คือ..ขอเกริ่นอย่างนี้ก่อน น่ะครับว่า ผมกับแฟนเราสองคนคบกันมาได้พักนึงแล้วหล่ะครับ เราสองคนรักกันดีครับ อยู่ด้วยกันทุกวันไม่เคยห่างกันเลย ผมไปรับ-ส่งที่วิทลัยตลอดครับ ไม่เคยปล่อยให้ทำอะไรคนเดียว ผมเป็นคนขี้หึงขี้หวงมากครับ
คือผมเรียนที่วิทลัยในตัวเมืองครับ เธอก็เรียนที่วิทลัยในตัวเมือง แต่คนละวิทลัยกันน่ะครับ บ้านเธออยู่ต่างอำเภอครับ
เวลาเรียนก็มาเช่าหอพักอยู่กับผม พอมาพักหลังๆเป็นช่วงที่เธอฝึกงานครับ คือเธอฝึกที่ร้านสะดวกซื้อ 24 ชม. ครับ ช่วงนั้นก็อยู่ในช่วงที่ผมปิดเทอมพอดี คือผมกับแฟนอายุเท่ากันน่ะครับ 18 ปี คือต้องบอกอย่างนี้ก่อนน่ะครับว่า แฟนเก่าของเธอก่อนหน้าที่จะคบผมเป็นตำรวจครับ อายุก็ไม่มากเท่าไหร่ครับ ประมาณ 20 กลางๆ ผมก็รู้มาตลอดน่ะครับว่า แฟนเก่าของเธอเป็นตำรวจผมก็ไม่ได้ถามอะไรเธอมากเพราะคิดว่า เป็นอดีตคนเรามีอดีตกันทุกคน มาพักหลังช่วงที่เธอฝึกงานผมมาอยู่ที่หอพักเป็นเพื่อนเธอบ้างครับเพราะบ้านผมก็อยู่ต่างอำเภอ
คือเรื่องมีอย่างงี้น่ะครับ..ก่อนหน้านี้โทรศัพท์เธอได้เสียแล้วส่งซ่อมทำไปทำมาเธอก็ซื้อเครื่องใหม่ ตอนไปซื้อไปซ่อมผมก็ไปด้วยตลอด เธอได้เอาซิมเก่ามาใช้ครับเพราะซิมปัจจุบันเธอบอกว่าหาไม่เจอ เธอก็บอกผมทุกอย่างน่ะครับไม่มีอะไรปิดบังกัน มาวันนึงผมก็เล่นโทรศัพท์เธอเพราะ ผมเล่นบ่อยมาก เธอก็บริสุทธิ์น่ะครับไม่เคยไม่ให้ ให้ทุกครั้งที่ขอ
พักหลังๆนี่สังเกตได้ว่าเหมือนเธอหงุดหงิดง่ายมาก รำคาญผมมากทั้งๆที่ผมก็เอาใจใส่ปกติน่ะครับ เหมือนที่ผ่านมา ผมไม่รู้เหมือนกันครับว่าเธอเหนื่อยจากงานหรือเปล่าที่เป็นแบบนี้เพราะ บางครั้งก็ฝึกกะดึก บางครั้งก็ฝึกกลางวันครับ คงจะเหนื่อยจากงาน มีอยู่วันนึงครับผมเล่นโทรศัพท์แล้วเห็นมีเพื่อนที่เพิ่มมาใน LINE คือเพิ่มอัตโนมัติจากเบอร์โทรศัพท์อ่ะครับ ซิ่งเพื่อนคนนั้นคือ ตำรวจคนที่เป็นแฟนเก่าเธอครับ ผมก็ได้ถามเธอตรงๆ เธอก็บอกว่า อ่อ..พี่เค้าคงจะยังไม่ลบเบอร์มั้ง.. เลยเพิ่มเพื่อนมาอีก เธอก็บอกให้ผมบล็อกไปเลย เพื่อความบริสุทธิ์ใจของเธอและให้ผมสบายใจ ผมก็บล็อกแล้วก็ไม่ได้คิดอะไร
