ตามหารุ่นพี่บน BRT

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นวันที่ 1 มีนาคม 2560 เวลาประมาณ 4 โมงถึง 4 โมงครึ่ง

วันนั้นพอดีผมต้องนั่งรถโดยสารด่วนพิเศษ หรือรถBRT จากสถานีเทคนิคกรุงเทพ ไป สถานีราชพฤกษ์ เพราะเเม่ผมชวนไปกินข้าวตอน 5โมง ที่เดอะมอลล์ท่าพระ

เเต่ว่า...วันนั้นบังเอิญผมไม่ค่อยสบายนิดๆหน่อยๆก็เลยขี้เกียจไป เเละอีกอย่างตอนเช้าผมต้องไปโรงเรียน (ไปซ่อม 0รมส ทำงานค้าง บลาๆๆๆๆ~)

เเต่ทว่า...ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะ ว่ามีอะไรโดนใจให้ผมไป ผมก็เลยไป

ขึ้นรถ BRT ประมาณ 3 โมง จะ 4 โมง
ผมก็ยืนพิงประตูตรงด้านซ้าย (ความจริงอยากนั่งมากกว่า เพราะไม่ค่อยมีเเรง ไม่สบาย )

ก็ยืนไปตลอดการเดินทาง

พอไปถึงใกล้ๆสถานีราชพฤกษ์ ผมเห็นผู้หญิง รุ่นพี่ คนหนึ่งยืนอยู่ข้างหน้าผมห่างกันประมาณ 1 เมตรหรืออาจครึ่งเมตร (ผมไม่ทราบจริงๆว่าพี่เขาขึ้นมาจากสถานีไหน)

ลืมบอก...ผมเป็นคนสายตาสั้น(ที่ไม่ชอบใส่เเว่น)สั้นประมาณเกือบๆ 800 ถ้าไม่ได้ใส่เเว่นภาพที่เห็นจะเบลอๆ ไปหมด

ผมมองอะไรๆข้างหน้ามันจะเบลอหมดผมเลยไม่ค่อยสนใจอะไรเท่าไหร่

เเต่ว่าวันนั้นผมเห็นพี่คนนี้
ผมเห็นพี่คนนี้ชัดมากกกกกกก
ชัดเเบบเหมือนใส่เเว่นเลย (วันนั้นผมไม่ได้ใส่เเว่น เเละไม่เคยใส่ออกจากบ้าน)

ผมก็ไม่รู้ว่าท่านทั้งหลายจะเชื่อหรือเปล่า เเต่ว่ามันชัดจริงๆ

ผมก็ยืนมองพี่เขาตลอดประมาณเกือบๆ 10 นาทีได้ก่อนถึงสถานีราชพฤกษ์

เเละก็...ผมไม่พลาดที่จะถ่ายภาพเก็บไว้
(ภาพอยู่ข้างล่างครับ)

....เพิ่งนึกขึ้นได้ พี่เขาหันหน้ามามองผม หรืออาจมองคนอื่น ประมาณ 1-2 วินาที

ตอนนั้นผมเหมือนโดนมนต์สะกด (จริงๆ)

พอถึงสถานีราชพฤกษ์ (สถานีปลายทาง) ผมก็เเยกย้ายเดินไปทางเดอะมอลล์

หลังจากนั้นผมก็ไม่เห็นพี่เขาอีกเลย ตอนลงมาจากสถานีพยายามมองหานะ เเต่หาไม่เจอ

หลังจากวันที่ 1 มีนาจนถึงวันนี้ 21 มีนา
อยากจะบอกว่าผมดูรูปที่ผมถ่ายเก็บไว้ทุกวัน (จริงๆนะ)

ถึงเเม้มันจะเป็นรูปที่เห็นเเค่ครึ่งตัวของพี่เขาก็เถอะ ยังดีซะกว่าไม่เห็นอะไรเลย

กระเป๋าสีเเดงเลือดหมู (ที่มีตุ๊กตาอะไรสักอย่างติดอยู่) รองเท้าผ้าใบสีขาว
สิ่งเหล่านี้ยังฝังอยู่ในหัวผมอยู่เลยครับ

นี่คือภาพครับ 👇🏻(ผู้หญิงในรูปคนซ้ายสุดสะพายกระเป๋าสีเเดงเลือดหมู)
ปล.ลงรูปไม่ได้ครับเนื่องจากโดนลบ