ผมได้รู้จักรุ่นน้องคนนึงครับ ผมเป็นคนไปจีบน้องเขา ในเฟสผมรู้สึกหลงรักน้องเค้าทั้งๆที่ยังไม่เห็นตัวจริง ผมบอกความในใจของผมตั้งเเต่วันเเรกที่มีโอกาสได้คุยกับน้องเขา เเล้วน้องเขาก็ปฏิเสธครับ บอกว่าพ่อเเม่ ยังไม่ให้มีจนกว่าจะเรียนจบ ในตอนนั้นผมไม่คิดอะไรอีกเเล้วครับ ผมคิดเเค่ว่าผมคงไม่เจอคนเเบบ น้องเขาเเล้ว ผมเลือกที่จะ รอครับ มันหลายปีมาก
ผมคุยกับน้องเค้าทุกวันผมชวนคุยนู้นนี้ เราชอบอะไรเหมือนกัน ผมชอบอัดคริปเสียงผมร้องเพลงให้น้องเขาฟัง น้องเขาชอบมากครับน้องบอกให้เอามาอีกเยอะๆ ผมทำทุกอย่างเพื่อให้น้องเขาชอบผม เเล้ววันนึ่งครับ เรามีโอกาสได้โทรหากัน ผมเป็นคนชวนเองโดยอ้างว่าจะร้องเพลงให้ฟัง55 โทรหาครั้งเเรกผมตื่นเต้นมากครับผมไปมุดในที่เเคบๆ ไม่รู้ไปทำไม เราคุยกันไม่ถึง5นาที เเทบจะไม่ได้พูดอะไร เเต่รู้สึกว่ามันพิเศษมากครับ ผมเริ่มนัดวันโทรกันอีก(เนียนๆ55)เเล้วก็เริ่มคุยกันมากขึ้นครับ น้องเขาเสียงน่ารักมาก คุยกันไปเรื่อยๆนานขึ้นเรื่อยๆ เเล้วคืนนั้นครับ
น้องเขาบอกชอบผม ผมดีใจมากครับ
ผมมีกำลังใจที่จะรอน้องเขา เราคุยกันในเเบบคนที่รักกัน ถึงเเม้จะปิดบังบอกใครไม่ได้ก็เถอะ. เเต่เชื่อไหมครับที่เราคุยกันมาทั้งหมดผมยังไม่เคยเห็นตัวจริงน้องเขาเลย เเล้ววันนั้นครับ วันเปิดภาคเรียน น้องเขาอยู่มอ5เป็นเด็กใหม่ ผมมองไปที่ตรงเข้าเเถว ผมกำลังกวาดสายตาไปเรื่อยๆผมหาน้องเขาไม่เจอครับ เเต่ผมไปเอะใจกับเด็กคนนึง เธออ้วนๆครับ เเต่โครงหน้าสวย เธอคือน้องคนนั้น ณ ตอนนั้นเธอก็มองผมเหมือนกัน ผมไม่เคยคิดตกใจตะลึงเลยที่เห็นเธออ้วนเเบบนั้น. กลับกันผมชอบมากครับ น้องเขาน่ารักน่ากอดมาก55 เวลาผ่านไปเราสนิทกันมากขึ้นทุกๆวัน ผมให้ของขวัญเธอทุกวันสำคัญ ผมวาดรูปเธอ ผมเดินไปส่งเธอ ทุกวัน(ในระยะ5เมตร) ผมยอมเธอทุกอย่างครับ เธอเองก็ทำเพื่อผมเช่นกัน เรารักกันมาก เราสัญญาอะไรหลายๆอย่างไว้ด้วยกัน ปกติผมเป็นคนที่มีผู้หญิงมายุ่งเกียวเยอะครับ มีหลายครั้งคนที่ชอบผมเอาของมาให้เซอร์ไพรส์วันเกิดผม เเต่ผมเลือกจะปฏิเสธทุกเพื่อที่จะรอผู้หญิงอ้วนๆคนนั้น เเล้วทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไปครับเราทะเลาะกันมากขึ้น ผมเองงี้เง่าครับ ( ผมจะเล่าความงี่เง่าของผมให้ฟังนะครับ ผมหึงตลอดเวลาที่เธอนั่งเเล้วมันไม่สุภาพครับผมกลัวผู้ชายคนอื่นมาเห็น