ผมเป็นคนที่ใช้มือถือเพื่อความบันเทิงเป็นเวลา และไม่เดือดร้อนคนอื่น เรียกง่ายๆว่าใช้ถูกที่และถูกเวลา แต่คนใกล้ตัวผมเธอติดมือถืออาการหนักขึ้นทุกวัน ไม่ว่าเธอจะทำกิจกรรมอะไร ก็จะเห็นอวัยวะที่ 33 ติดตัวไปด้วย หากเธออยู่คนเดียวไม่เดือดร้อนใคร ก็ปล่อยให้เธออยู่กับอวัยวะที่33 ของเธอไป แต่นี้มันเริ่มหนักขึ้นจนทำให้ผมรู้สึกว่าพฤติกรรมแบบนี้สร้างความลำบากให้แก่ส่วนรวม และรวมไปถึงผมไม่อยากจะอยู่ใกล้ด้วย พฤติกรรมจะมีอะไรบ้าง เพื่อให้เข้าใจง่ายๆ จะแบ่งเป็นข้อๆ ดังนี้นะครับ
1. เดินในที่สาธารณะ
เธอเดินไป เล่นมือถือไป ก้มหน้า ไม่มองทาง ไม่มองว่าเดินขวางทางใครไหม แม้กระทั่งทางเท้าที่แสนแคบในกรุงเทพฯ ไหนจะแผงลอย ไหนจะกระถางหน้าบ้าน คนเดินสวนทางกันแถวเรียงหนึ่งก็แถบจะไม่พ้นไหล่จะเสยกันละ เธอก็ยังก้มๆ เงยๆ เดินเอียงสาย เดินเอียงขวา คนข้างหลังที่เดินตามมาก็แซงไม่ได้ด้วยอาการเธอที่เดินก้มหน้าเหมือนคนเมายาสเปร์ตะไคร้กันยุง
วิธีที่ใช้ : บอกไปว่าเธอ เก็บมือถือก่อนไหม เดินไปให้ถึงร้านอาหาร จะเล่นก็เล่น อย่าทำให้คนอื่นลำบาก เธอทำหงุดหงิดใส่ เก็บมือถือ แล้วก็เดินๆ
2. เดินขึ้นลิฟในห้างสรรพสินค้า
ณ ห้างสรรพสินค้า ผมก็เดินกำลังจะไปขึ้นลิฟ คนในลิฟเห็นว่าผมจะเดินเข้าไป เขาก็มีน้ำใจกดลิฟเปิดค้างไว้ ผมเลยรีบวิ่งเข้าไป พร้อมกับกล่าวคำขอบคุณ "แต่" คนใกล้ตัว เธอกำลังเดินอ่านพันทิพอย่างเพลิดเพลิน และเงยหน้ามาเห็นว่าผมอยู่ในลิฟแล้ว "คิดว่าเธอจะรีบเดินเข้าลิฟไหม เพราะคนอื่นเขากดลิฟรอ" "ไม่ครับ" เธอก็ยังก้มหน้าและเดินเข้าลิฟอย่างไม่รีบ คนที่มีน้ำใจกดลิฟรอ เขาก็รู้ว่าผมกับเธอมาด้วยกัน เธอเข้าลิฟมาพร้อมกับความเงียบ จะเอ่ยขอบคุณคนอื่นสักคำก็ไม่มี ผมนี้อึ้งไปเลยครับ คนที่กดลิฟเขาก็มองเธอและผม ผมทั้งอายและทำอะไรไม่ถูกเลย
วิธีที่ใช้ : ระยะแรกๆ กระชากแขนเดินเข้าลิฟพร้อมกันครับ พอเริ่มบ่อยเข้า ผมเนี้ยแหละครับเป็นปิดลิฟใส่หน้าเธอเอง แล้วไลน์ไปบอกว่าเจอกันที่ร้านไหน
3. ขับรถ
มีปีหนึ่งที่เราจะขับรถไปเที่ยวเหนือ ช่วงอยุธยา รถเยอะ เราผลัดกันขับรถ ผมเลยขอเอนหลังช่วงหนึ่งแล้วคิดว่าตื่นมาจะเปลี่ยนกันขับ ในระหว่างที่หลับ ผมหลับไม่สนิทเลย รู้สึกว่ารถมันกระตุกๆ กระชากๆ คิดในใจทำไมขับรถแบบนี้ ลืมตามาเท่านั้นแหละ เธอผู้นั้นมือซ้ายถือมือถือแชทกับเพื่อน มือขวาจับพวงมาลัย แล้วขับกระตุกเพราะ เธออ่านมือถือแล้วขับรถไปด้วยพอรถคันหน้าจอด เธอก็เหยียบเบรค เป็นแบบนี้ตลอดทาง จนผมบอกว่าจะเล่นมือถือ ก็จอดรถ แล้วเปลี่ยนกันขับ
วิธีที่ใช้ : บอกไปตรงๆ รู้ไหมเธอตอบกลับว่าอย่างไร "ก็รถมันเยอะ ไม่มีอะไรทำ" ผมนี้สตั๊นไป 3 วิ นี้เธอขับรถอยู่นะ จะบอกว่าไม่มีอะไรทำได้ยังไง หลังจากนั้นเป็นต้นมาถ้าเธอขับรถแล้วจับมือถือ ผมจะตีแล้วบอกว่าขับรถเถอะ
4. Fitness
ชวนกันออกกำลังกาย ผมจะใส่หูฟัง แล้วเปิดเพลงจากมือถือ ผมเล่นอะไรเธอก็จะเล่นด้วย "แต่" ระหว่างที่สลับกันเล่น เธอก็เอาอวัยวะที่ 33 ของเธอมากด แชท คุยงาน นายสั่งด่วน เช็คเฟส บลาๆ ถ่ายรูป ลง IG ลง Facebook คิดว่าเธอจะใช้สมาธิกับการออกกำลังกายไหม คำตอบคือ "ไม่" จำท่าไม่ได้ เล่นมาครึ่งปี ท่ามาตรฐาน ก็ทำไม่ถูก พูดง่ายๆคือไม่ใส่ใจ "โอเค" ไม่เป็นไร นั้นคือร่างกายเธอ เธอไม่สนใจ ผลลัพธ์มันอยู่ที่ร่างกายเธอเอง แม้แต่ชวนเข้าคลาสปั่นจักรยาน ใช้เวลา 1 ชั่วโมง ในขณะที่สมาชิกท่านอื่นกำลังเร่งความเร็วตามครูฝึก พอหันกลับมามองคนใกล้ตัว ผมมีอารมย์อยากจะ"กระโดดถีบขาคู่ใส่" คือ ปั่นจักรยานไปเล่นมือถือไป จนกระทั่งคลาสจบสมาชิกท่านอื่นรวมถึงตัวผม เหงื่อท่วมตัวแฉะไปหมดละ แต่เธอเดินออกมาแบบตัวแห้ง ย้ำตัวแห้ง ไม่มีแม้กระทั่งเหงือ คือคุณเธอปั่นจักรยานภาษาบ้าไรครับ แล้วเธอพูดว่าคราวหลังไม่เข้าละคลาสนี้ "เหงื่อไม่ออกเลย" เยดดดดดดดดด
เรื่องแค่นี้คนอื่นคงไม่เดือดร้อนนิ เธอเล่นมือถือไปอยู่บังเครื่องเล่นอื่นบ้าง สมาชิกท่านอื่นก็ไม่รู้ว่าเธอเล่นอยู่รึเปล่า หรือว่าไม่เล่น มีอยู่ครั้งหนึ่งในขณะที่ผมหยิบผ้าปูมาเล่นหน้าท้อง เธอยังก้มหน้าเล่นมือถืออยู่ ผมเลยว่า เธอๆ ไปหยิบเสื่อมาสิ มาเล่นหน้าท้องด้วยกัน เธอเงยหน้าขึ้นมาแล้วไปหยิบเสื่อ แต่เสื่อที่เธอหยิบดันเป็นเสื่อของสมาชิกท่านอื่นที่เขาปูไว้สำหรับเล่นเอง เธอก็ไม่หยิบมาดื้อๆ ดีว่าสมาชิกท่านกระชากกลับแล้วบอกว่า เสื่อที่ยังไม่ได้ใช้อยู่ราวแขวนด้านโน้นคะ เธอหัวเราะแบบอายๆ แต่ผมนี้อยากจะพุ่งหลาวออกหน้าต่างลงไปตายสะตรงนั้น โอ้ยยยยยยย เธอเอ่ยยยย ไม่ดูอะไรบ้างเลย
วิธีที่ใช้ : แรกๆ ขู่ บอกว่าถ้าจับมือถือจะไม่ช่วยเทรนให้แล้วนะ ดีไปพัก แล้วกลับมาเป็นอีก คราวนี้เลยบอกว่า เธอ "แยกกันเล่นนะ" จะไปวิ่ง ลอดห่วง เซลฟี่ ก็นิมนต์เลย ครับ
จนทุกวันนี้ พอเห็นเธอจับมือถือในสถานที่และเวลาไม่ควร ผมจะรีบเลยนำเธอไปเลยครับ คือ เบื่อจะที่พูดมาก ควรจะต้องให้เธอไปพบจิตแพทย์ หรืออะไรบ้างไหมครับ อาการหนักขึ้นทุกวัน ไม่สนใจคนรอบข้างว่าเป็นอย่างไร
พฤติกรรมคนใกล้ตัวกับการติดสมาร์ทโฟน ที่น่าเป็นห่วง เป็นคุณจะมีวิธีแก้ไขปัญหานี้อย่างไร?