พอมาวันนึงเราสองคนทะเลาะกันครับตั้งแต่ตอนเช้าเลยจนตอนเย็นๆก็ยังไม่พูดกัน ทะเลาะกันเรื่องไร้สาระนี่แหละครับ ไม่ไช่เพราะเรื่องมือที่สามหรืออะไร ตอนช่วงเย็นเธอนั่งแต่งหน้ากำลังจะไปฝึกงานเพราะ วันนั้นเธอฝึกงานกะ2ทุ่ม ตอนเธอกำลังนั่งแต่งหน้า ผมก็ได้ขอโทรศัพท์เธอ แต่เธอไม่ให้แล้วทำท่าทางไม่พอใจที่ผมขอโทรศัพท์ ผมเลยโมโหมากเพราะตั้งแต่คบกันมาเธอให้ผมตลอด มาวันนี้ผมคิดว่าเธอต้องมีความลับอะไรแน่ๆ ผมเลยแย่งโทรศัพท์มาจนได้ ผมเปิดดูทุกอย่างก็ไม่มีอะไรน่ะครับ เธอก็บอกว่า ดูเสร็จยัง ถ้าดูเสร็จแล้วก็เอามาดิ !!! เธอพูดแบบโกรธมาก เราก็ยิ่งทะเลาะกันแรงไปใหญ่ จนบอกเลิกกัน ผมก็รอจนเธอไปฝึกงาน แล้วก็ขนของออกมาจากที่นั้น ผมก็กลับมาอยู่ที่บ้านครับ เราสองคนก็ยังเลิกกันไม่ขาดหรอกครับ ยังติดต่อยังคุยกันอยู่ คงเป็นเพราะที่ต่างคนต่างโกรธแล้วก็บอกเลิกกันเพราะอารมณ์โกรธตอนนั้น แต่ยังคุยกันน่ะครับ แบบว่าถามคำตอบคำเหมือนจะยังเคืองๆกันอยู่ ผมก็แอบคิดน่ะครับว่า เดี่ยวก็คงดีกันเหมือนเดิม วันนั้นผมก็ตั้งใจจะไปหาเธอเพราะคิดว่า จะไปขอโทษเธอครับ แต่ไปถึงเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ผมก็ทำใจไว้แล้วครับว่า ถ้าต้องเลิกกันจริงๆ ก็คงต้องปล่อยเธอไป เธอไล่ผมให้กลับบ้านไป เธอบอกว่าจบเพียงเท่านี้ครับ ผมก็กลับบ้านตามที่เธอบอกเพราะอยู่ไปคงไม่มีประโยชน์อีกแล้ว แล้วพอมาวันนึงเธอก็ทักเฟสผมมา บอกว่าให้ไปหาเธอหน่อยขอกอดเป็นครั้งสุดท้าย ผมก็ยินดีไปหาน่ะครับ เพราะอย่างน้อยก็ได้เจอเธออีกสักครั้งครับ ไปถึงก็ดร่าม่าอีกแล้วครับ เธอกอดเธอร้องให้บอกขอโทษที่วันนั้นไล่ผม บอกเลิกผม ไล่ให้กลับไป เธอบอกผิดไปแล้ว ยอมรับว่าผมก็ใจอ่อนน่ะครับ เพราะเราก็ยังเลิกกันไม่ขาดยังติดต่อกันอยู่ เธอนอนกอดผมอยู่แบบนั้นแล้วก็หลับไปครับ
บังเอิญเธอชาร์ตโทรศัพท์ไว้ครับ ผมก็เลยหยิบมา ที่บังเอิญไปกว่านั้นคือ ผมเดารหัสล็อคหน้าจอถูกพอดีครับ ผมก็เลยเข้า
ไปใน LINE ของเธอ ที่ทำให้ผมอึ่งก็คือ เธอคุยกับตำรวจคนนั้นครับ คุยกันตั้งแต่วันที่เราบอกเลิกกันในวันนั้น ประมาณว่าตำรวจคนนั้นทักมาก่อนหน้าแล้วครับ แต่เธอไม่ตอบ วันนั้นที่เธอเลิกกับผมก็คงจะตอบตำรวจคนนั้นไป ที่อึ่งกว่านั้นคือ พอเลื่อนอ่านไป เรื่อยๆ ผมมาเจอรูปที่ ตำรวจคนนั้นนอนกับแฟนผมในห้องนั้น บนเตียงที่เราสองคนนอนด้วยกันทุกคืนครับ
