ควรหยุด หรือควรรอต่อไป กับคนที่ดูเหมือนจะรักเรา (เรื่องจริง ไม่ได้แต่ง)

จขกท. ชอบคนๆนึงมาจะ4ปีแล้วค่ะ  เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนนั้นเราเป็นเด็กม.3  ดื้อด้วย ไม่ตั้งใจเรียนเลย555+ เกรดอยู่ที่2 ปลายๆค่ะ อยู่ห้อง1 จขกท. อยู่ภาคตะวันออกค่ะ .....วันนึงกำลังเดินไปตึก5กับเพื่อนๆค่ะ  แล้วเพื่อนจขกท. ก็ชี้รุ่นพี่คนนึงให้เราดู บอกว่าเนี่ยพี่คนนี้อยู4/1นะ โคตรน่ารัก แทนชื่อว่า พี่ทีนะคะ  เราก็มองตามแล้วแบบ  อยากจะได้คนนี้เป็นแฟน 555  พี่เค้าน่ารักมากค่ะ ตาตี่ๆ ตัวเล็กๆ แต่สูงกว่าเรา พี่ทีเพิ่งย้ายเข้ามาตอนม.4 ส่วนเราเรียนที่นี่ตั้งแต่ม.1    หลังจากวันนั้นเราก็เจอกันบ่อยขึ้นค่ะ หรือเป็นเพราะเราติดตามเค้าก็ไม่รู้555 เราก็ใช้ชีวิตปกติค่ะ ดื้อ เที่ยว เล่นไป จนถึงวันนึง วันที่เราจำได้ดี  ก่อนวันเกิดเรา3วันค่ะ  พี่ทีแอดเฟรนมา ซึ่งเราก็ งง ว่า เอ้ะ ใช่เหรอ 555 เราก็รับแอดไปค่ะ พี่เค้าก็ไลค์เฟสให้เราปกตินะคะ ทุกโพสต์เลย พอมาถึงวันเกิดเรา เราก็จัดที่บ้านค่ะ มีเพื่อนๆที่สนิทมา 1ในนั้นคือ รุ่นพี่ผู้หญิงที่อยู่ห้องเดียวกับพี่ที  แทนชื่อว่าพี่แนนละกันค่ะ  เราก็ปรึกษาพี่แนนนะคะว่าเราควรทักพี่ทีไปมั้ย เราอยากรู้กับเค้ามากกว่านี้ พี่แนนบอกให้เราทักค่ะ  เราก็เลยทักไปคุยกับพี่ที ในวันเกิดเรา ด้วยประโยคว่า  แต๊งค์ไลค์ 555  พี่ทีก็ตอบเรามาค่ะ หลังจากนั้นเค้าก็ถามเราว่าใช่น้องคนที่ร้องเพลงบนเวทีวันนั้นมั้ย น่ารักนะ  ใช่ค่ะ ก่อนหน้านั้นเราขึ้นร้องเพลงที่โรงเรียน ไม่คิดว่าพี่ทีจะจำได้ เค้าก็เล่าให้ฟังว่าพอได้ยินเสียงเรา ก็รีบวิ่งมาดูว่าเป็นใคร   เราไม่เคยรู้เลยค่ะ ว่าพี่เค้ารู้จักเราตั้งแต่วันนั้นแล้ว  หลังจากวันเกิดเรา  เราก็คุยกับพี่ทีมาเรื่อยๆค่ะ  เปลี่ยนจากคุยทางเฟสมาเป็นคุยโทรศัพท์  เวลาของเราคือ2ทุ่มค่ะ  2ทุ่มเป๊ะๆด้วย  ถ้าช้า พี่ทีจะงอนไม่รับสายค่ะ  เราเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ  มีทะเลาะ มีหึงหวงกันบ้างค่ะ เราทำความรู้จักกันมากขึ้น เค้าเป็นคนที่ดังที่สุดในโรงเรียนเลยก็ว่าได้ มีผู้หญิงหลายคนเข้ามาจีบค่ะ ซึ่งแน่นอนว่าเรากำจัดออกไปหมด เราเป็นคนแรงๆค่ะ ส่วนพี่เค้าเป็นคนติ๋มๆหน่อยๆ เราดูเหมือนจะรู้ใจกันมาก แต่ว่า เราไม่เคยไปไหนด้วยกัน  ไม่เคยมานั่งด้วยกันที่โรงเรียนเลยค่ะ ทำเหมือนคนไม่รู้จักกัน  นั่นเป็นความสบายใจของเราทั้งคู่ ในวันวาเลนไทน์เราซื้อตุ๊กตาตัวใหญ่มากๆให้เค้าเค้าชอบมากค่ะ และเราก็ตั้งชื่อให้ด้วย เค้าเก็บมันไว้ตลอด พี่ทีบอกเราว่าเตรียมของขวัญไว้ให้เรามากมาย ในวันสำคัญแต่ยังไม่กล้าที่จะให้ เรามีเพียงรูปคู่กับพี่ทีเพียงแค่รูปเดียวค่ะ คือตอนจบม.3 ...........


