การที่ผมยอมแพ้ต่อผู้หญิงดีแล้วใช่ไหมครับ

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ พอดีมีปัญหากับน้องชาย ทะเลาะแล้วไม่เข้าใจกัน เราไม่ไหวแล้วจริงๆ เลยร้องไห้ออกมาต่อหน้าเค้า เราไม่เคยร้องไห้ต่อหน้าน้องมาก่อนเลยค่ะ นี้ครั้งแรกเลย คือเราทนไม่ไหวแล้วจริงๆ เราเสีย

สวัสดีค่ะ คือเราขอระบายค่ะ เราเชื่อมาตลอดว่าการเป็นคนดี จะได้ดีมาตลอด แต่ทำไมเรากลับโดนเอาเปรียบคะ เป็นเพราะเค้ารู้ว่าเป็นคนดีแล้วไม่เกรงใจรึเปล่า เลยทำกับเราอย่างนั้น ทั้งที่เป็นเพื่ินสนิทกันแท้ๆ คือ

เรารู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอไปมั้ย คือเรารัไม่ได้กับคำพูดของแม่ค่ะ เป็นคำพูดที่เรารู้สึกว่ารุนแรง เช่น ว่าเราสันดานหมา ด่าเราเป็นควาย เวลาที่แม่่โมแม่ชอบไ่เล่ออกจากบ้านบ้าง ไล่ให้ไปหาเงินส่งตัวเองเรียน จะ

ตามหัวข้อค่ะ เราเป็นคนที่เวลาอยู่กับเพื่อนจะเป็นคนที่ตลกที่สุดล่ะ เพื่อนหัวเราะ สนุกสนาน แต่ลึกๆเราก็เป็นคนที่อ่อนแอซะเหลือเกิน อ่อนแอต่อคำพูด การ กระทำของคนอื่นเสมอ แอบร้องไห้บ่อยๆ จนเรารู้สึกเหนื่อย

มีใครเคยเป็นไหม ที่มีความสุขกับการทำร้ายตัวเอง ตบตีต่อยตัวเอง เวลาได้ทำแล้วโคตรรู้สึกดี สบายใจ หัวเราะ ไม่เจ็บไม่รู้สึก แต่ไม่ได้บ้านะ! อาจฟังดูตลก บางคนอาจจะคิดว่าคนปกติเขาไม่ทำกัน🥴 เห้ยยย เรารู้สึกว

คือแม่เราชอบทำร้ายร่างกายน้องที่สำหรับคิดว่ารุนแรงมากๆ บวกกับแม่ด่าทอด้วยคำหยาบคาย ทั้งๆที่น้องอายุแค่ 4-5 ขวบ ยกตัวอย่างเช่น เสร่อ เวลาน้องถามหรือไปกวนไจก็จะด่าว่าเสร่อ ปัญญาอ่อนบ้าง :) บางทีก็พูดกับ

​สุดท้ายก็ใจอ่อนค่ะ ผอ.เรียกผู้ปกครองทั้งสองฝ่ายไปไกล่เกลี่ยค่ะ ตอนแรกก็ยืนยันจะดำเนินคดีขอไปจบที่ศาล ผอ.ก็ขอนู่นนี่นั่นอย่าทำร้ายอนาคตเด็ก บลาๆๆ เราก็ฟังๆไปไม่ได้ใส่ใจ พูดจบ ก็ยังยืนยัน ดำเนินคดีค่ะ

เหมือนที่ครั้งนึงเคยลืมว่า อิชิอิพาทีมเสมอลาว โดนเขมรยิง2ลูก แพ้ฟิลิปปินส์ โดนเวียดนามตบคาบ้านที่ราชมังคลา

รู้ไหม อะไรที่มันน่าขำในชีวิตผม ผมหวังมาเป็นสิบๆปี ที่อยากให้ใครเห็นความเศร้าและโดดเดี่ยวของผม ผมอยากหยุดความเจ็บปวดนี้ ตอน18ผมบอกทุกคนเกี่ยวกับความรู้สึกผม แล้วก็ไม่มีใครสนใจ ตอนผม25ผมเก็บความเศ