สวัสดีค่ะ ยาวหน่อยนะค่ะ
เราอายุ 18 ย่าง 19 ปี ตอนนี้มีครอบครัวแล้วค่ะมีลูก 1 คน ลูกได้ 1 ขวบกว่าๆ แล้วค่ะ เรากับแฟนคบกันมา 3 ปีกว่าแล้วตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม แฟนเราเป็นคนที่ไม่ค่อยอะไรกับชีวิต ขี้เล่น เอาแต่ใจ เค้าเป็นลูกคนมีตังค่ะบ้านมีธุรกิจใหญ่โต อายุห่างกับเราแค่ปีเดียว แรกๆ ทุกอย่างดูดีไปหมดเค้าเป็นผู้ชายอบอุ่นนะค่ะ เวลาไปเที่ยวด้วยกันเค้าจะเป็นคนออกเองตลอดค่ะ ส่วนเราเป็นฐานะทางบ้านพอมีค่ะไม่ลำบาก เราคบกันมสได้สักพักแฟนเราออกจาก รร. ค่ะพ่อเค้าเลยส่งไปเรียนต่อที่กรุงเทพ (เราอยู่บนเกาะท่องเที่ยวทางใต้นะคะ) เค้าไปอยู่ได้ 1 เดือนกลับมาเที่ยวช่วงปิดเทอมตอนนั้นเราตัวติดกันมากค่ะ อยู่ด้วยกันทุกวัน จนทางบ้านแฟนสั่งห้ามไม่ให้คบกับเราค่ะแล้วเค้าก็ส่งแฟนเราไปเรียนทางภาคอีสาน ไกลกันมากค่ะแต่เราก็ยังโทรคุยกันเหมือนเดิม ทะเลาะบ้างเลิกบ้าง จนหนึ่งปีผ่านไปเค้ากลับมาเราก็ไปเที่ยว กินข้าวด้วยกันตามประสาแฟนที่ไม่เจอกันมา 1 ปี จนทางบ้านห้ามเด็ดขาด เราและแฟนเสียใจมากตอนนั้น จนสุดท้ายทางบ้านเค้าให้โอกาสเราเลยได้คบกันอีก (แต่เค้าก็ยังไม่ชอบเราเหมือนเดิม)
ช่วงก่อนเปิดเทอม 2 อาทิตย์เราประจำเดือนไม่มา รู้สึกปวดท้องน้อย เวียดหัว ง่วงบ่อยมาก และจะแพ้กลิ่นพวกน้ำมันมะพร้าว สบู่หอมๆ เราสงสัยมากว่าเราเป็นอะไรจนน้องแฟนทักว่าเราแพ้ท้องหรือเปล่า (พูดเชิงหยอก) เราก็อึ่งมากค่ะ หลังจากนั่นหาข้อมูลแล้วซื้อที่ตรวจมาสรุปว่าท้องค่ะ ยังไม่มีใครรู้ๆ แค่เรากับแฟน 2 คน จนเวลาผ่านมา 5 เดือนเราเรียนจบเทอมนึงทางบ้านเค้ารู้ แม่เรารู้ (ระหว่าง 5 เดือนเราโดนทางบ้านเค้าด่าตลอดค่ะแต่เราทนเพราะเรารักลูกเค้าไปแล้ว) พอรู้เราโดนบังคับให้ทำงาน ให้หางานทำภายใน 1อาทิตย์ คนท้องหางานทำยากมากค่ะแต่โชคดีเพื่อนเราพาไปสมัครแจกใบปลิวเลยได้ทำงาน ยืนแจกใบปลิวตั้งแต่ 18.00-22.30 เข้างานก่อน 17.45 ได้วันละ 200 เรานอมทำค่ะเพราะมาอยู่บ้านเค้าแล้วไม่อยากให้เค้าด่าว่ามาเกาะลูกชายเค้า แต่แฟนเราไม่ทำงานนะค่ะ วันๆ เล่นแต่เกมเลยช่วงที่เค้ารู้ว่าเราท้องแล้ว ช่วยงานที่โรงแรมบ้างบางครั้งเป็นส่วนน้อยแต่พ่อเค้าก็ให้ตังนะค่ะ เราทำงานได้ 4 วันรู้สึกเหนื่อยมาก แบบต้องยืนตลอดเวลาห้ามนั่งเลย