ทุกวันนีคอนเทนต์ฟุตบอลไทยลีคทำเงินสูง กลุ่มฐานคนดูขยายตัวสูงมากได้รับการยอมรับจากวงกว้างของสังคม การรณรงค์ชักชวนแนวๆ ชาตินิยมท้องถิ่นนิยมเช่นบอลนอกแค่สะใจบอลไทยในสายเลือดไรแบบนี้ จูงใจให้คนเข้าสนามและดูเหมือนว่ามันจะสำเร็จซะด้วย แต่ทำไมความสำเร็จนี้เมันถึงไม่เกิดขึ้นกับคอนเทนต์อื่นๆสัญชาติไทยบ้าง ทุกวันนี้รอบตัวผมใครดูหนังดูละครไทยฟังเพลงไทยนี่ภาพลักษณ์ จะถูกมองว่ากากไม่ก็ดูภูทรบ้านๆไม่ค่อยมีรสนิยม ใครที่เลิกฟังเลิกดูของไทยเสพแต่ของนอกจะถูกมองว่าเท่ มีรสนิยมมาก ซึ่งถ้าเทียบกันในแง่คุณภาพคอนเทนต์ บอลไทยถ้าให้พูดตรงๆเทียบกับยุโรปหรือระดับเอเชียมันก็กากเหมือนกัน ทั้งการถ่ายทอดสด กรรมการ คุณภาพเกม ห่างกันคนละโลกแต่คนดูบอลไทยกับถูกมองว่าดีส่งเสิรมท้องถิ่นส่งเสริมประเทศชาติ ไม่โดนดูถูกแบบคนเสพคอนเทนต์สัญชาติไทย ใช้สินค้าไทย อะไรคือความต่างทำให้อย่างอื่นที่เป็นสัญชาติไทยไม่ได้รับการยอมรับ ทำไมการดูหนังไทยเพลงไทยละครไทย ถึงไม่ถูกมองว่าเป็นเรื่องดีส่งเสริมเสริมประเทศชาติแบบฟุตบอลครับ ทั้งๆที่จริงๆมูลค่าและสักยภาพอุตสาหกรรมบันเทิงก็สามารถส่งเสริมประเทศได้มากกว่าฟุตบอลซะอีก?
ทำไมคอนเทนท์บรรเทิงอื่นๆ(เช่นหนัง ละคร เพลง)สัญชาติไทย ถึงไม่ได้รับการ"ยอมรับ"แบบบอลไทยครับ