ผมมือสั่นทำอะไรไม่ถูกเลย ผมปลุกเธอแล้วถามเธอไปตรงๆเธอก็กอดผมแล้วร้องบอกว่าผิดไปแล้วขอโทษเธอผิดไปแล้ว ผมก็ชาไปหมดแล้วเหมือนกับมันอึ่งอยู่กับรูปนั้น อะครับ เธอก็คงคิดไม่ถึงครับว่าผมจะเดารหัสถูกได้ ผมก็คิดไม่ถึงเหมือนกันครับว่าเธอจะทำกับผมลง เพราะที่ผ่านมาเรารักกันดี ไม่เคยมีมือที่สามมาเกี่ยวเลย ผมก็ตัดสินใจถามเธอไป ว่าทำไมทำแบบนี้ เธอก็บอกว่า เธอผิดไปแล้ว วันนั้นคงเป็นเพราะโกรธมาก ผมก็เลยไม่พูดอะไร เลยถามไปต่อว่า แล้วมีอะไรกับตำรวจคนนั้นไม เธอก็ บอกมาตรงๆ ว่ามี.. ผมยิ่งชาไปใหญ่ตอนนั้นมันเหมือนกับ ตายทั้งเป็นเลยครับ ผมเป็นฝ่ายออกมาจากตรงนั้นเอง สรุปง่ายๆแบบนี้น่ะครับ
เย็นวันศุกร์-ทะเลาะกันแรงมากจนเลิกกัน
วันเสาร์-ผมไปง้อเธอแต่เธอไล่ผมกลับ
คืนวันเสาร์-เธอพาตำรวจคนนั้นมานอนด้วย
วันอาทิตย์-เธอบอกให้ผมไปหา
จนตอนนี้ผมออกมาจากตรงนั้นประมาณใกล้จะอาทิตย์นึงล่ะครับ เธอก็ยังทักยังโทรมาหาผมมาขอโทษ ผมก็ไม่ได้คุยอะไรแค่บอกว่าให้ไปรักกับเขาเถอะมีหน้าที่การงานสามารถดูแลเธอได้ เธอบอกผมว่าไม่ได้คบกันแล้วไม่ได้ติดต่อกันแล้ว ผมรับไม่ได้ในสิ่งที่เธอทำครับ เอาจริงๆผมรักเธอมากครับ อยากกลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อน แต่ผมรับไม่ได้ในสิ่งที่เธอทำ และตั้งใจว่าคงไม่กลับไปแล้วครับ ตอนนี้ทรมานมากเลยครับ ยังนึกถึงภาพนั้นเหตุการณ์นั้นอยู่ตลอด ใจนึงก็เจ็บอีกใจนึงก็รัก
ถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงครับ มีวิธีไหนบ้างครับ ผมทรมานมากเลยครับ อยากผ่านจุดๆนี้ไปเร็วๆ
แฟนแอบไปมีอะไรกับแฟนเก่าทั้งๆที่ยังเลิกกับเราไม่ขาด 18+
คือผมเรียนที่วิทลัยในตัวเมืองครับ เธอก็เรียนที่วิทลัยในตัวเมือง แต่คนละวิทลัยกันน่ะครับ บ้านเธออยู่ต่างอำเภอครับ
เวลาเรียนก็มาเช่าหอพักอยู่กับผม พอมาพักหลังๆเป็นช่วงที่เธอฝึกงานครับ คือเธอฝึกที่ร้านสะดวกซื้อ 24 ชม. ครับ ช่วงนั้นก็อยู่ในช่วงที่ผมปิดเทอมพอดี คือผมกับแฟนอายุเท่ากันน่ะครับ 18 ปี คือต้องบอกอย่างนี้ก่อนน่ะครับว่า แฟนเก่าของเธอก่อนหน้าที่จะคบผมเป็นตำรวจครับ อายุก็ไม่มากเท่าไหร่ครับ ประมาณ 20 กลางๆ ผมก็รู้มาตลอดน่ะครับว่า แฟนเก่าของเธอเป็นตำรวจผมก็ไม่ได้ถามอะไรเธอมากเพราะคิดว่า เป็นอดีตคนเรามีอดีตกันทุกคน มาพักหลังช่วงที่เธอฝึกงานผมมาอยู่ที่หอพักเป็นเพื่อนเธอบ้างครับเพราะบ้านผมก็อยู่ต่างอำเภอ
คือเรื่องมีอย่างงี้น่ะครับ..ก่อนหน้านี้โทรศัพท์เธอได้เสียแล้วส่งซ่อมทำไปทำมาเธอก็ซื้อเครื่องใหม่ ตอนไปซื้อไปซ่อมผมก็ไปด้วยตลอด เธอได้เอาซิมเก่ามาใช้ครับเพราะซิมปัจจุบันเธอบอกว่าหาไม่เจอ เธอก็บอกผมทุกอย่างน่ะครับไม่มีอะไรปิดบังกัน มาวันนึงผมก็เล่นโทรศัพท์เธอเพราะ ผมเล่นบ่อยมาก เธอก็บริสุทธิ์น่ะครับไม่เคยไม่ให้ ให้ทุกครั้งที่ขอ