นั่งได้แค่ตอนเข้าห้องน้ำ เราปวดหลัง ปวดท้องเลยขอหยุดแฟนและน้องแฟนชวนไปว่ายน้ำ เห็นว่าเราเครียดเลยพาไป เรารู้สึกดีนะค่ะ แต่พอถึงเวลากลับพ่อแฟนขับรถมาด่าใหญ่เลยค่ะแต่ไม่ได้ด่าเราตรงๆ นะค่ะ ด่ากับแฟนประมานว่า ตังก็ไม่มี ลูกก็จะคลอดอยู่แล้วยังมาเล่นน้ำแบบนี้อีก เราฟังแล้วร้องไห้เลยค่ะ หลังจากนั้นเราทำงานไม่หยุดเลยค้ะ เหนื่อยมาก ท้อมาก ทำได้แค่ 7 วันทางที่ทำงานบอกว่าให้เราพักดีกว่าเค้าสงสารเรา ท้องก็โตมากแล้วตอนนั้นท้องได้ 7 เดือนแล้วค่ะ เราเลยอยู่บ้านเฉยๆ วันนั้นพ่อเค้า ป้าๆ แฟนเราเรียกไปคุย ด่าบ้าง สอนบ้าง เค้าเลยหางานไหม่ให้คือเป็นแคชเชียที่ร้านป้าแฟน เราก็ทำงานทุกวันตั้งแต่นั้นมาไม่เคยได้หยุดเลยค่ะ หมอนัดไปตรวจก็หยุดไม่ได้ลาได้แค่ครึ่งวัน แต่แฟนเราไม่ทำงานเลยค่ะ เค้าเปลี่ยนไปมากค่ะ เราทำงานคนเดียวทั้งที่ท้องทำจนคลอดเลยค่ะ แฟนเราเค้ากินเก่งค่ะ กินแต่ของดีๆ แล้วก็ต้องเอาตังที่เราทำงานไปกินจ่ายของเค้า ทางบ้านเค้าไม่ให้ตัง เราเก็บตั้งนั่นไว้คลอดลูกเค้าจ่ายอย่างสบายกินเที่ยวกับเพื่อน ถามว่าทำไมเราถึงยอมเพราะป้าเค้าจะเป็นคนให้เงินเดือนเราไว้กับเค้า เราเลยไม่ค่อยมีสิทธิในตรงนั่นเท่าไหร่ เราเหนื่อยมากบวกกับทางบ้านเรากำลังมีปัญหา เราเลยจำยอมทำทุกอย่าง
พอคลอดเสร็จเค้ารักลูกนะค่ะ แต่การเลี้ยงลูก ให้นม ล้างขวดนม ซักผ้าจะเป็นหน้าที่เราหมดค่ะ วันๆ เค้าเล่นแต่เกมและช่วยเราดูลูกในตอนกลางคืน เราเลี้ยงกันมา 2 คนไม่มีใครช่วยเลย โชคดีที่ยังพอมีเงินเก็บ ลูกได้ 2 เดือนเรากลับไปทำงานให้เค้าดูลูก คือเค้าต้องทำทุกอย่างที่เราทำอะค่ะแล้วเราก็ไปดูลูกตอนกลางคืนแทน เค้าบ่นตลอดค่ะ เรากลับมาทำงานเหนื่อยๆ นั่งฟังเค้าบ่นทุกวัน เหนื่อยมากค่ะ เราทำงานป้าเค้าไม่ให้หยุดเลยค่ะเราทำทุกอย่างเป็นแคชเชีย บัญชี รีเซฟชั่น แต่เงินเดือนก็มากขึ้นมีค่าโอที ค่าคอมให้ เราทนมากค่ะทำงานทุกวัน 3 เดือนไม่เคยได้หยุดเลย แฟนเราเค้าก็เอาแต่พูดว่าเค้าเหนื่อยนะเลี้ยงลูก เค้าอยากไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง ไปกินข้าว ไปดูหนัง เราฟังแล้วท้อมาก เราตั้งใจทำงานทุกวันเราอยากหยุด อยากมีเวลาให้ครอบครัวแต่ป้าเค้าไม่ให้หยุดเพราะไม่มีพนักงาน จนเราทนไม่ได้แล้ว มันเหนื่อยมันล้า