....... ข้ามมาตอนม.4เลยละกันค่ะ  เราก็ได้อยู่ห้อง1 และอยู่ตึกเดียวกันกับพี่ทีข้างห้องกันด้วยแต่ก็อย่างว่าค่ะ  พี่ทีเรียนหนักขึ้น  เราเองก็ตื่นเต้นกับเพื่อนใหม่ เรารู้สึกว่าเราท้อค่ะ เพราะพี่ทีไม่เคยให้สถานะชัดเจนกับเราเลย เราเลยไปชอบเพื่อนใหม่ในห้องและบอกพี่ทีค่ะว่าเรารู้สึกดีกับคนอื่น  สรุปคือ พี่ทีขอเลิกคุยกับเราค่ะ เราก็โอเค เพราะคิดว่าจะเริ่มต้นใหม่ได้  เราเลิกคุยกันไปไม่ถึงเดือน พี่ทีก็มีแฟนค่ะ  เป็นเพื่อนในห้องของพี่ที แทนชื่อว่าพี่เนมนะคะ พอเรารู้เรื่องเราก็เสียใจมากค่ะเอาแต่โทษตัวเองว่าทำอะไรลงไป ความจริงแล้วเราไม่ได้แอบชอบเพื่อนใหม่เราเลย  แต่เราเพียงแค่เหงา เพราะตอนนั้นพี่ทีไม่คุยกับเราเลยค่ะ  จนเวลาผ่านไป เราตัดสินใจว่าเริ่มใหม่กับใครซักคนคงจะดี  เรามีแฟนเป็นรุ่นน้องเราค่ะ อยู่ม.3/1  สรุปคือ ตอนนั้นเราและพี่ทีก็ต่างคนต่างมีแฟนไป  จนมาถึงวันนึงที่เรารู้สึกว่า ไม่มีความสุขกับแฟนเราเลย  เราเลยลองโทรหาพี่ทีค่ะ โทรไปเวลาเดิมคือ2ทุ่ม  ที่น่าแปลกใจก็คือ เราคุยกันเหมือนเดิมทุกอย่าง และก็ตัดพ้อถึงแฟนเราทั้งคู่ว่าไม่สนใจเราเลย แฟนพี่ทีก็เป็นค่ะ  เรามีความรู้สึกว่าทำไมแฟนเราทั้งคู่ ถึงไม่เข้าใจเรา เหมือนที่เราเข้าใจกันเอง  เรียกง่ายๆว่า เราคิดถึงกันค่ะ พี่ทีบอกกับเราว่า วันที่เลิกคุยกัน อยู่ๆพี่ทีก็ร้องไห้ออกมา ไม่รู้ว่าเสียใจหรืออะไร  พอได้ยินแบบนั้น เรานี่น้ำตาแตกเลยค่ะ  รู้สึกผิดที่ทำพี่ทีเสียใจ ถ้าเราอดทนมากกว่านี้ ในวันนี้เราคงยังคุยกันอยู่ หลังจากนั้นเราก็กลับมาคุยกันบ้างค่ะ เรื่อยๆ จนขึ้นม.5

.....จุดพีคคือ ตอนปิดเทอมค่ะ   เราไปเรียนพิเศษในเมืองกับเพื่อนๆและมีพี่ที่อยู่ห้องเดียวกับพี่ทีไปด้วย 1ในนั้นคือพี่เนมแฟนพี่ทีค่ะ  ส่วนพี่ทีก็มาทำงานเหมือนกัน สรุปอยู่ใกล้ๆกันหมดรวมถึงพี่แนนด้วย(รุ่นพี่ที่บอกให้เราทักพี่ทีไป) เราใช้ชีวิตตามปกติค่ะ  เรียน เที่ยว จนมาถึงวันนึง เราเพิ่งกลับมาจากเรียนพิเศษเราก็เดินขึ้นห้อง เราเจอพี่ทีนอนอยู่ในห้องพี่แนนค่ะ เราตกใจมาก แต่ไม่ได้พูดอะไร พอเรามาเห็นพี่แนนก็พาพี่ทีออกไปค่ะ พี่ทีดูเหมือนเมามา (สรุปมารู้ที่หลังว่าพี่ทีทะเลาะกับเพื่อนเลยไปกินเหล้า)  