ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นเพศไหนกันแน่อ่ะค่ะ

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา อาจจะเอ๋อๆหน่อยนะคะ คือเราอยากขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆค่ะ เรารู้สึกสับสนทางเพศอ่ะค่ะ ไม่รู้ว่าตัวเองชอบเพศไหนกันแน่ มีคนเข้าหาพอสมควรค่ะ แต่เราปฏิเสธเขาไปหมดเพราะเหตุผลนี้อ่ะค่ะ เราสับสนมาประมาณ 1 ปีแล้วค่ะ คือย้อนกลับไปเมื่อปีที่แล้ว เราคบกับผู้ชายคนนึงค่ะ เราก็ใช้ชีวิตกับเขาตามปกติ คุยกันบ้าง ไม่ได้คุยบ้าง เราคบกันได้ 7 เดือนค่ะ แล้วก็เลิกกัน เหตุผลคือว่าเขาขอดูนมเราค่ะ เราเลยบอกเลิกเขาทันทีเลยค่ะ แล้วก็ไม่ได้ติดต่อ ไม่ได้คุยกันอีกเลยค่ะ เราพยายามตีตัวออกห่างเขา ไม่เข้าไปยุ่งเลยค่ะ แล้วเราก็เลือกที่จะไม่คบผู้ชายอีกเลยค่ะ เรากลัวจะเจอแบบนั้นอีก ระหว่างที่เราไม่มีใคร เราก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองชอบผู้หญิงอ่ะค่ะ กับผู้ชายบางคนเราก็ยังมองว่าหล่ออยู่ แต่เราหวั่นไหวกับผู้หญิง จนมาปีนี้ค่ะ เราได้มีโอกาสคบกับพี่ผู้หญิงคนหนึ่ง เขาน่ารักมากค่ะ ก่อนที่เราจะคบกัน เราผ่านมาเรื่องร้ายมาด้วยกันอ่ะค่ะ คือพี่คนนี้เขาตามจีบเราค่ะ แต่เราไม่รู้ เราไม่รู้ตัวเลยค่ะ เราคุยกับพี่เขามาประมาณเดือนนึง ไม่เคยรู้ตัวเลยค่ะ แล้วเพื่อนเราก็ชอบพี่เขา เพื่อนเราบอกชอบพี่เขา แล้วเพื่อนเราก็ขอพี่เขาคบค่ะ หลังจากนั้นประมาณ1อาทิตย์ค่ะ พี่เขาก็ทักเรามาบอกชอบเรา แล้วพี่เขาก็บอกว่าพี่เขาจะจีบเรา แต่ตอนนั้นคือพี่เขายังไม่เลิกกับเพื่อนเราค่ะ  เราเลยบอกพี่เขาไปประมาณว่าพี่เขามีเพื่อนเราอยู่แล้ว จะมายุ่งกับเราทำไม เพื่อนเราก็เจ็บเป็นนะ อย่ายุ่งกับเราเลย พี่เขาเลยบอกว่าถ้าพี่เขาเลิกกับเพื่อนเรา คือพี่เขาจะจีบเราได้ใช่มั้ย เราเลยบอกพี่เขาไปว่าอย่าเลิกเลย เราไม่อยากให้เพื่อนเราเจ็บ ไม่อยากให้เพื่อนเราร้องไห้ เพราะตอนนั้นเพื่อนเราอีกคนนึงก็ร้องไห้อยู่ แล้วพี่เขาก็ทักเรามาทุกวันเลยค่ะ จนวันนึงบอกว่าพี่เขาจะเลิกกับเพื่อนเรา แล้วมาจีบเรา เราก็แอบหวั่นไหวนะคะ แต่เราก็เตือนสติตัวเอง บอกว่าพี่เขาเป็นของเพื่อนเรานะ เราจะชอบพี่เขาไม่ได้ แล้วเรื่องก็เกิดภายในคืนนั้นเลยค่ะ คืนนั้นพี่เขาไปบอกเลิกเพื่อนเรา เพื่อนเราร้องไห้ เราก็ไปปลอบเพื่อนค่ะ แล้วก็ถามพี่เขาว่าทำไมถึงบอกเลิกเพื่อนเรา พี่เขาก็บอกประมาณว่าก็ทำตามใจตัวเอง พี่มีคำตอบอยู่ในใจอยู่แล้ว พี่เลือกเรา ถึงเราจะไม่เลือกพี่เขาก็ตาม พอพี่เขาพูดจบประโยคนี้ กำแงทุกอย่างที่เราสร้างขึ้นมาเพื่อป้องกันตัวเอง ป้องกันใจตัวเองพังลงมาเลยค่ะ น้ำตาไหลเลย คืนนั้นคือร้องไห้หนักมาก เราร้องไห้ 3 ชม.