เราเลยกลับมาอยู่บ้านแม่แฟนตามมาด้วยเราหางานที่ไหนก็ไม่รับเพราะอายุยังไม่ 18 แต่แฟนเราได้ทำงานเป็นพนักงานร้านไอติม เค้าไปทำงานวันแรกกลับมาบ่นเลยค่ะ เหนื่อยมาก ไม่อยากทำแล้ว ขอหยุดได้มั้ยพรุ่งนี้ เราบอกทนๆ ไปหน่อย เค้าก็ไปทำบ่นกลับมาทุกวันค่ะ บางวันก็ไม่ไปอ้างปวดหัว บางวันไปสายมาก เค้าจะพูดตลอดว่าเค้าเหนื่อยมากนะทำงานอะ เราเลยกลับมาบ้านเกิดเราที่พัทลุงมาเปิดร้านขายของชำเล็กๆ ยายลงทุนให้ เราตั้งใจขายของ ขยัน หางานอื่นเสริมทำ ส่วนแฟนก็ช่วยนะค้าแต่เค้าจะคิดเลยว่าถ้าวันนี้เค้าเฝ้าร้าน 4 ชั่วโมงเราก็ต้อง้า 4 ชั่วโมงเหมือนกัน เค้าล้างขวดนมลูกเค้าก็จะไม่ทำอย่างอื่นแล้ว ส่วนเราทำทุกอย่างค่ะล้างจาน ซักผ้าแต่เค้าช่วยตากผ้าให้ จัดของ ซื้อของ เราทำหมด แฟนเราก็มีหน้าที่เฝ้าร้าน ดูลูกบ้างสลับกันไป เรามาอยู่นี่ไปสมัยเรียน กศน. ก็ต้องไปเรียน ไปทำกิจกรรม แล้วเวลาไปก็ใช้เวลาทั้งวันกลับมาเค้าจะบ่นมากค่ะ ให้เราเฝ้าตลอดจนปิดร้าน พอวันรุ่งขึ้นเราก็ต้อง้าเท่ากับเวลาที่เค้าเฝ้าเมื่อวาน เค้าจะคิดคำนวนละเอียดมากค่ะ
จนถึงตอนนี้เราทะเลาะกันบ่อยค่ะ เพราะไม่รู้จักสร้างอนาคตเลย วันๆ คิดถึงแต่ตัวเอง เล่นแต่เกมส์ ตังไม่คิดที่จะเก็บเลยใช่จ่ายกินของแพงๆ เราเหนื่อยมากค่ะ เพราะขายขอฃกำไรไม่ได้เยอะมากแต่ค่าครองชีพที่นี่ก็ไม่ได้สูง เราพยายามเก็บตัง วันๆ ไม่จ่ายอะไรเลย แต่สำหรับเค้าอยากกินไรก็กิน ทางบ้านเค้าส่งตังมาให้ด้วยเพราะ 2 คนแฟนประสบอุบัติเหตุค่ะ เราแขนหักและปวดหลังมากเพราะกล้ามเนื้ออักเสบ แฟนเราหน้าแหกต้องผ่าตัด 2 รอบ พออกจาก รพ. เราไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้มากเพราะแขนหักและปวดหลังเดินแทบไม่ไหวเลยให้เค้าช่วยอาบน้ำให้ แต่งตัวให้ เค้าก็บอกเค้าเหนื่อยนะทำให้เราแบบนี้ทุกวัน แต่ตอนเค้านอนป่วยยายเราเป็นคนเฝ้าเค้าไม่ได้นอนเลยนั่งฟุบหัวลงบนเตียงที่เค้านอนเจ็บอยู่ ไม่ได้เอนหลังนอนเลย เช็ดตัว ป้อนข้าว ทำให้ทุกอย่าง พอเค้ามาเยี่ยมแต่ไม่ได้นั่งเฝ้าเลย ให้ตังมาหมื่นนึงและจ่ายค่ารักษาให้เค้าก็ไป
เราควรทำยังไงดีค่ะ เลิกไป หรือว่าทนเพื่อลูก
ปล.เราอาจจะเด็กไปนะค่ะ แต่เราพลาดแล้วทำไงได้ค่ะ
ขอโทษนะค้าถ้าเขียนวกไปวนมาอ่านไม่รู้เรื่อง เขียนยาวมากค่ะ