เราก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะพี่คนอื่นๆก็อยู่กันเยอะ แต่พี่เนมแฟนพี่ทีไม่อยู่ค่ะ  พอหลังจากวันนั้น เราก็เริ่มสังเกตุได้ว่าพี่แนนไม่ค่อยกลับมานอนที่ห้อง  และมีอยู่คืนนึง เราออกไปนั่งเล่นหน้าหอคนเดียวค่ะ พี่ทีกับพี่แนนขี่รถเข้ามาที่หอ เหมือนมาเอาของและก็ออกไปด้วยกัน  ยอมรับเลยค่ะ ว่าตอนนั้นเสียใจมาก น้ำตาไหลออกมาอัตโนมัติเลยค่ะ เพราะว่าพี่ทีเป็นคนหวงตัวสุดๆ  ช่วงนั้นเรากับพี่ทีเลยไม่ได้คุยกันเลย ยาวๆ ประมาณเกือบครึ่งปีได้  เพราะมันเกิดเหตุนึงขึ้นค่ะ  คือ มีคนปล่อยข่าวว่าพี่ทีกับพี่แนนแอบกิ๊กกันและไปนอนด้วยกัน  มีคนมาเล่าให้เราฟังเยอะมากค่ะ จนเราเชื่อและตอนนั้นก็เกลียดพี่ทีมาก เกลียดพี่แนนด้วยเพราะเราไว้ใจพี่แนนมาก เราตัดการติดต่อจากทั้งคู่ค่ะ เราร้องไห้ทุกคืนและหวังแค่ว่าจะทำใจได้ซักวัน  ตลอดการเรียนม.5  เราผ่านมันมาด้วยความเจ็บปวด  เราต้องคอยรับรู้เรื่องของพี่ทีและพี่แนน  ส่วนพี่เนมพอรู้เรื่องก็เลิกกับพี่ทีเลยค่ะ เราใช้ชีวิตบนความเกลียดนี้มาเกือบปี  เราคบใครไม่พ้นเดือนซักคนค่ะ เพราะเรารู้ว่าใจเราอยู่ที่ใคร   ผ่านมาเรื่อยๆ ข่าวของพี่ทีกับพี่แนนก็เงียบลงและเราเองก็ไม่รู้สึกโกรธอะไรพี่ทีอีก เพราะเรารักเค้ามาก

..... จนมาถึงวันที่พี่ทีจะจบม.6และไปเรียนต่อมหาลัย  เราตัดสินใจโยนทิ้งความโกรธความเกลียดทั้งหมด  เพื่อทำของขวัญชิ้นสุดท้ายให้กับพี่ทีในวันปัจฉิมนิเทศ เราพับดาวไปให้พี่ทีค่ะ เราร้องไห้ต่อหน้าเค้า เราเสียใจที่ปล่อยให้เวลามันผ่านไปโดยที่ไม่ทำอะไรเลย แม้แต่จะถามความจริงจากพี่ที  เราเลือกที่จะเชื่อคนอื่นมากกว่า  พี่ทีลูบหัวเราและบอกเราว่ายังไงก็ได้เจอกันอีก หลังจากกลับมาจากโรงเรียน เราโทรหาพี่ทีเวลาเดิมค่ะ เพื่อที่จะรู้ความจริงเรื่องพี่แนน  พี่ทีบอกกับเราว่า มันไม่จำเป็นหรอกที่จะรู้ความจริง เพราะคนอื่นเค้าเชื่ออย่างนั้นกันหมด พีทีไม่โกรธคนที่ใส่ร้ายพี่ที แต่พี่ทีเสียใจ ที่เราเลือกที่จะเชื่อคนอื่น ตอนนั้นพี่ทีร้องไห้ออกมาอีกครั้ง  พร้อมกับเริ่มเล่าเรื่องว่ามันมายังไง   เรื่องคือ  "เพื่อนของพี่ทีแทนชื่อว่าพี่โดมละกันค่ะ พี่โดมแอบชอบพี่แนนและพยายามตามจีบพี่แนนตอนที่อยู่เราเรียนพิเศษอยู่ในเมืองนั่นแหละค่ะ  