ตามหัวข้อเลย..
ขออธิบาย ฉบับคร่าวๆนะครับ
คือ ผู้หญิงซึ่งเค้าแอบชอบเรามานานมากโดยที่เค้าไม่รู้เลยว่า ผมเป็นเกย์ เพราะลำพังผมไม่ค่อยได้เล่นเฟส(เล่นเเต่IG)เลยไม่ค่อยได้อัพเดทอะไร ส่วนใหญ่ก็หาผู้จากไอจีทั้งนั้น เลยไม่ได้ขึ้นสถานะให้ใครรู้เค้าเลยไม่ค่อยรู้กันเเต่ผมไม่ได้ปิดนะคือถ้ามาถามก็บอกไปตรงๆ(ใครจะเดินประกาศว่า"กูเป็นเกย์"กันล่ะ นอกเรื่องมาเยอะละมาต่อกันดีกว่า
นั้นหละครับเธอเลยไม่เคยเห็นแม้กระทั้งไอจีผมด้วยความที่นางชอบเราน่าจะทำให้เค้าตีความไปเองว่าผมเป็นชาบแท้แน่นอน ล่าสุดวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมานางมา สารภาพความในใจให้ผมฟัง ซึ่งผมก็บอกไปตามความเป็นจริงว่า
"ขอบคุณที่ชอบเราน่ะ แต่เราคงได้แค่รับความรู้สึกดีๆที่เธอให้เรา เราไม่ได้ไม่ชอบเธอนะแต่เราไม่ใช้ผช.นะ"
(เหมือนไปจำคำพูดมาจากใหนเลย)นอกเรื่องอีกละ
ต่อๆ จากนั้นนางก็งงงวยก่อนที่จะเดินจากไปโดยไม่พูดอะไร แต่นางก็เดินกลับมาขอไอจี!!
เมื่อหัวค่ำ นางก็ทักมา ถามเรื่องทั่วไปชวนคุยเรื่อยเปื่อย. จนคุยวนมาถึงเรื่องที่ผมเป็นเกย์ นางมาขอให้กลับไปเป็นผช.เหมือนเดิมได้มัย(จะบ้าหรอ เกย์ไม่ใช่ไข้หวัด จะได้หายได้ง่ายๆ) อยากพูดไปนะแต่ก็ได้แต่มานั่งอธิบาย.
เจอกันที่รร.เป็นเหตุผลที่ผมต้องค่อยอยู่จะเพื่อนตลอดไม่นั้นโดนนางโจมตีแน่ แอบคิดในใจว่านางเป็นโรคจิตหรือป่าวทำไมรักเราเข้าสายเลือดขนาดนั้น มีคนมารักใช่ว่าไม่ดีน่ะเเต่บางทีมันก็เกินสถานณ์ความจำเป็น ซึ่งเวลาเดินผ่านนางก็จะพูดเชิงน้อยใจว่าเออผู้หญิงไม่ดีหรอวะ ทำไมผู้ชายเค้าถึงกินกันเอง(ดราม่ามากกว่านี้จริงๆ)
ซึ่งเรื่องเรื่องจริงมันมาความยืดเยื่อมากกว่านี้ครับยังเหลือเรื่องที่นางมาขอร้องให้กลับมาเป็นผู้ชาย / ซื้อขนม / ให้ของขวัญ / แอบส่งจดหมายใส่ในกระเป๋า / นางชอบแชร์เรื่องคดีเสียๆของ เกย์มา ให้ในอินบล็อก เคยบอกว่าถ้าไม่เลิกส่งจะบล็อกละน่ะ นางก็หยุด แต่ในฟีดก็แชร์ เบื่อถึงขนาดเลิกติดตามนางทั้งหมดนี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า นางจะเปลี่ยนเราจริง(ถ้าคิดแบบโรคสวยก็ประมาณว่า เค้าคงเป็นห่วงเรา) เฮ้อ~
ซึ่งนี้คือเหตุผลที่จะมาแชร์เรื่องราวในชีวิตของผมครับ อยากฟังความคิดเห็นของเพื่อนๆ ว่าคิดยังไงกับเรื่องนี้ 😊