พักหลังๆนี่สังเกตได้ว่าเหมือนเธอหงุดหงิดง่ายมาก รำคาญผมมากทั้งๆที่ผมก็เอาใจใส่ปกติน่ะครับ เหมือนที่ผ่านมา ผมไม่รู้เหมือนกันครับว่าเธอเหนื่อยจากงานหรือเปล่าที่เป็นแบบนี้เพราะ บางครั้งก็ฝึกกะดึก บางครั้งก็ฝึกกลางวันครับ คงจะเหนื่อยจากงาน มีอยู่วันนึงครับผมเล่นโทรศัพท์แล้วเห็นมีเพื่อนที่เพิ่มมาใน LINE คือเพิ่มอัตโนมัติจากเบอร์โทรศัพท์อ่ะครับ ซิ่งเพื่อนคนนั้นคือ ตำรวจคนที่เป็นแฟนเก่าเธอครับ ผมก็ได้ถามเธอตรงๆ เธอก็บอกว่า อ่อ..พี่เค้าคงจะยังไม่ลบเบอร์มั้ง.. เลยเพิ่มเพื่อนมาอีก เธอก็บอกให้ผมบล็อกไปเลย เพื่อความบริสุทธิ์ใจของเธอและให้ผมสบายใจ ผมก็บล็อกแล้วก็ไม่ได้คิดอะไร
พอมาวันนึงเราสองคนทะเลาะกันครับตั้งแต่ตอนเช้าเลยจนตอนเย็นๆก็ยังไม่พูดกัน ทะเลาะกันเรื่องไร้สาระนี่แหละครับ ไม่ไช่เพราะเรื่องมือที่สามหรืออะไร ตอนช่วงเย็นเธอนั่งแต่งหน้ากำลังจะไปฝึกงานเพราะ วันนั้นเธอฝึกงานกะ2ทุ่ม ตอนเธอกำลังนั่งแต่งหน้า ผมก็ได้ขอโทรศัพท์เธอ แต่เธอไม่ให้แล้วทำท่าทางไม่พอใจที่ผมขอโทรศัพท์ ผมเลยโมโหมากเพราะตั้งแต่คบกันมาเธอให้ผมตลอด มาวันนี้ผมคิดว่าเธอต้องมีความลับอะไรแน่ๆ ผมเลยแย่งโทรศัพท์มาจนได้ ผมเปิดดูทุกอย่างก็ไม่มีอะไรน่ะครับ เธอก็บอกว่า ดูเสร็จยัง ถ้าดูเสร็จแล้วก็เอามาดิ !!! เธอพูดแบบโกรธมาก เราก็ยิ่งทะเลาะกันแรงไปใหญ่ จนบอกเลิกกัน ผมก็รอจนเธอไปฝึกงาน แล้วก็ขนของออกมาจากที่นั้น ผมก็กลับมาอยู่ที่บ้านครับ เราสองคนก็ยังเลิกกันไม่ขาดหรอกครับ ยังติดต่อยังคุยกันอยู่ คงเป็นเพราะที่ต่างคนต่างโกรธแล้วก็บอกเลิกกันเพราะอารมณ์โกรธตอนนั้น แต่ยังคุยกันน่ะครับ แบบว่าถามคำตอบคำเหมือนจะยังเคืองๆกันอยู่ ผมก็แอบคิดน่ะครับว่า เดี่ยวก็คงดีกันเหมือนเดิม วันนั้นผมก็ตั้งใจจะไปหาเธอเพราะคิดว่า จะไปขอโทษเธอครับ แต่ไปถึงเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ผมก็ทำใจไว้แล้วครับว่า ถ้าต้องเลิกกันจริงๆ ก็คงต้องปล่อยเธอไป เธอไล่ผมให้กลับบ้านไป เธอบอกว่าจบเพียงเท่านี้ครับ ผมก็กลับบ้านตามที่เธอบอกเพราะอยู่ไปคงไม่มีประโยชน์อีกแล้ว แล้วพอมาวันนึงเธอก็ทักเฟสผมมา บอกว่าให้ไปหาเธอหน่อยขอกอดเป็นครั้งสุดท้าย ผมก็ยินดีไปหาน่ะครับ เพราะอย่างน้อยก็ได้เจอเธออีกสักครั้งครับ ไปถึงก็ดร่าม่าอีกแล้วครับ เธอกอดเธอร้องให้บอกขอโทษที่วันนั้นไล่ผม บอกเลิกผม ไล่ให้กลับไป เธอบอกผิดไปแล้ว ยอมรับว่าผมก็ใจอ่อนน่ะครับ เพราะเราก็ยังเลิกกันไม่ขาดยังติดต่อกันอยู่ เธอนอนกอดผมอยู่แบบนั้นแล้วก็หลับไปครับ
