เจอคนในครอบครัวคิดมาก ในเรื่องที่เป็นเรื่องจริง (ถึงขั้นโรคประสาท)

แบบไหนคือวิธีที่ถูกต้อง
1.สอนให้ยอมรับความจริง
2.กลัวเสียใจ  กลัวคิดมาก  กลัวสุขภาพจิตไม่ดี
จึงต้องเลี่ยงคุยเรื่องที่ทำให้คิดมาก    หรือโกหก  ถนอมน้ำใจไปเลย  บอกว่าปกติ ทั้งที่ไม่ใช่

คำถาม
แบบไหนคือวิธีที่ถูกต้องครับ

ปล.เห็นผู้ใหญ่เขาแนะนำว่า   ให้โกหกไปจนกว่าคนที่เป็นโรคคิดมากจะเรียนจบ  แล้วค่อยบอกความจริง  สอนให้ยอมรับความจริงตอนนั้น  คิดว่าถูกต้องไหม

-ส่วนตัวมองว่าไม่ถูกต้อง   เพราะทำแบบนี้จะโดนเขาโกรธข้อหา   โกหกไปอีกกระทง  เขาจะไม่เชื่อถือคนโกหกอีก   แล้วยิ่งเสียใจหนักกว่าเดิมเข้าไปอีก
หรือถ้าเขารู้ความจริงด้วยตัวเองว่าโกหกผลก็เหมือนกัน