ได้ค่ะ คือตื่นเช้ามาตาบวมเลย คิดแล้วก็ขำตัวเอง เรารู้ว่าเราผิด เราขอโทษพี่เขา แต่พี่เขาบอกว่าพี่เขาผิดเอง ไม่ใช่เราผิด ถ้าพี่เขาไม่ตกลงคบกับเพื่อนเราเรื่องจะไม่เป็นแบบนี้ แล้วพี่เขาก็บอกเราว่าพี่เขาจะถอยออกไปเอง จะไม่ทำให้เรากับเพื่อนทะเลาะกัน พอถึงเวลานั้น เรากลับน้ำตาไหลหนักขึ้นไปอีก พี่เขาบอกว่าพี่เขาจะไม่เลิกชอบเรา จนกว่าเราจะบอกให้เลิกชอบ พอเรานึกถึงเวลาที่ไม่มีพี่เขาอยู่ข้างๆ คุยกับเราทุกวัน เรานั่งนึกกับตัวเองว่าเรารู้สึกยังไงกับพี่เขากันแน่ เราก็ได้คำตอบให้ตัวเองว่าเราชอบพี่เขา เราเลยตัดสินใจบอกพี่เขา พี่เขาก็เลยบอกว่าพี่ต้องการแค่นี้แหละ แล้วหลังจากนั้นไม่นานเรากับพี่เขาก็คบกัน ตอนแรกเราก็เงียบๆค่ะ เพราะไม่อยากให้เพื่อนเราเจ็บ แต่เพื่อนเราบอกว่าเพื่อนเรารู้ แล้วก็ไม่ได้ชอบพี่เขาอะไรมากมาย ตัดใจได้แล้ว แต่มันก็ยังไม่สนิทใจเรา เรากับเพื่อนคนนั้นเลยห่างๆกันสักพักึง แต่หลังจากนั้นก็กลับมาสนิทกันเหมือนเดิม เรากับพี่เขาคบกันวันที่7ก.พ.60ค่ะ ช่วงนั้นเป็นช่วงเตรียมสอบเราค่ะ เราเลยไม่ค่อยมีเวลาให้พี่เขาเท่าไหร่ ผ่านไป1อาทิตย์ก็เป็นวันที่14วันวาเลนไทน์พอดีตรงกับครบรอบ 1 อาทิตย์ค่ะ เราเลยทำวีดีโอให้พี่เขา พอหลังจากนั้น วันที่15ก.พ.60เราจำได้ดีเลยค่ะ เป็นวันที่พี่เขาบอกเลิกเรา พี่เขาบอกว่าพี่เขาก็ไม่รู้ทำไมต้องเลิก จู่ๆพี่เขาก็พูดออกมาค่ะว่าพี่เขาควรอยู่คนเดียว พี่เขาไม่อยากทำเราร้องไห้ เราเลยถามพี่เขาว่าพี่เขาหมายถึงอะไร พี่เขาบอกเราว่าพี่พูดไม่ได้ เราเลยถามพี่เขาไปประมาณว่าหวายถึงเลิกกันเหรอ พี่เขาก็บอกว่ายังรักนะ แต่มันจำเป็น พี่เขาเลือกแล้ว หลังจากนั้นเราก็ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวมา 1 อาทิตย์กว่าๆ ร้องไห้ทุกวันเลยค่ะ แล้วพี่เขาก็ทักเรามาประมาณว่าเป็นไงบ้าง เราก็เลยบอกไปว่าเรื่อยๆค่ะ พี่เขาเลยบอกให้เราลืมพี่เขาให้ได้ พี่เขาชอบให้เราเป็นคนเดิมมากกว่า ดึงสติตัวเองกลับมา อย่ายึดติดกับพี่เขา แค่นั้นเลยค่ะ น้ำตาเริ่มซึมเลยค่ะ แล้วพี่เขาก็บอกให้เราไปนอนได้แล้ว เพราะดึกแล้ว ปกติเรานอน22:30น.ค่ะ แต่ตอนนั้นจะ23:00น. พี่เขาเลยบอกว่ามันเลย22:30น.มาเยอะแล้ว แล้วพี่เขาก็บอกว่าตอน22:30น.ของทุกวัน ตลอดเวลา 1 อาทิตย์ที่ผ่านมา พี่เขาจะเขียนไดอารี่บอกฝันดีเราทุกวัน ปลุกที่ตั้งไว้ให้บอกฝันดีเราก็ไม่ได้ปิด เราก็เลยบอกพี่เขาว่ากลับมาคบกันมาได้จริงๆใช่มั้ย พี่เขาก็บอกว่าไม่ได้ พี่เลือกทางสำหรับเรา2คนแล้ว ตอนนั้นประโยคแรกที่ผุดขึ้นมาคือ พี่เลือก แต่หนูไม่ได้เลือกไง แต่ก็ไม่ได้บอกพี่เขา เราเลือกที่จะจีบพี่เขาแทน เราจะจีบพี่เขาเหมือนตอนที่พี่เขาจีบเรา ตอนนั้นเรามีโอกาสได้อ่านข้อความของนักจิตวิทยา เขาบอกว่าถ้าเราจีบใครสักคน21วัน แล้ววันที่22ถ้าเขาชอบเรา เขาจะเป็นคนเข้าหาเราเอง เราบอกพี่เขาไปว่าเราจะจีบพี่เขา ขอเวลาแค่21วัน หลังจาดนั้นเราก็จีบพี่เขา เราจีบได้ไม่ครบค่ะ เราจีบพี่เขาได้แค่11วัน พี่เขาก็มีแฟนค่ะ เราเลยเลิกยุ่ง เราไม่เคยลืมพี่เขาเลย แม้ว่าเรากับพี่เขาจะเลิกกันมา1เดือนแล้ว เราชอบเพศไหนกันแน่เหรอคะ สับสนมากเลย