สวัสดีค่ะ. มีประสบการณ์ชีวิต. ตอนนี้จะเล่าให้ฟัง. แบบกระทัดรัดน่ะค่ะ.
เริ่มแรกนะค่ะ. รู้จักกับคนคนนึง.(จุ๋ม) เป็นเพื่อนของพี่เราที่เราสนิทด้วยค่ะ. (พี่ขวัญ)เราเป็นคนรับซื้อหวยใต้ดินเพื่อไปส่งต่อ. พี่อีกคน. (พี่นุช)พี่คนนี้เลยถามว่าเรารับหวยหรอเราก้เลยบอกว่ารับ แล้วพี่เค้าก้เลยบอกว่าเดี๋ยวพี่ส่งให้น่ะ. คือเริ่มงวดแรก งวด2 งวด3 งวด4. งวด5. ปกติดีค่ะจนมางวด6บอกว่าชีวิตเค้าล้มละลายอย่างงั้นอย่างงี้. เราเลยหน้าซีด ต้องหาเงินชดให้เขา75000. แล้วอยู่ดีๆพี่เราก็โดนมันโกงไปเกือบแสนนึง. มันหนีหายไปกรีบเฆข. เลยค่ะ ผ่านมาได้2อาทิตเราเล่นแชร์กับ(พี่เล็ก) เท้าแชร์. เป็น. แม่ค้าขายเสื้อผ้า. อยู่แถวๆ พุทธบูชา. พระราม2. เราไว้ใจเขาเลยส่งเงินให้เขาอย่างเดียวแล้วเราเลยบอกเขาว่า. เปียให้หน่อย. จำเป็นใช้เงิน. พี่เขาก้เลยบอกว่า เค้าเปียตัดหน้าแกไป20บาทนะ. ทุกๆครั้งจนเกือบสุดท้ายถึงตาเรา. มันก้เลยบอกว่าเออ. เราได้แชร. ปกติจะนัดกันให้เงินวันจันทร์ทุกอาทิตย์. เพราะเป็นแชร์รายอาทิตย์. พี่เขาเลยบอกว่ายังเกบเงินไม่ได้. เราก้เลยว่าเออ. แค่วันสองวันเอง. พอถึงวันจันทร์เราก้ยังไม่ได้เงิน ผ่านๆมาจนถึงวันพฤหัส. เขาเลยโทรมาสารภาพว่า. เขาเปียแชร์เราออกไปใช้หมดแล้วทั้ง2มือ. (38000). คือ. เราได้ยินเราทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ. อึ้ง. น้ำตาคลอ. ไม่คิดว่าคนที่สนิทกันยังทำกับเราได้. เราเลยให้พี่เขาทำใบเงินกู้ให้เรา. เขาก้ยินยอมทำโดยให้ลูกสาวเซ็นร่วมด้วย เขาเลยนัดวันกับเราว่าจะผ่อนจ่าย แต่พอถึงวันจริงๆเขาก้ไม่มีจ่าย. จนเราเก็บความรู้สึกแค้นไม่ไหวเลยไปเล่าให้.พี่อีกคนฟัง(พี่อ้อย)เป็นแม่ค้าตลาดเดียวกัน. พี่อ้อยเลยบอกว่า เค้าโดนกันจะหมดตลาดแล้วแกไปอยู่ไหน. ทำใมพึ่งมาบอกพี่. คือไม่ใช่เราแค่คนเดียวที่โดน. ไม่นาน. พี่เล็กก้ย้ายร้านหนีค่ะ. สิ่งที่เรายึดได้ก้แค่อุปกรณ์ขาจเสื้อผ้ากับพัดลม. 2เรื่องนี้ผ่านไปได้ประมาณ3เดือน. น้องชายของปู่เรา. ไม่มีไม่หนีไม่จ่ายค่าหวยเรา. คือเราต้องรับผิดชอบอีกค่ะ. (9000) เราไม่คิดเลยค่ะว่าญาติกันทำใมถึงทำกับเราได้เราบอกเขาแล้วว่าเราไม่มีสำรอง. เราพึ่งโดนคนโกงมาจนจะหมดตัว. เขาไม่สนใจความรู้สึกอะไรเราเลย
เราคิดเสมอนะค่ะว่าจะไม่ไว้ใจใครอีก. ไม่เชื่อใจใครอีก. และจะอยู่อย่างมีสติระมัดระวังตัวเอง.
แต่อยู่ดีๆ. กระเป๋าตังเราก็หาย. บัตรประชาชน ใบขับขี่. ใบส่งงวดรถ. Atm2ใบ. เงิน4000
ไม่หน้าจะหายเราใส่กระเป๋าปิด. แต่กระเป๋าใบนั้นไม่มีซิป. เราขี่รถไปซื้อกับข้าว เราเลยเอากระเป๋าแขวนไว้. โดยไม่ได้เชคดุ. แต่ในห้องไม่มีใคร. เราเลยคิดว่าเราจะซวยอะไรขนาดนี้. เราเครียดจนนอนไม่หลับ. ปวดหัวมากค่ะ
ความรู้สึกแบบนี้ไม่อยากเกิด ระมัดระวังตัวเองแล้ว. แต่ยังเจอ.