เอายังไงดีกับแฟนที่มีนิสัยแบบนี้
เราอายุ 18 ย่าง 19 ปี ตอนนี้มีครอบครัวแล้วค่ะมีลูก 1 คน ลูกได้ 1 ขวบกว่าๆ แล้วค่ะ เรากับแฟนคบกันมา 3 ปีกว่าแล้วตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม แฟนเราเป็นคนที่ไม่ค่อยอะไรกับชีวิต ขี้เล่น เอาแต่ใจ เค้าเป็นลูกคนมีตังค่ะบ้านมีธุรกิจใหญ่โต อายุห่างกับเราแค่ปีเดียว แรกๆ ทุกอย่างดูดีไปหมดเค้าเป็นผู้ชายอบอุ่นนะค่ะ เวลาไปเที่ยวด้วยกันเค้าจะเป็นคนออกเองตลอดค่ะ ส่วนเราเป็นฐานะทางบ้านพอมีค่ะไม่ลำบาก เราคบกันมสได้สักพักแฟนเราออกจาก รร. ค่ะพ่อเค้าเลยส่งไปเรียนต่อที่กรุงเทพ (เราอยู่บนเกาะท่องเที่ยวทางใต้นะคะ) เค้าไปอยู่ได้ 1 เดือนกลับมาเที่ยวช่วงปิดเทอมตอนนั้นเราตัวติดกันมากค่ะ อยู่ด้วยกันทุกวัน จนทางบ้านแฟนสั่งห้ามไม่ให้คบกับเราค่ะแล้วเค้าก็ส่งแฟนเราไปเรียนทางภาคอีสาน ไกลกันมากค่ะแต่เราก็ยังโทรคุยกันเหมือนเดิม ทะเลาะบ้างเลิกบ้าง จนหนึ่งปีผ่านไปเค้ากลับมาเราก็ไปเที่ยว กินข้าวด้วยกันตามประสาแฟนที่ไม่เจอกันมา 1 ปี จนทางบ้านห้ามเด็ดขาด เราและแฟนเสียใจมากตอนนั้น จนสุดท้ายทางบ้านเค้าให้โอกาสเราเลยได้คบกันอีก (แต่เค้าก็ยังไม่ชอบเราเหมือนเดิม)
ช่วงก่อนเปิดเทอม 2 อาทิตย์เราประจำเดือนไม่มา รู้สึกปวดท้องน้อย เวียดหัว ง่วงบ่อยมาก และจะแพ้กลิ่นพวกน้ำมันมะพร้าว สบู่หอมๆ เราสงสัยมากว่าเราเป็นอะไรจนน้องแฟนทักว่าเราแพ้ท้องหรือเปล่า (พูดเชิงหยอก) เราก็อึ่งมากค่ะ หลังจากนั่นหาข้อมูลแล้วซื้อที่ตรวจมาสรุปว่าท้องค่ะ ยังไม่มีใครรู้ๆ แค่เรากับแฟน 2 คน จนเวลาผ่านมา 5 เดือนเราเรียนจบเทอมนึงทางบ้านเค้ารู้ แม่เรารู้ (ระหว่าง 5 เดือนเราโดนทางบ้านเค้าด่าตลอดค่ะแต่เราทนเพราะเรารักลูกเค้าไปแล้ว) พอรู้เราโดนบังคับให้ทำงาน ให้หางานทำภายใน 1อาทิตย์ คนท้องหางานทำยากมากค่ะแต่โชคดีเพื่อนเราพาไปสมัครแจกใบปลิวเลยได้ทำงาน ยืนแจกใบปลิวตั้งแต่ 18.00-22.30 เข้างานก่อน 17.45 ได้วันละ 200 เรานอมทำค่ะเพราะมาอยู่บ้านเค้าแล้วไม่อยากให้เค้าด่าว่ามาเกาะลูกชายเค้า แต่แฟนเราไม่ทำงานนะค่ะ วันๆ เล่นแต่เกมเลยช่วงที่เค้ารู้ว่าเราท้องแล้ว ช่วยงานที่โรงแรมบ้างบางครั้งเป็นส่วนน้อยแต่พ่อเค้าก็ให้ตังนะค่ะ เราทำงานได้ 4 วันรู้สึกเหนื่อยมาก แบบต้องยืนตลอดเวลาห้ามนั่งเลย