ลูกอายุ 7 ขวบค่ะ ผ่าตัด ตัดลำไส้ไปส่วนหนึ่งตั้งแต่ยังไม่ขวบ เลยเป็นเด็กอึบ่อย ต้องมีกางเกงสำรองไปทุกที่ ตอนนี้ 7 ขวบแล้ว อึส้วม ล้างก้น เปลี่ยนกางเกงเองเป็นหมดแล้ว ประเด็นที่กลุ้มใจคือ ทุกวันนี้ เวลาอึ เขาจะปล่อยทิ้งไว้อย่างนั้น แล้วก็ทำอย่างอื่นไปเรื่อย ๆ เหมือนขี้เกียจไปเข้าส้วม แต่พอโดนบังคับ ตี ดุ ก็ยอมไป พอถอดกางเกงออกแล้วทีนี้จะเกิดการรังเกียจ ไม่ยอมใส่ตัวเดิม ต้องเปลี่ยน (แต่ตอนยังไม่ถอดนี่สามารถแช่อยู่อย่างนั้นได้นะคะ)
แม่ก็อธิบายเหตุผลทุกอย่าง เพื่อนก็ล้อเลียน (อยู่ ป.1) ก็โมโหเพื่อน วิ่งออกนอกห้อง ไม่เรียน สรุปคือถูกไล่ออกจากโรงเรียนมา 2 แห่งแล้ว แม่ดุ ตี ให้ซักกางเกงที่เปื้อนเอง ก็ทำได้ ปัญหาคือ เมื่อรู้ตัวว่าปวดอึ หรืออึออกมาแล้ว ไม่ยอมไปส้วม อึให้หมด แล้วเปลี่ยนกางเกงค่ะ พูดหรือทำยังไงกับเขาดีคะ
อ้อ แม่คิดเอาเองว่า การที่ต้องไปอึวันละ 4 ครั้ง ทำให้เขาเบื่อน่ะค่ะ ขี้เกียจไปนั่ง เหมือนเด็กติดเล่นอยู่แล้วโดนเรียกไปกินข้าว ก็อิดเอื้อน อะไรประมาณนั้น
ขอความเห็นเรื่องวิธีจูงใจให้ลูกไปอึในห้องน้ำหน่อยค่ะ (7ขวบ)
แม่ก็อธิบายเหตุผลทุกอย่าง เพื่อนก็ล้อเลียน (อยู่ ป.1) ก็โมโหเพื่อน วิ่งออกนอกห้อง ไม่เรียน สรุปคือถูกไล่ออกจากโรงเรียนมา 2 แห่งแล้ว แม่ดุ ตี ให้ซักกางเกงที่เปื้อนเอง ก็ทำได้ ปัญหาคือ เมื่อรู้ตัวว่าปวดอึ หรืออึออกมาแล้ว ไม่ยอมไปส้วม อึให้หมด แล้วเปลี่ยนกางเกงค่ะ พูดหรือทำยังไงกับเขาดีคะ
อ้อ แม่คิดเอาเองว่า การที่ต้องไปอึวันละ 4 ครั้ง ทำให้เขาเบื่อน่ะค่ะ ขี้เกียจไปนั่ง เหมือนเด็กติดเล่นอยู่แล้วโดนเรียกไปกินข้าว ก็อิดเอื้อน อะไรประมาณนั้น