ชีวิตของแต่ละคนต้องการอะไรกันบ้างคะ

เมื่อเดือนพฤษภาคมปีที่แล้ว จขกท.ตัดสินใจลาออกจากงานประจำ หันมาทำงานฟรีแลนซ์ + เตรียมตัวสอบชิงทุนไปเรียนต่อต่างประเทศค่ะ แต่ผลเพิ่งประกาศไปว่าไม่ได้ทุนตามที่ตั้งใจไว้ ตอนนี้รู้สึกเคว้งมากค่ะ เพราะงานฟรีแลนซ์ที่ทำเป็นงานที่ค่อนข้างเหนื่อยและรับผิดชอบมาก แม้เงินจะค่อนข้างดี แต่รู้สึกว่าเปลืองร่างกายมากและให้ทำงานแบบนี้ไปจนอายุมากๆ ก็คงไม่ไหว จะกลับไปหางานประจำทำก็ดูชีวิตจะไร้จุดหมาย (บริษัทเอกชน ทำงานเพื่อเงินอย่างเดียว ดูไม่ค่อยมีหน้าที่อะไรต่อสังคมเท่าไหร่) เพราะแพลนตอนแรกอยากไปเรียนเมืองนอก แล้วอาจจะทำงานเก็บเงินให้ได้สักก้อนค่อยกลับมาเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยในไทย

ณ ปัจจุบันเลยคิดไม่ตกว่าเราควรจะเลือกไปทำงานเอกชน มีชีวิตสุขสบาย หรือเราควรจะลองสอบชิงทุนใหม่อีกปี แล้วตามความฝันของเราดี เลยอยากจะถามว่าทุกท่านมีความคิดเห็นและแง่มุมยังไงกับกรณีแบบนี้บ้างคะ

ปล. จขกท. ไม่มีหนี้ คุณพ่อเป็นข้าราชการ คุณแม่ไม่ได้ทำงาน ทั้งสองท่านมีเงินเก็บพอควร ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาเงินจากจขกท. ค่ะ