นั่งได้แค่ตอนเข้าห้องน้ำ เราปวดหลัง ปวดท้องเลยขอหยุดแฟนและน้องแฟนชวนไปว่ายน้ำ เห็นว่าเราเครียดเลยพาไป เรารู้สึกดีนะค่ะ แต่พอถึงเวลากลับพ่อแฟนขับรถมาด่าใหญ่เลยค่ะแต่ไม่ได้ด่าเราตรงๆ นะค่ะ ด่ากับแฟนประมานว่า ตังก็ไม่มี ลูกก็จะคลอดอยู่แล้วยังมาเล่นน้ำแบบนี้อีก เราฟังแล้วร้องไห้เลยค่ะ หลังจากนั้นเราทำงานไม่หยุดเลยค้ะ เหนื่อยมาก ท้อมาก ทำได้แค่ 7 วันทางที่ทำงานบอกว่าให้เราพักดีกว่าเค้าสงสารเรา ท้องก็โตมากแล้วตอนนั้นท้องได้ 7 เดือนแล้วค่ะ เราเลยอยู่บ้านเฉยๆ วันนั้นพ่อเค้า ป้าๆ แฟนเราเรียกไปคุย ด่าบ้าง สอนบ้าง เค้าเลยหางานไหม่ให้คือเป็นแคชเชียที่ร้านป้าแฟน เราก็ทำงานทุกวันตั้งแต่นั้นมาไม่เคยได้หยุดเลยค่ะ หมอนัดไปตรวจก็หยุดไม่ได้ลาได้แค่ครึ่งวัน แต่แฟนเราไม่ทำงานเลยค่ะ เค้าเปลี่ยนไปมากค่ะ เราทำงานคนเดียวทั้งที่ท้องทำจนคลอดเลยค่ะ แฟนเราเค้ากินเก่งค่ะ กินแต่ของดีๆ แล้วก็ต้องเอาตังที่เราทำงานไปกินจ่ายของเค้า ทางบ้านเค้าไม่ให้ตัง เราเก็บตั้งนั่นไว้คลอดลูกเค้าจ่ายอย่างสบายกินเที่ยวกับเพื่อน ถามว่าทำไมเราถึงยอมเพราะป้าเค้าจะเป็นคนให้เงินเดือนเราไว้กับเค้า เราเลยไม่ค่อยมีสิทธิในตรงนั่นเท่าไหร่ เราเหนื่อยมากบวกกับทางบ้านเรากำลังมีปัญหา เราเลยจำยอมทำทุกอย่าง
พอคลอดเสร็จเค้ารักลูกนะค่ะ แต่การเลี้ยงลูก ให้นม ล้างขวดนม ซักผ้าจะเป็นหน้าที่เราหมดค่ะ วันๆ เค้าเล่นแต่เกมและช่วยเราดูลูกในตอนกลางคืน เราเลี้ยงกันมา 2 คนไม่มีใครช่วยเลย โชคดีที่ยังพอมีเงินเก็บ ลูกได้ 2 เดือนเรากลับไปทำงานให้เค้าดูลูก คือเค้าต้องทำทุกอย่างที่เราทำอะค่ะแล้วเราก็ไปดูลูกตอนกลางคืนแทน เค้าบ่นตลอดค่ะ เรากลับมาทำงานเหนื่อยๆ นั่งฟังเค้าบ่นทุกวัน เหนื่อยมากค่ะ เราทำงานป้าเค้าไม่ให้หยุดเลยค่ะเราทำทุกอย่างเป็นแคชเชีย บัญชี รีเซฟชั่น แต่เงินเดือนก็มากขึ้นมีค่าโอที ค่าคอมให้ เราทนมากค่ะทำงานทุกวัน 3 เดือนไม่เคยได้หยุดเลย แฟนเราเค้าก็เอาแต่พูดว่าเค้าเหนื่อยนะเลี้ยงลูก เค้าอยากไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง ไปกินข้าว ไปดูหนัง เราฟังแล้วท้อมาก เราตั้งใจทำงานทุกวันเราอยากหยุด อยากมีเวลาให้ครอบครัวแต่ป้าเค้าไม่ให้หยุดเพราะไม่มีพนักงาน จนเราทนไม่ได้แล้ว