ทำบุญ สร้างกำแพงวัด ส่งเงินให้แม่. ดูแลย่า. ไม่คดไม่โกง. ใมเราถึงเจอแต่เรื่องแย่ๆ
ใครเคยซวยซ้ำๆ ตอนอายุ25. บ้างค่ะ
เริ่มแรกนะค่ะ. รู้จักกับคนคนนึง.(จุ๋ม) เป็นเพื่อนของพี่เราที่เราสนิทด้วยค่ะ. (พี่ขวัญ)เราเป็นคนรับซื้อหวยใต้ดินเพื่อไปส่งต่อ. พี่อีกคน. (พี่นุช)พี่คนนี้เลยถามว่าเรารับหวยหรอเราก้เลยบอกว่ารับ แล้วพี่เค้าก้เลยบอกว่าเดี๋ยวพี่ส่งให้น่ะ. คือเริ่มงวดแรก งวด2 งวด3 งวด4. งวด5. ปกติดีค่ะจนมางวด6บอกว่าชีวิตเค้าล้มละลายอย่างงั้นอย่างงี้. เราเลยหน้าซีด ต้องหาเงินชดให้เขา75000. แล้วอยู่ดีๆพี่เราก็โดนมันโกงไปเกือบแสนนึง. มันหนีหายไปกรีบเฆข. เลยค่ะ ผ่านมาได้2อาทิตเราเล่นแชร์กับ(พี่เล็ก) เท้าแชร์. เป็น. แม่ค้าขายเสื้อผ้า. อยู่แถวๆ พุทธบูชา. พระราม2. เราไว้ใจเขาเลยส่งเงินให้เขาอย่างเดียวแล้วเราเลยบอกเขาว่า. เปียให้หน่อย. จำเป็นใช้เงิน. พี่เขาก้เลยบอกว่า เค้าเปียตัดหน้าแกไป20บาทนะ. ทุกๆครั้งจนเกือบสุดท้ายถึงตาเรา. มันก้เลยบอกว่าเออ. เราได้แชร. ปกติจะนัดกันให้เงินวันจันทร์ทุกอาทิตย์. เพราะเป็นแชร์รายอาทิตย์. พี่เขาเลยบอกว่ายังเกบเงินไม่ได้. เราก้เลยว่าเออ. แค่วันสองวันเอง. พอถึงวันจันทร์เราก้ยังไม่ได้เงิน ผ่านๆมาจนถึงวันพฤหัส. เขาเลยโทรมาสารภาพว่า. เขาเปียแชร์เราออกไปใช้หมดแล้วทั้ง2มือ. (38000). คือ. เราได้ยินเราทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ. อึ้ง. น้ำตาคลอ. ไม่คิดว่าคนที่สนิทกันยังทำกับเราได้. เราเลยให้พี่เขาทำใบเงินกู้ให้เรา. เขาก้ยินยอมทำโดยให้ลูกสาวเซ็นร่วมด้วย เขาเลยนัดวันกับเราว่าจะผ่อนจ่าย แต่พอถึงวันจริงๆเขาก้ไม่มีจ่าย. จนเราเก็บความรู้สึกแค้นไม่ไหวเลยไปเล่าให้.พี่อีกคนฟัง(พี่อ้อย)เป็นแม่ค้าตลาดเดียวกัน. พี่อ้อยเลยบอกว่า เค้าโดนกันจะหมดตลาดแล้วแกไปอยู่ไหน. ทำใมพึ่งมาบอกพี่. คือไม่ใช่เราแค่คนเดียวที่โดน. ไม่นาน. พี่เล็กก้ย้ายร้านหนีค่ะ. สิ่งที่เรายึดได้ก้แค่อุปกรณ์ขาจเสื้อผ้ากับพัดลม. 2เรื่องนี้ผ่านไปได้ประมาณ3เดือน. น้องชายของปู่เรา. ไม่มีไม่หนีไม่จ่ายค่าหวยเรา. คือเราต้องรับผิดชอบอีกค่ะ. (9000) เราไม่คิดเลยค่ะว่าญาติกันทำใมถึงทำกับเราได้เราบอกเขาแล้วว่าเราไม่มีสำรอง. เราพึ่งโดนคนโกงมาจนจะหมดตัว. เขาไม่สนใจความรู้สึกอะไรเราเลย
เราคิดเสมอนะค่ะว่าจะไม่ไว้ใจใครอีก. ไม่เชื่อใจใครอีก. และจะอยู่อย่างมีสติระมัดระวังตัวเอง.
แต่อยู่ดีๆ. กระเป๋าตังเราก็หาย. บัตรประชาชน ใบขับขี่. ใบส่งงวดรถ. Atm2ใบ. เงิน4000
ไม่หน้าจะหายเราใส่กระเป๋าปิด. แต่กระเป๋าใบนั้นไม่มีซิป. เราขี่รถไปซื้อกับข้าว เราเลยเอากระเป๋าแขวนไว้. โดยไม่ได้เชคดุ. แต่ในห้องไม่มีใคร. เราเลยคิดว่าเราจะซวยอะไรขนาดนี้. เราเครียดจนนอนไม่หลับ. ปวดหัวมากค่ะ
ความรู้สึกแบบนี้ไม่อยากเกิด ระมัดระวังตัวเองแล้ว. แต่ยังเจอ.
ทำบุญ สร้างกำแพงวัด ส่งเงินให้แม่. ดูแลย่า. ไม่คดไม่โกง. ใมเราถึงเจอแต่เรื่องแย่ๆ