ผมเป็น ผช.คนนึงครับ ที่เคยพยายาม รั้ง ผญ.คนนึงไม่ให้ไปจากผม ...เค้าเคยเป็นแฟนผมซึ่งผมก็รักเค้ามากๆ ผมยอมทำทุกอย่างเพื่อเค้า... เพื่อจะให้เค้ากลับมารักผมเหมือนเดิม ผมคาดหวังในตัวเค้ามากๆ เคยคิดถึงขั้นอยากจะแต่งงานด้วย มีลูกด้วยกัน เราตั้งชื่อลูกไว้ด้วยกัน แต่สุดท้าย ความเป็นจริงมักตรงข้ามกับความฝันเสมอ ...เค้าบอกผมว่าเค้าไม่รักผมแล้ว เค้ายังไม่อยากกลับมาคบกันตอนนี้ เค้าเคยบอกผมมว่าตอนนี้ยังไม่อยากคบกัน แต่วันหนึ่ง เราจะกลับมาพบกันใหม่ในวันที่พร้อม... ผมก็มีความหวังนะครับ ผมทำทุกอย่างเพื่อให้เค้าระลึกถึงวันดีดีที่เคยมีด้วยกัน สร้างอัลบัมรูปในไลน์ ที่ที่เคยไปไหนมาไหนด้วยกัน เล่าเรื่องราวในชีวิตประจำวันให้เค้าฟังทุกวันและบอกถึงความรุ้สึกว่ารอเค้าเสมอนะ ยังรักและคิดถึงเสมอ แต่สุดท้ายเค้าเย็นชาใส่ผมทุกเวลา ซึ่งผมก็ร็นะครับแต่ผมคิดว่า คนเคยรักกันน่าจะมีเยื่อใยกันบ้างแต่.. ไม่เลย เค้าไม่มีอะไรหลงเหลือให้ผมอีกแล้ว วันนี้ผมก็เริ่มทำใจได้บ้างแล้ว แต่ความทรงจำดีดีผมก็จะเก็บไว้... ทุกเรื่องสอนให้ผมรู้ว่า คนไม่รักยังไงก็ไม่รัก ต่อให้เราพยายามทำดีหรืออ้อนวอนมากแค่ไหนท้ายที่สุดเราเองที่เป็นฝ่ายเหนื่อยและแพ้ไป เราไม่มีอิทธิพลใดๆกับชีวิตเค้าอีกแล้ว.... (ไม่มีตัวตน)
คนไม่รัก รั้งให้ตายก็ไปอยู่ดี...