เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาไปดูหนังเรื่อง Beauty and the beast ทุกอย่างโอเคมาก ภาพสวย เพลงเพาะ
ก่อนไปคิดเอาไว้แล้วว่าจะต้องมีเด็กๆในโรงแน่ๆ ตามคาดเลยค่ะ แถวหลังเราเป็นเด็กต่างชาติเกือบทั้งแถว น้องๆก็หัวเราะคิกคักเสียงดังกันตลอด ที่สำคัญทีบเบาะเราตลอดทั้งเรื่อง
เรามองคนอื่นๆที่นั่งแถวเดียวกันกับเราส่วนใหญ่แสดงอาการหงุดหงิด บางคนเตือนเด็กๆให้เบาๆ แต่ก็เหมือนเดิมค่ะ นั่งๆอยู่ น้องๆก็มาแอบส่องตรงที่เป็นช่องว่างของที่ว่างแขน
สรุปวันนั้นประทับใจหนังแต่ไม่ประทับใจเด็กๆอย่างแรงดูไปหงุดหงิดไป คือพยายามเข้าใจว่าเด็กๆเนอะคงไม่ได้ตั้งใจ แต่มันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกรำคาญ หลังจบเรามองไปที่เด็กเห็นผู้ปกครองมาคนเดียวนั่งอยู่ริมสุดด้านใน อืมมมม ถ้าพาเด็กมาเยอะขนาดนี้ควรจะมีคนมาดูแลมากกว่านี้ไหมคะ รึถ้ามาคนเดียวก็มานั่งดูแลเด็กๆตรงกลางเถอะค่ะ รอบนั้นเซงสุดๆเลยค่ะ
Beauty and the Beast ประทับใจหนัง แต่ไม่ประทับใจเด็กๆอย่างแรง
ก่อนไปคิดเอาไว้แล้วว่าจะต้องมีเด็กๆในโรงแน่ๆ ตามคาดเลยค่ะ แถวหลังเราเป็นเด็กต่างชาติเกือบทั้งแถว น้องๆก็หัวเราะคิกคักเสียงดังกันตลอด ที่สำคัญทีบเบาะเราตลอดทั้งเรื่อง
เรามองคนอื่นๆที่นั่งแถวเดียวกันกับเราส่วนใหญ่แสดงอาการหงุดหงิด บางคนเตือนเด็กๆให้เบาๆ แต่ก็เหมือนเดิมค่ะ นั่งๆอยู่ น้องๆก็มาแอบส่องตรงที่เป็นช่องว่างของที่ว่างแขน
สรุปวันนั้นประทับใจหนังแต่ไม่ประทับใจเด็กๆอย่างแรงดูไปหงุดหงิดไป คือพยายามเข้าใจว่าเด็กๆเนอะคงไม่ได้ตั้งใจ แต่มันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกรำคาญ หลังจบเรามองไปที่เด็กเห็นผู้ปกครองมาคนเดียวนั่งอยู่ริมสุดด้านใน อืมมมม ถ้าพาเด็กมาเยอะขนาดนี้ควรจะมีคนมาดูแลมากกว่านี้ไหมคะ รึถ้ามาคนเดียวก็มานั่งดูแลเด็กๆตรงกลางเถอะค่ะ รอบนั้นเซงสุดๆเลยค่ะ