ผู้หญิงคนหนึ่งชอบเรามากถึงขนาดจะเปลี่ยนเราให้กลับมาเป็นผู้ชายอีกครั้ง(เกย์)
ขออธิบาย ฉบับคร่าวๆนะครับ
คือ ผู้หญิงซึ่งเค้าแอบชอบเรามานานมากโดยที่เค้าไม่รู้เลยว่า ผมเป็นเกย์ เพราะลำพังผมไม่ค่อยได้เล่นเฟส(เล่นเเต่IG)เลยไม่ค่อยได้อัพเดทอะไร ส่วนใหญ่ก็หาผู้จากไอจีทั้งนั้น เลยไม่ได้ขึ้นสถานะให้ใครรู้เค้าเลยไม่ค่อยรู้กันเเต่ผมไม่ได้ปิดนะคือถ้ามาถามก็บอกไปตรงๆ(ใครจะเดินประกาศว่า"กูเป็นเกย์"กันล่ะ นอกเรื่องมาเยอะละมาต่อกันดีกว่า
นั้นหละครับเธอเลยไม่เคยเห็นแม้กระทั้งไอจีผมด้วยความที่นางชอบเราน่าจะทำให้เค้าตีความไปเองว่าผมเป็นชาบแท้แน่นอน ล่าสุดวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมานางมา สารภาพความในใจให้ผมฟัง ซึ่งผมก็บอกไปตามความเป็นจริงว่า
"ขอบคุณที่ชอบเราน่ะ แต่เราคงได้แค่รับความรู้สึกดีๆที่เธอให้เรา เราไม่ได้ไม่ชอบเธอนะแต่เราไม่ใช้ผช.นะ"
(เหมือนไปจำคำพูดมาจากใหนเลย)นอกเรื่องอีกละ
ต่อๆ จากนั้นนางก็งงงวยก่อนที่จะเดินจากไปโดยไม่พูดอะไร แต่นางก็เดินกลับมาขอไอจี!!
เมื่อหัวค่ำ นางก็ทักมา ถามเรื่องทั่วไปชวนคุยเรื่อยเปื่อย. จนคุยวนมาถึงเรื่องที่ผมเป็นเกย์ นางมาขอให้กลับไปเป็นผช.เหมือนเดิมได้มัย(จะบ้าหรอ เกย์ไม่ใช่ไข้หวัด จะได้หายได้ง่ายๆ) อยากพูดไปนะแต่ก็ได้แต่มานั่งอธิบาย.
เจอกันที่รร.เป็นเหตุผลที่ผมต้องค่อยอยู่จะเพื่อนตลอดไม่นั้นโดนนางโจมตีแน่ แอบคิดในใจว่านางเป็นโรคจิตหรือป่าวทำไมรักเราเข้าสายเลือดขนาดนั้น มีคนมารักใช่ว่าไม่ดีน่ะเเต่บางทีมันก็เกินสถานณ์ความจำเป็น ซึ่งเวลาเดินผ่านนางก็จะพูดเชิงน้อยใจว่าเออผู้หญิงไม่ดีหรอวะ ทำไมผู้ชายเค้าถึงกินกันเอง(ดราม่ามากกว่านี้จริงๆ)
ซึ่งเรื่องเรื่องจริงมันมาความยืดเยื่อมากกว่านี้ครับยังเหลือเรื่องที่นางมาขอร้องให้กลับมาเป็นผู้ชาย / ซื้อขนม / ให้ของขวัญ / แอบส่งจดหมายใส่ในกระเป๋า / นางชอบแชร์เรื่องคดีเสียๆของ เกย์มา ให้ในอินบล็อก เคยบอกว่าถ้าไม่เลิกส่งจะบล็อกละน่ะ นางก็หยุด แต่ในฟีดก็แชร์ เบื่อถึงขนาดเลิกติดตามนางทั้งหมดนี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า นางจะเปลี่ยนเราจริง(ถ้าคิดแบบโรคสวยก็ประมาณว่า เค้าคงเป็นห่วงเรา) เฮ้อ~
ซึ่งนี้คือเหตุผลที่จะมาแชร์เรื่องราวในชีวิตของผมครับ อยากฟังความคิดเห็นของเพื่อนๆ ว่าคิดยังไงกับเรื่องนี้ 😊