ผมติดเธอมากครับเวลาคุยกับเธอบางทีไม่เคยง่วงเลยเธอหลับไปก่อนเเบบเเค่คุยได้ไม่กี่นาทีก็หลับเเล้ว ผมก็น้อยใจนิดๆ หลังๆมาเธอไม่เซอร์ไพรส์อะไรผมเลยครับ จริงๆเเล้วผมไม่ต้องการหรอกนะครับ เเต่มันไม่เหมือนเเรกๆที่คุยกันเลย ผมหึงครับเวลาเค้าเล่นกันผู้ชาย มันเจ็บมากครับถ้ามาเทียบกับผมที่ไม่เคยเเม่เเต่จะจับมือเขา ผมเห็นอะไรในเฟสผมก็เเชร์เเล้ว แท็ก เขาตลอด เเต่พอเวลาผมไปส่องดู เขาลบทิ้งตลอดเลย เขาบอกว่าเดี๋ยวพ่อเเม่มาเห็นผมเข้าใจครับเเต่ก็เเอบน้อยใจ เเต่ก็เพื่อนผู้ชายเขาทำอะไรกันก็ได้ครับ คุยกันบอกกันว่าเดี๋ยวตีเลยเดี๋ยวโดน สำหรับคนอื่นอาจธรรมดาครับเเต่กับผมมันเจ็บมากเมื่อมาเทียบกับผมเอง ) ผมบอกเขาไปครับว่าผมหึงนะผมน้อยใจ เขาบอกว่าเค้าจะไม่เปลี่ยนเพื่อใครครับ ผมจึงเข้าใจ ผมต้องยอมรับทุกอย่างเอง เวลาผ่านไปครับผมหึงผมหวงมันมากขึ้นเรื่อยๆ ผมห้ามเค้านู้นนี้ผมทนไม่ได้ ผมกลัวเธอจะเปลี่ยนไปกลัวมีใครทำให้เธอเปลี่ยนไป เะอบอกว่าก็ได้เธอจะพยายามเปลี่ยน.. เธอเปลี่ยนไม่ได้ครับ ผมเจ็บมันตอกย้ำ มันไม่เหมือนเดิมเลย ทุกๆอย่างมันวิ่งเข้ามาในหัวผม เมื่อก่อนที่เธอทำงานไปด้วยคุยกับผมไปด้วยเราสนุกมากตอนนี้ผมต้องรอเธอถึงเที่ยงคืน พอโทรไปเธอก็หลับเเล้ว ผมเดินไปส่งเธอทุกวันเเต่พอวันไหนผมหายไป เธอไม่ถามถึงผมเลย เมื่อก่อนที่มีอะไรพูดมากมายเดี๋ยวนี้เธอเงียบเเล้วบอกเเค่ว่าคิดถึง ผมเห็นเธอสนิทกับเพื่อนผู้ชายคนนึ่งครับเธอไปเม้นคนนั้นเหมือนหึงหวงสนุกสนานเเต่กับผมเหมือนเป็นของตาย ผมทนไม่ไหวครับเวลาผ่านไปหลายปี ผมบอกลาเธอไป เธอไม่ง้อผมครับ ผมรักเธอมากผมกลับไปง้อเธออธิบายกับเธอทุกอย่าง เเต่เธอปฏิเสธผมอย่างชัดเจนครับ. เธอว่าเธออึดอัด เธอว่าผมงี่เง่า เธอว่าผมคอยเเต่จะจับผิด เธอจะให้ผมไปเจอคนดีๆ ผมปฏิเสธไม่ได้เลย เเค่อยากจะบอกว่าที่ทำไปเพราะรักของเรา ผมยอมเธอทุกอย่าง เพื่อเธอเเต่เธอไม่ยอมผมเลย เธอว่าเธอก็เจ็บที่เธอพุดเเบบนี้เธอก็รักผม ทุกวันนี้ผมยังคิดถึงเธอ ผมฟังเพลงเดิมๆที่เคยร้องให้เธอฟัง ดูรูปเธอเดิมๆที่เรายังรักกัน. ผมเคยบอกเธอว่า รอพี่ก่อนนะถึงวันที่น้องพร้อมพี่จะทำทุกอย่างเพื่อน้องมากกว่านี้ พี่จะเเต่งงานกับน้องจะซื่อสัตย์กับน้อง เราฝันอะไรๆมากมายด้วยกัน เเต่มันจบเเล้ว ที่ผ่านมาที่เราทำได้มากที่สุดคือโทรเเล้วเปิดกล่องคุยกัน
ที่รอไปไม่มีความหมายคำสัญญาไม่มีความหมายอีกเเล้ว