พี่แนนก็ยอมคุยกับพี่โดมนะคะ ขอบอกก่อนว่า ไปอยู่ที่นั่น เราแยกบ้านชายหญิงค่ะ พวกพี่ทีพี่โดมและเพื่อนๆผู้ชาย อยู่อีกบ้านนึง  ซึ่งเรา พี่แนน พี่เนม และเพื่อนๆก็อยู่อีกบ้านนึงค่ะ แตไม่ไกลกันมาก พี่แนนกับเพื่อนชอบไปนอนที่บ้านชายบ่อยๆค่ะเพราะเพื่อนพี่แนนเป็นแฟนกับเพื่อนพี่ที พี่โดมก็คอยอยู่ใกล้ๆพี่แนนตลอดจนวันนึงพี่โดมเมามาค่ะ และจะข่มขืนพี่แนนซึ่งตอนนั้นนอนอยู่บ้านชาย  พี่ทีเข้ามาเห็นก็เลยมาช่วยพี่แนนและมีเรื่องชกต่อยกับพี่โดม  ทำให้ในเวลาต่อมาเราเจอพี่ทีมานอนอยู่ที่บ้านหญิงตามที่เล่าไว้ข้างต้นซึ่งเมามาด้วย   แต่พี่แนนก็ยังจะไปนอนบ้านชายอยู่เรื่อยๆค่ะ เลยทำให้พี่ทีต้องนอนคั่นกลางระหว่างพี่โดมกับพี่แนน เพราะกลัวพี่โดมจะทำอะไรไม่ดีอีก พี่โดมเห็นอย่างนั้นเลยถ่ายรูปไว้และปล่อยข่าวไปทั่วว่าพี่ทีมีอะไรกับพี่แนน  หลังจากนั้นก็พี่เนมแฟนพี่ทีก็รูเรื่องและบอกเลิกพี่ที  เพื่อนหลายๆคนก็เกลียดพี่ทีและพี่แนน เพราะทำผิดศีลธรรม  เราจึงถามพี่ทีต่อว่าแล้วทำไมวันนั้นถึงขี่รถมาด้วยกันดึกๆ ถ้าจะบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน   พี่ทีตอบว่า คืนนั้นเพื่อนของพี่เนมหายไป ทุกคนจึงช่วยกันตามหา ซึ่งพี่ทีจะขี่รถไปหาที่อื่น แต่พี่แนนขอมาด้วย และบอกให้พี่ทีพาเข้ามาเอาของที่หอก่อน เลยทำให้เจอเราค่ะ  เราจึงถามพี่ทีอีกว่า  สรุป หลังจากเรื่องนั้น พี่แนนชอบพี่ทีใช่มั้ย  พี่ทีตอบว่าน่าจะชอบค่ะ เพราะพี่แนนโทรมาหาบ่อยขึ้น ให้พี่ทีปลอบใจตลอด พอมาถึงคำตอบนี้ เราจุกไปหมดค่ะ  ทำไมคนที่เราไว้ใจที่สุด กลับกลายเป็นว่าหักหลังเราได้เจ็บปวดที่สุด     พอรู้ทุกอย่างว่าพี่ทีถูกใส่ร้าย เราก็ตามสืบเรื่อยๆ  สรุปว่าพี่ทีถูกใส่ร้ายจริงๆค่ะ  ตอนนั้นเราสงสารพี่ทีมาก เพราะเค้าร้องไห้เกือบทุกวัน  ในระหว่างที่เรากำลังจะขึ้นม.6 และพี่ทีจะไปเรียนมหาลัยแห่งหนึ่งทางภาคอิสาน  เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ มีทะเลาะกันเรื่องพี่แนนบ้าง เพราะพี่แนนไม่เลิกยุ่งกับพี่ทีซักที  พี่แนนได้ไปเรียนมหาลัยใกล้ๆกับพี่ทีค่ะ  ตอนนั้นเรากลัวมาก  กลัวว่าพี่ทีจะโกหกเรา  จนถึงวันเปิดเทอม ต่างคนก็ต่างเรียนไป แต่เรายังโทรคุยกันเวลาเดิมค่ะ ทำให้เราสบายใจมากขึ้นว่า