1. เดินในที่สาธารณะ
เธอเดินไป เล่นมือถือไป ก้มหน้า ไม่มองทาง ไม่มองว่าเดินขวางทางใครไหม แม้กระทั่งทางเท้าที่แสนแคบในกรุงเทพฯ ไหนจะแผงลอย ไหนจะกระถางหน้าบ้าน คนเดินสวนทางกันแถวเรียงหนึ่งก็แถบจะไม่พ้นไหล่จะเสยกันละ เธอก็ยังก้มๆ เงยๆ เดินเอียงสาย เดินเอียงขวา คนข้างหลังที่เดินตามมาก็แซงไม่ได้ด้วยอาการเธอที่เดินก้มหน้าเหมือนคนเมายาสเปร์ตะไคร้กันยุง
วิธีที่ใช้ : บอกไปว่าเธอ เก็บมือถือก่อนไหม เดินไปให้ถึงร้านอาหาร จะเล่นก็เล่น อย่าทำให้คนอื่นลำบาก เธอทำหงุดหงิดใส่ เก็บมือถือ แล้วก็เดินๆ
2. เดินขึ้นลิฟในห้างสรรพสินค้า
ณ ห้างสรรพสินค้า ผมก็เดินกำลังจะไปขึ้นลิฟ คนในลิฟเห็นว่าผมจะเดินเข้าไป เขาก็มีน้ำใจกดลิฟเปิดค้างไว้ ผมเลยรีบวิ่งเข้าไป พร้อมกับกล่าวคำขอบคุณ "แต่" คนใกล้ตัว เธอกำลังเดินอ่านพันทิพอย่างเพลิดเพลิน และเงยหน้ามาเห็นว่าผมอยู่ในลิฟแล้ว "คิดว่าเธอจะรีบเดินเข้าลิฟไหม เพราะคนอื่นเขากดลิฟรอ" "ไม่ครับ" เธอก็ยังก้มหน้าและเดินเข้าลิฟอย่างไม่รีบ คนที่มีน้ำใจกดลิฟรอ เขาก็รู้ว่าผมกับเธอมาด้วยกัน เธอเข้าลิฟมาพร้อมกับความเงียบ จะเอ่ยขอบคุณคนอื่นสักคำก็ไม่มี ผมนี้อึ้งไปเลยครับ คนที่กดลิฟเขาก็มองเธอและผม ผมทั้งอายและทำอะไรไม่ถูกเลย
วิธีที่ใช้ : ระยะแรกๆ กระชากแขนเดินเข้าลิฟพร้อมกันครับ พอเริ่มบ่อยเข้า ผมเนี้ยแหละครับเป็นปิดลิฟใส่หน้าเธอเอง แล้วไลน์ไปบอกว่าเจอกันที่ร้านไหน
3. ขับรถ
มีปีหนึ่งที่เราจะขับรถไปเที่ยวเหนือ ช่วงอยุธยา รถเยอะ เราผลัดกันขับรถ ผมเลยขอเอนหลังช่วงหนึ่งแล้วคิดว่าตื่นมาจะเปลี่ยนกันขับ ในระหว่างที่หลับ ผมหลับไม่สนิทเลย รู้สึกว่ารถมันกระตุกๆ กระชากๆ คิดในใจทำไมขับรถแบบนี้ ลืมตามาเท่านั้นแหละ เธอผู้นั้นมือซ้ายถือมือถือแชทกับเพื่อน มือขวาจับพวงมาลัย แล้วขับกระตุกเพราะ เธออ่านมือถือแล้วขับรถไปด้วยพอรถคันหน้าจอด เธอก็เหยียบเบรค เป็นแบบนี้ตลอดทาง จนผมบอกว่าจะเล่นมือถือ ก็จอดรถ แล้วเปลี่ยนกันขับ
วิธีที่ใช้ : บอกไปตรงๆ รู้ไหมเธอตอบกลับว่าอย่างไร "ก็รถมันเยอะ ไม่มีอะไรทำ" ผมนี้สตั๊นไป 3 วิ นี้เธอขับรถอยู่นะ จะบอกว่าไม่มีอะไรทำได้ยังไง หลังจากนั้นเป็นต้นมาถ้าเธอขับรถแล้วจับมือถือ ผมจะตีแล้วบอกว่าขับรถเถอะ