บังเอิญเธอชาร์ตโทรศัพท์ไว้ครับ ผมก็เลยหยิบมา ที่บังเอิญไปกว่านั้นคือ ผมเดารหัสล็อคหน้าจอถูกพอดีครับ ผมก็เลยเข้า
ไปใน LINE ของเธอ ที่ทำให้ผมอึ่งก็คือ เธอคุยกับตำรวจคนนั้นครับ คุยกันตั้งแต่วันที่เราบอกเลิกกันในวันนั้น ประมาณว่าตำรวจคนนั้นทักมาก่อนหน้าแล้วครับ แต่เธอไม่ตอบ วันนั้นที่เธอเลิกกับผมก็คงจะตอบตำรวจคนนั้นไป ที่อึ่งกว่านั้นคือ พอเลื่อนอ่านไป เรื่อยๆ ผมมาเจอรูปที่ ตำรวจคนนั้นนอนกับแฟนผมในห้องนั้น บนเตียงที่เราสองคนนอนด้วยกันทุกคืนครับ
ผมมือสั่นทำอะไรไม่ถูกเลย ผมปลุกเธอแล้วถามเธอไปตรงๆเธอก็กอดผมแล้วร้องบอกว่าผิดไปแล้วขอโทษเธอผิดไปแล้ว ผมก็ชาไปหมดแล้วเหมือนกับมันอึ่งอยู่กับรูปนั้น อะครับ เธอก็คงคิดไม่ถึงครับว่าผมจะเดารหัสถูกได้ ผมก็คิดไม่ถึงเหมือนกันครับว่าเธอจะทำกับผมลง เพราะที่ผ่านมาเรารักกันดี ไม่เคยมีมือที่สามมาเกี่ยวเลย ผมก็ตัดสินใจถามเธอไป ว่าทำไมทำแบบนี้ เธอก็บอกว่า เธอผิดไปแล้ว วันนั้นคงเป็นเพราะโกรธมาก ผมก็เลยไม่พูดอะไร เลยถามไปต่อว่า แล้วมีอะไรกับตำรวจคนนั้นไม เธอก็ บอกมาตรงๆ ว่ามี.. ผมยิ่งชาไปใหญ่ตอนนั้นมันเหมือนกับ ตายทั้งเป็นเลยครับ ผมเป็นฝ่ายออกมาจากตรงนั้นเอง สรุปง่ายๆแบบนี้น่ะครับ
เย็นวันศุกร์-ทะเลาะกันแรงมากจนเลิกกัน
วันเสาร์-ผมไปง้อเธอแต่เธอไล่ผมกลับ
คืนวันเสาร์-เธอพาตำรวจคนนั้นมานอนด้วย
วันอาทิตย์-เธอบอกให้ผมไปหา
จนตอนนี้ผมออกมาจากตรงนั้นประมาณใกล้จะอาทิตย์นึงล่ะครับ เธอก็ยังทักยังโทรมาหาผมมาขอโทษ ผมก็ไม่ได้คุยอะไรแค่บอกว่าให้ไปรักกับเขาเถอะมีหน้าที่การงานสามารถดูแลเธอได้ เธอบอกผมว่าไม่ได้คบกันแล้วไม่ได้ติดต่อกันแล้ว ผมรับไม่ได้ในสิ่งที่เธอทำครับ เอาจริงๆผมรักเธอมากครับ อยากกลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อน แต่ผมรับไม่ได้ในสิ่งที่เธอทำ และตั้งใจว่าคงไม่กลับไปแล้วครับ ตอนนี้ทรมานมากเลยครับ ยังนึกถึงภาพนั้นเหตุการณ์นั้นอยู่ตลอด ใจนึงก็เจ็บอีกใจนึงก็รัก
ถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงครับ มีวิธีไหนบ้างครับ ผมทรมานมากเลยครับ อยากผ่านจุดๆนี้ไปเร็วๆ