ว่าด้วยเรื่อง ความพยายามในการมีลูก...

ย้อนไปเมื่อหลายเดือนก่อน เราก็พยายามเกือบทุกทางเพื่อมีลูก โหลดแอฟต่างๆมาใช้ นับวันตกไข่ ซื้อชุดทดสอบไข่ตกมาตรวจ แล้วก็ยังไม่ได้ผล..
เอาล่ะไปตรวจดูสักที เคยไปตรวจมะเร็งปากมดลูก แล้วก็ถามคุณหมอคร่าวๆ เขาบอกว่า ให้พาสามีมาตรวจเชื้อด้วย จะได้รู้ว่าสาเหตุมาจากอะไร

สามียังไม่ยอมไปตรวจ บอกว่า ขออีกสัก สามสี่เดือน

เราก็พยายามกันปกติต่อไป แต่พอต้นเดือนนี้ ประจำเดือนมา จิตใจหดหู่... เอาล่ะ สามีไม่ไปตรวจ เราไปตรวจคนเดียวก่อนก็ได้.. นัดคุณหมอ เข้าปรึกษาแผนก รักษาผู้มีบุตรยาก...

อายุยังไม่สามสิบเลยค่ะ แต่พบว่ามีบุตรค่อนข้างยากล่ะ



เมื่อวานเลยได้ไปตรวจอัลตร้าซาวมา คุณหมอเห็นว่าด้านซ้ายมีพังผืดเกาะ ทำให้การมีลูกจากด้านซ้ายน่าจะยาก

ด้านขวาเหมือนมีก้อนช็อคโกแลตซีสนิดหน่อย ให้ฮอโมนมากินเดือนหน้า แล้วเดือนต่อไปก็ไปพบคุณหมออีกรอบ

คุณหมอก็บอกว่า ระยะนี้ก็พยายามมีกันไปก่อนด้วย ตามปกติที่เคยพยายามกันมา... แต่ก็นะ เดือนนี้ไม่ท้องเดือนหน้าก็กินยาคุมไปเดือนนึง
สรุปช่วงนี้โอกาสคงริบหรี่



รู้สึกเหงาๆ หมดหวังเหมือนทุกเดือน ต้องรอประจำเดือนมาเดือนหน้า แล้วกินยา

รอประจำเดือนมารอบถัดไปค่อยไปพบคุณหมอ

ค้นพบตัวเองว่า ช่วงนี้ เหงามากกกก แล้วก็เวิ่นๆค่ะ

ขอสอบถาม และขอคำแนะนำหน่อย

- ตอนนี้ยังควรกินวิตตามิน เตรียมพร้อมอยู่ไหมคะ ก่อนหน้านี้กิน โฟลิค, 9+, etc. หรือว่าเปลืองหยุดๆกินก่อนดีคะ
- ระหว่างนี้ทำอะไรดี... ไปออกกำลังแบบไหนช่วยลดผังพืดได้บ้างจะพยายามทำ
- ออกกำลังกายแบบไหนดี  ที่ช่วยให้เราเตรียมพร้อมสำหรับตั้งครรภ์

- มีใครเคยรักษาอาการแนวนี้มั่งคะ แชร์ประสบการณ์ ให้ฟังหน่อย
- ช่วยแชร์ค่ารักษาส่วนนี้บ้างได้ไหมคะ จะได้เตรียมตัวถูก

พยายามหาแรงบันดาลใจให้ตัวเองไม่เหงาไม่เครียด
ตอนนี้เหงาๆ ทำงานที่บ้าน ไม่ค่อยได้เจอใคร วันๆคุยแต่กับแม่บ้าน..
พยายามรักษาสภาพจิตใจตัวเอง ไม่ให้คิดเยอะ

เหมือนคุยกับใครไม่ค่อยได้ ไม่ค่อยอยากให้ใครรู้ว่ามีลูกยาก...