ปริศนา 06 toshare

0 เสียงไก่ขันแว่วฝ่าอุษาสมัย บอกจันทร์ให้งำรอยแล้วถอยหลบ เพื่อเปิดฟ้าแรกวันให้ครันครบ การบรรจบรูปธรรมแสนอำพน 0 ลมหนาวพลิ้วผ่านอยู่แต่ตรู่สาง หมอกก็คลี่ม่านพรางทั่วทางถนน หนาวเนื้อตัว, หนาวในหัวใจคน นั

0 เผยออกมาสักทีจะดีไหม ซ่อนเร้นอยู่ทำไม .. หนอ-ใจนั่น เมื่อต่างก็ .. มีใจมอบให้กัน พร้อมใฝ่ฝันเฝ้าอยู่ .. อย่างรู้คอย 0 คิดถึง .. ละห้อยเห็นเมื่อเร้นหน้า ด้วยแววตาว่างเปล่า-คู่เหงาหงอย เพียงเพราะภาพจั

เรื่องนี้แหกพล็อตเดิมๆนิดหน่อย ตรงที่ว่าพระเอกทะลุมิติมาเป็นตัวร้ายของเรื่องแบบใครๆก็กลัว แต่ด้วยความที่มันรู้ว่าบททรงนี้ต้องตายหรือแพ้ตัวเอิกของเรื่องนี้แน่ๆ มันเลยต้องทำอะไรซักอย่าง ก็เลยใช้ความฉลาด

มหานามสูตรที่ ๒ ว่าด้วยกาลกิริยาอันไม่เลวทราม ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้ :- . สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ นิโครธาราม ใกล้พระนครกบิลพัสดุ์ แคว้นสักกะ ครั้งนั้น พระเจ้ามหานามศากยราช เสด็จเข

คุรุปัทมสัมภวะ (คุรุรินโปเช) คุรุปัทมสัมภวะ หรือ คุรุรินโปเช (สันสกฤต: ปทฺมสํภว แปลว่า “ผู้เกิดจากดอกบัว”) เป็นมหาคุรุผู้เผยแผ่พระพุทธศาสนาสายวัชรยานในทิเบต ราวคริสต์ศตวรรษที่ 8–9 ตา