อายุสามสิบกว่าเพิ่งได้นั่งรถไฟครั้งแรกในชีวิต

เรื่องของเรื่องมันต่อเนื่องมาจากว่าพี่ชายของสามียืมรถยนต์เราไปเพื่อพาครอบครัวเขาไปงานแต่งงานต่างจังหวัด และวันนี้ก็คือวันที่เขาจะเอารถมาคืน แต่สามีเราคงกลัวพี่ชายเขาลำบากเรื่องการมารับมาส่ง เลยชวนเราไปรอที่อยุธยาดีกว่าโดยการนั่งรถไฟ พอเจอรถก็ขับไปส่งพี่ชายเขาที่ไซต์งาน แล้วเราก็พากันกลับบ้านที่ลำลูกกาเลย เราก็จัดการงานบ้านให้เสร็จแล้วก็นั่งแท็กซี่ออกมาขึ้นรถไฟที่สถานีดอนเมือง จากลำลูกกาคลองสี่มาถึงดอนเมืองค่าแท็กซี่ 105 บาท ข้ามสะพานลอยมาสถานีรถไฟ เดินไปที่ช่องขายตั๋วก่อนเลย บอกเจ้าหน้าที่ว่าไปอยุธยา ได้ตั๋วมาเป็นรถไฟฟรี ปลายทางจ.สุรินทร์ อีกประมาณ 10 นาที เออเร็วดีไม่เสียเวลารอ ก็ข้ามมารอรถไฟชาลชลาที่ 2 ตอนรถไฟกำลังจอดรับ ยอมรับว่าตื่นเต้นมากความรู้สึกเหมือนเราเป็นเด็กจะได้ไปเที่ยวเลย... เรากับสามีเลือกตู้สุดท้ายเลย ขึ้นไปก็ได้นั่งคนละเบาะแต่อยู่ตรงข้ามกัน จะเซลฟี่ว่ามันเป็นการนั่งรถไฟครั้งแรกก็เกรงใจป้า ๆ ที่นั่งตรงข้ามเพราะเขากำลังเม้ามอยกันอยู่ ก็เลยคุยไลน์กะเพื่อนมาเรื่อย ๆ ส่วนสามีก็จะได้ยินเสียงมาเป็นพัก ๆ นิ่มดีเนาะไม่โยกเหมือนรถทัวร์ เดี๋ยวถามเรามาบ้างว่าสถานีนี้ถึงตรงไหนแล้ว ก็ตอบไปว่าน่าจะตรงนี้มั้ง เพราะเราสองคนเพิ่งเคยนั่งรถไฟกันครั้งแรก เราใช้เวลาบนรถไฟประมาณ 50 นาทีก็ถึงจุดหมายที่อยุธยา ความรู้สึกนั่งรถไฟครั้งแรกสำหรับเรานะ อึดอัด ถ้าจะให้นั่งนานกว่านี้คงไม่ไหว อยากมองวิวข้างทางก็ไม่ได้ ที่นั่งไม่เหมาะ แต่ถ้าที่นั่งสบายกว่านี้ก็น่าจะโอเค...