เค้าไม่ได้คุยกันแล้ว เรายอมรับว่าเราไม่ไว้ใจพี่แนนอีก จนวันนึง เรารู้สึกว่าพี่ทีไม่มีเวลาให้เราเลย  เราจึงตัดสินใจทิ้งพี่ทีไปคบกับคนในโรงเรียนค่ะ พอคบไปเรื่อยๆ  ก็เบื่อ และคิดถึงพี่ทีขึ้นมา  เลยลองโทรหาสรุปคือตอนนั้น พี่ทีกำลังไปสอบตำรวจค่ะ  หลังจากนั้นเราก็กลับมาคุยกัน  แต่พี่ทีก็ไม่มั่นใจในตัวเราเพราะเราทิ้งพี่ทีไปหลายรอบมากๆ เราเลยอยู่ในสถานะพี่น้องแบบนี้ไปเรื่อยๆ  ลืมบอกเลยค่ะ ว่าหลังจากที่พี่ทีเลิกกับพี่เนมไป  พี่ทีก็ไม่ได้คบใครเลย แต่มีรุ่นพี่ที่มหาลัย เพื่อนในสาขา มาจีบกันเยอะมาก ซึ่งแน่นอนค่ะ ว่าเราหึง เราด่าพี่ทีเกือบทุกวัน  แกก็ดูเหมือนชอบนะคะ  คอยส่งนู่นส่งนี่มากให้ดู  คอยเล่าให้ฟังว่าไปเจออะไรมาบ้าง  พี่ทีชวนเราให้ไปสอบที่นั่นค่ะ ซึ่งแน่นอนเราไป  เราเลือกคนละคณะกับพี่ทีค่ะ (หลายคนคงมองเราแรดเนอะมาเรียนตามผู้ชาย55)   แต่มันไม่ง่ายเลยค่ะ เพราะเราต้องทำเกรดให้ดี ทำแกทแพทให้ดี ซึ่งเราพยายามมากๆ และเราก็ทำสำเร็จค่ะ เราสอบติด


.....แต่เรื่องมันน่าเศร้ากว่านั้น  ก็คือ พอเราบอกพี่ทีว่าเราสอบติดแล้ว  พี่ทีก็ดันสอบติดตำรวจเหมือนกัน ซึ่งต้องไปเรียนอีกจังหวัดนึง จังหวัดเดียวกันกับที่พี่แนนเรียน  - -"  อะไรจะปานนั้น  เรานี่จิตตกทั้งวันเลยค่ะ  ความกลัวมันกลับมาอีก  กลัวทุกอย่าง  จนถึงวันนี้ เรายังไม่ได้ไปหอค่ะ  เรายังอยู่ที่นี่  ส่วนพี่ทีก็ไปเรียนตำรวจ และวันหยุดก็กลับมาอยู่กับเพื่อนที่มหาลัย ซึ่งถ้าเราไปอยู่หอ เราอาจจะได้เจอ  ทุกๆวันนี้เรายังคุยกันอยู่ค่ะ  ในสถานะเดิม  เราไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าพี่ทีรู้สึกอะไรกับเรามั้ย เพราะพี่ทีไม่เคยบอก  แต่การกระทำหลายๆอย่าง มันทำให้เราไม่อยากให้พี่ทีไปเป็นของคนอื่น พี่ทียังคงรักษาสัญญาที่ให้กับเราไว้ว่าจะไม่ทิ้งเราไปไหน ลืมบอกอีกอย่างค่ะ  พี่ทีบอกเราว่าจะคิดเรื่องแฟนก็ต่อเมื่อเรียนตำรวจจบซึ่งพี่ทีเรียน1ปี  สุดท้ายแล้วเรื่องที่เราอยากถามก็คือ   #เรายังควรรอต่อไปมั๊ยคะรอวันที่เค้าเรียนจบและเปิดใจให้เรา
#อยากถามว่าที่เค้าคุยกับเรามาจนถึง4ปี เค้าจะรู้สึกอะไรบ้างมั้ยคะ
#เดี๋ยวนี้พี่ทีคุยกับเราดีขึ้นค่ะ เหมือนห่วงๆ เหมือนคิดถึง หรือเราคิดไปเองก็ไม่รู้