ผมอาจจะลืมไปเองว่าอยู่ในสถานะอะไร เป็นเเค่คนคุยไม่มีสิทธิอะไรทั้งนั้นผมหวังมากเกินไป ผมทำให้เขาอึดอัด เวลาผมน้อยใจมากๆมักจะพูดอะไรไปไม่ดีหรือบางที ผู้หญิงอาจชอบผู้ชายเลวๆหลายใจ
ปล. ขอโทษนะครับอาจไม่ค่อยรู้เรื่อง ผมอาจเขียนผมบาง อิอิ
ผู้ชายงี่เง่า ผู้หญิงเขาเบื่อเร็วอึดอัดมากใช่มั้ยครับ
ผมคุยกับน้องเค้าทุกวันผมชวนคุยนู้นนี้ เราชอบอะไรเหมือนกัน ผมชอบอัดคริปเสียงผมร้องเพลงให้น้องเขาฟัง น้องเขาชอบมากครับน้องบอกให้เอามาอีกเยอะๆ ผมทำทุกอย่างเพื่อให้น้องเขาชอบผม เเล้ววันนึ่งครับ เรามีโอกาสได้โทรหากัน ผมเป็นคนชวนเองโดยอ้างว่าจะร้องเพลงให้ฟัง55 โทรหาครั้งเเรกผมตื่นเต้นมากครับผมไปมุดในที่เเคบๆ ไม่รู้ไปทำไม เราคุยกันไม่ถึง5นาที เเทบจะไม่ได้พูดอะไร เเต่รู้สึกว่ามันพิเศษมากครับ ผมเริ่มนัดวันโทรกันอีก(เนียนๆ55)เเล้วก็เริ่มคุยกันมากขึ้นครับ น้องเขาเสียงน่ารักมาก คุยกันไปเรื่อยๆนานขึ้นเรื่อยๆ เเล้วคืนนั้นครับ
ผมมีกำลังใจที่จะรอน้องเขา เราคุยกันในเเบบคนที่รักกัน ถึงเเม้จะปิดบังบอกใครไม่ได้ก็เถอะ. เเต่เชื่อไหมครับที่เราคุยกันมาทั้งหมดผมยังไม่เคยเห็นตัวจริงน้องเขาเลย เเล้ววันนั้นครับ วันเปิดภาคเรียน น้องเขาอยู่มอ5เป็นเด็กใหม่ ผมมองไปที่ตรงเข้าเเถว ผมกำลังกวาดสายตาไปเรื่อยๆผมหาน้องเขาไม่เจอครับ เเต่ผมไปเอะใจกับเด็กคนนึง เธออ้วนๆครับ เเต่โครงหน้าสวย เธอคือน้องคนนั้น ณ ตอนนั้นเธอก็มองผมเหมือนกัน ผมไม่เคยคิดตกใจตะลึงเลยที่เห็นเธออ้วนเเบบนั้น. กลับกันผมชอบมากครับ น้องเขาน่ารักน่ากอดมาก55 เวลาผ่านไปเราสนิทกันมากขึ้นทุกๆวัน ผมให้ของขวัญเธอทุกวันสำคัญ ผมวาดรูปเธอ ผมเดินไปส่งเธอ ทุกวัน(ในระยะ5เมตร) ผมยอมเธอทุกอย่างครับ เธอเองก็ทำเพื่อผมเช่นกัน เรารักกันมาก เราสัญญาอะไรหลายๆอย่างไว้ด้วยกัน ปกติผมเป็นคนที่มีผู้หญิงมายุ่งเกียวเยอะครับ มีหลายครั้งคนที่ชอบผมเอาของมาให้เซอร์ไพรส์วันเกิดผม เเต่ผมเลือกจะปฏิเสธทุกเพื่อที่จะรอผู้หญิงอ้วนๆคนนั้น เเล้วทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไปครับเราทะเลาะกันมากขึ้น ผมเองงี้เง่าครับ ( ผมจะเล่าความงี่เง่าของผมให้ฟังนะครับ ผมหึงตลอดเวลาที่เธอนั่งเเล้วมันไม่สุภาพครับผมกลัวผู้ชายคนอื่นมาเห็น ผมติดเธอมากครับเวลาคุยกับเธอบางทีไม่เคยง่วงเลยเธอหลับไปก่อนเเบบเเค่คุยได้ไม่กี่นาทีก็หลับเเล้ว ผมก็น้อยใจนิดๆ หลังๆมาเธอไม่เซอร์ไพรส์อะไรผมเลยครับ จริงๆเเล้วผมไม่ต้องการหรอกนะครับ เเต่มันไม่เหมือนเเรกๆที่คุยกันเลย ผมหึงครับเวลาเค้าเล่นกันผู้ชาย มันเจ็บมากครับถ้ามาเทียบกับผมที่ไม่เคยเเม่เเต่จะจับมือเขา ผมเห็นอะไรในเฟสผมก็เเชร์เเล้ว แท็ก เขาตลอด เเต่พอเวลาผมไปส่องดู เขาลบทิ้งตลอดเลย เขาบอกว่าเดี๋ยวพ่อเเม่มาเห็นผมเข้าใจครับเเต่ก็เเอบน้อยใจ เเต่ก็เพื่อนผู้ชายเขาทำอะไรกันก็ได้ครับ คุยกันบอกกันว่าเดี๋ยวตีเลยเดี๋ยวโดน สำหรับคนอื่นอาจธรรมดาครับเเต่กับผมมันเจ็บมากเมื่อมาเทียบกับผมเอง ) ผมบอกเขาไปครับว่าผมหึงนะผมน้อยใจ เขาบอกว่าเค้าจะไม่เปลี่ยนเพื่อใครครับ ผมจึงเข้าใจ ผมต้องยอมรับทุกอย่างเอง เวลาผ่านไปครับผมหึงผมหวงมันมากขึ้นเรื่อยๆ ผมห้ามเค้านู้นนี้ผมทนไม่ได้ ผมกลัวเธอจะเปลี่ยนไปกลัวมีใครทำให้เธอเปลี่ยนไป เะอบอกว่าก็ได้เธอจะพยายามเปลี่ยน.. เธอเปลี่ยนไม่ได้ครับ ผมเจ็บมันตอกย้ำ มันไม่เหมือนเดิมเลย ทุกๆอย่างมันวิ่งเข้ามาในหัวผม เมื่อก่อนที่เธอทำงานไปด้วยคุยกับผมไปด้วยเราสนุกมากตอนนี้ผมต้องรอเธอถึงเที่ยงคืน พอโทรไปเธอก็หลับเเล้ว ผมเดินไปส่งเธอทุกวันเเต่พอวันไหนผมหายไป เธอไม่ถามถึงผมเลย เมื่อก่อนที่มีอะไรพูดมากมายเดี๋ยวนี้เธอเงียบเเล้วบอกเเค่ว่าคิดถึง ผมเห็นเธอสนิทกับเพื่อนผู้ชายคนนึ่งครับเธอไปเม้นคนนั้นเหมือนหึงหวงสนุกสนานเเต่กับผมเหมือนเป็นของตาย ผมทนไม่ไหวครับเวลาผ่านไปหลายปี ผมบอกลาเธอไป เธอไม่ง้อผมครับ ผมรักเธอมากผมกลับไปง้อเธออธิบายกับเธอทุกอย่าง เเต่เธอปฏิเสธผมอย่างชัดเจนครับ. เธอว่าเธออึดอัด เธอว่าผมงี่เง่า เธอว่าผมคอยเเต่จะจับผิด เธอจะให้ผมไปเจอคนดีๆ ผมปฏิเสธไม่ได้เลย เเค่อยากจะบอกว่าที่ทำไปเพราะรักของเรา ผมยอมเธอทุกอย่าง เพื่อเธอเเต่เธอไม่ยอมผมเลย เธอว่าเธอก็เจ็บที่เธอพุดเเบบนี้เธอก็รักผม ทุกวันนี้ผมยังคิดถึงเธอ ผมฟังเพลงเดิมๆที่เคยร้องให้เธอฟัง ดูรูปเธอเดิมๆที่เรายังรักกัน. ผมเคยบอกเธอว่า รอพี่ก่อนนะถึงวันที่น้องพร้อมพี่จะทำทุกอย่างเพื่อน้องมากกว่านี้ พี่จะเเต่งงานกับน้องจะซื่อสัตย์กับน้อง เราฝันอะไรๆมากมายด้วยกัน เเต่มันจบเเล้ว ที่ผ่านมาที่เราทำได้มากที่สุดคือโทรเเล้วเปิดกล่องคุยกัน
ผมอาจจะลืมไปเองว่าอยู่ในสถานะอะไร เป็นเเค่คนคุยไม่มีสิทธิอะไรทั้งนั้นผมหวังมากเกินไป ผมทำให้เขาอึดอัด เวลาผมน้อยใจมากๆมักจะพูดอะไรไปไม่ดีหรือบางที ผู้หญิงอาจชอบผู้ชายเลวๆหลายใจ
ปล. ขอโทษนะครับอาจไม่ค่อยรู้เรื่อง ผมอาจเขียนผมบาง อิอิ