4. Fitness
ชวนกันออกกำลังกาย ผมจะใส่หูฟัง แล้วเปิดเพลงจากมือถือ ผมเล่นอะไรเธอก็จะเล่นด้วย "แต่" ระหว่างที่สลับกันเล่น เธอก็เอาอวัยวะที่ 33 ของเธอมากด แชท คุยงาน นายสั่งด่วน เช็คเฟส บลาๆ ถ่ายรูป ลง IG ลง Facebook คิดว่าเธอจะใช้สมาธิกับการออกกำลังกายไหม คำตอบคือ "ไม่" จำท่าไม่ได้ เล่นมาครึ่งปี ท่ามาตรฐาน ก็ทำไม่ถูก พูดง่ายๆคือไม่ใส่ใจ "โอเค" ไม่เป็นไร นั้นคือร่างกายเธอ เธอไม่สนใจ ผลลัพธ์มันอยู่ที่ร่างกายเธอเอง แม้แต่ชวนเข้าคลาสปั่นจักรยาน ใช้เวลา 1 ชั่วโมง ในขณะที่สมาชิกท่านอื่นกำลังเร่งความเร็วตามครูฝึก พอหันกลับมามองคนใกล้ตัว ผมมีอารมย์อยากจะ"กระโดดถีบขาคู่ใส่" คือ ปั่นจักรยานไปเล่นมือถือไป จนกระทั่งคลาสจบสมาชิกท่านอื่นรวมถึงตัวผม เหงื่อท่วมตัวแฉะไปหมดละ แต่เธอเดินออกมาแบบตัวแห้ง ย้ำตัวแห้ง ไม่มีแม้กระทั่งเหงือ คือคุณเธอปั่นจักรยานภาษาบ้าไรครับ แล้วเธอพูดว่าคราวหลังไม่เข้าละคลาสนี้ "เหงื่อไม่ออกเลย" เยดดดดดดดดด
เรื่องแค่นี้คนอื่นคงไม่เดือดร้อนนิ เธอเล่นมือถือไปอยู่บังเครื่องเล่นอื่นบ้าง สมาชิกท่านอื่นก็ไม่รู้ว่าเธอเล่นอยู่รึเปล่า หรือว่าไม่เล่น มีอยู่ครั้งหนึ่งในขณะที่ผมหยิบผ้าปูมาเล่นหน้าท้อง เธอยังก้มหน้าเล่นมือถืออยู่ ผมเลยว่า เธอๆ ไปหยิบเสื่อมาสิ มาเล่นหน้าท้องด้วยกัน เธอเงยหน้าขึ้นมาแล้วไปหยิบเสื่อ แต่เสื่อที่เธอหยิบดันเป็นเสื่อของสมาชิกท่านอื่นที่เขาปูไว้สำหรับเล่นเอง เธอก็ไม่หยิบมาดื้อๆ ดีว่าสมาชิกท่านกระชากกลับแล้วบอกว่า เสื่อที่ยังไม่ได้ใช้อยู่ราวแขวนด้านโน้นคะ เธอหัวเราะแบบอายๆ แต่ผมนี้อยากจะพุ่งหลาวออกหน้าต่างลงไปตายสะตรงนั้น โอ้ยยยยยยย เธอเอ่ยยยย ไม่ดูอะไรบ้างเลย
วิธีที่ใช้ : แรกๆ ขู่ บอกว่าถ้าจับมือถือจะไม่ช่วยเทรนให้แล้วนะ ดีไปพัก แล้วกลับมาเป็นอีก คราวนี้เลยบอกว่า เธอ "แยกกันเล่นนะ" จะไปวิ่ง ลอดห่วง เซลฟี่ ก็นิมนต์เลย ครับ
จนทุกวันนี้ พอเห็นเธอจับมือถือในสถานที่และเวลาไม่ควร ผมจะรีบเลยนำเธอไปเลยครับ คือ เบื่อจะที่พูดมาก ควรจะต้องให้เธอไปพบจิตแพทย์ หรืออะไรบ้างไหมครับ อาการหนักขึ้นทุกวัน ไม่สนใจคนรอบข้างว่าเป็นอย่างไร