มันเหนื่อยมันล้า เราเลยกลับมาอยู่บ้านแม่แฟนตามมาด้วยเราหางานที่ไหนก็ไม่รับเพราะอายุยังไม่ 18 แต่แฟนเราได้ทำงานเป็นพนักงานร้านไอติม เค้าไปทำงานวันแรกกลับมาบ่นเลยค่ะ เหนื่อยมาก ไม่อยากทำแล้ว ขอหยุดได้มั้ยพรุ่งนี้ เราบอกทนๆ ไปหน่อย เค้าก็ไปทำบ่นกลับมาทุกวันค่ะ บางวันก็ไม่ไปอ้างปวดหัว บางวันไปสายมาก เค้าจะพูดตลอดว่าเค้าเหนื่อยมากนะทำงานอะ เราเลยกลับมาบ้านเกิดเราที่พัทลุงมาเปิดร้านขายของชำเล็กๆ ยายลงทุนให้ เราตั้งใจขายของ ขยัน หางานอื่นเสริมทำ ส่วนแฟนก็ช่วยนะค้าแต่เค้าจะคิดเลยว่าถ้าวันนี้เค้าเฝ้าร้าน 4 ชั่วโมงเราก็ต้อง้า 4 ชั่วโมงเหมือนกัน เค้าล้างขวดนมลูกเค้าก็จะไม่ทำอย่างอื่นแล้ว ส่วนเราทำทุกอย่างค่ะล้างจาน ซักผ้าแต่เค้าช่วยตากผ้าให้ จัดของ ซื้อของ เราทำหมด แฟนเราก็มีหน้าที่เฝ้าร้าน ดูลูกบ้างสลับกันไป เรามาอยู่นี่ไปสมัยเรียน กศน. ก็ต้องไปเรียน ไปทำกิจกรรม แล้วเวลาไปก็ใช้เวลาทั้งวันกลับมาเค้าจะบ่นมากค่ะ ให้เราเฝ้าตลอดจนปิดร้าน พอวันรุ่งขึ้นเราก็ต้อง้าเท่ากับเวลาที่เค้าเฝ้าเมื่อวาน เค้าจะคิดคำนวนละเอียดมากค่ะ
จนถึงตอนนี้เราทะเลาะกันบ่อยค่ะ เพราะไม่รู้จักสร้างอนาคตเลย วันๆ คิดถึงแต่ตัวเอง เล่นแต่เกมส์ ตังไม่คิดที่จะเก็บเลยใช่จ่ายกินของแพงๆ เราเหนื่อยมากค่ะ เพราะขายขอฃกำไรไม่ได้เยอะมากแต่ค่าครองชีพที่นี่ก็ไม่ได้สูง เราพยายามเก็บตัง วันๆ ไม่จ่ายอะไรเลย แต่สำหรับเค้าอยากกินไรก็กิน ทางบ้านเค้าส่งตังมาให้ด้วยเพราะ 2 คนแฟนประสบอุบัติเหตุค่ะ เราแขนหักและปวดหลังมากเพราะกล้ามเนื้ออักเสบ แฟนเราหน้าแหกต้องผ่าตัด 2 รอบ พออกจาก รพ. เราไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้มากเพราะแขนหักและปวดหลังเดินแทบไม่ไหวเลยให้เค้าช่วยอาบน้ำให้ แต่งตัวให้ เค้าก็บอกเค้าเหนื่อยนะทำให้เราแบบนี้ทุกวัน แต่ตอนเค้านอนป่วยยายเราเป็นคนเฝ้าเค้าไม่ได้นอนเลยนั่งฟุบหัวลงบนเตียงที่เค้านอนเจ็บอยู่ ไม่ได้เอนหลังนอนเลย เช็ดตัว ป้อนข้าว ทำให้ทุกอย่าง พอเค้ามาเยี่ยมแต่ไม่ได้นั่งเฝ้าเลย ให้ตังมาหมื่นนึงและจ่ายค่ารักษาให้เค้าก็ไป
เราควรทำยังไงดีค่ะ เลิกไป หรือว่าทนเพื่อลูก
ปล.เราอาจจะเด็กไปนะค่ะ แต่เราพลาดแล้วทำไงได้ค่ะ
ขอโทษนะค้าถ้าเขียนวกไปวนมาอ่านไม่รู้เรื่อง เขียนยาวมากค่ะ