ผมเคยได้ยิน พระราชนิพนธ์แปล ในรัชกาลที่ ๖ (จากต้นฉบับของ วิลเลี่ยม เช็กเปียร์) ว่า
"อันชนใดไม่มีดนตรีกาล ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก" แน่นอนว่าดนตรีสามารถช่วยขับกล่อมเราให้รู้สึกสบายใจ และมีอารมณ์สุนทรีย์ และเบิกบานได้ แต่ด้วยพระราชนิพนธ์แปลอันนี้ทำให้ผมมีคำถามกับตัวเองว่าทุกคนในโลกต้องมีดนตรีในหัวใจทุกคนเลยรึเปล่าครับ?
ผมอยากทราบคำตอบครับว่า : มีคนในโลกคนไหนซักคนไหมครับที่ไม่ได้ชอบดนตรี? และเค้าคนนั้นจะมีบุคลิค ลักษณะนิสัยเป็นเช่นไรครับ?
ขอบคุณสำหรับคำตอบนะครับ
จะมีใครในโลกนี้ที่ไม่มีดนตรีในหัวใจบ้างครับ?
"อันชนใดไม่มีดนตรีกาล ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก" แน่นอนว่าดนตรีสามารถช่วยขับกล่อมเราให้รู้สึกสบายใจ และมีอารมณ์สุนทรีย์ และเบิกบานได้ แต่ด้วยพระราชนิพนธ์แปลอันนี้ทำให้ผมมีคำถามกับตัวเองว่าทุกคนในโลกต้องมีดนตรีในหัวใจทุกคนเลยรึเปล่าครับ?
ผมอยากทราบคำตอบครับว่า : มีคนในโลกคนไหนซักคนไหมครับที่ไม่ได้ชอบดนตรี? และเค้าคนนั้นจะมีบุคลิค ลักษณะนิสัยเป็นเช่นไรครับ?
ขอบคุณสำหรับคำตอบนะครับ