ทำไมในพระพุทธศาสนาต้องแบ่งแยกคะ ว่าทำบุญกับพระได้บุญมากกว่าทำบุญกับสัตว์เดรัจฉานนะ

คือเราขอโทษนะคะ ไม่รู้ว่าเป็นคำถามที่สมควรไหม

แต่เราสงสัยค่ะ ว่าทำไมทำบุญกับพระถึงได้บุญมากกว่าทำบุญกับสัตว์เดรัจฉาน
เพราะว่าตัวเราเอง สบายใจที่จะทำบุญกับสุนัขจรจัด หรือคนที่เห็นแล้วว่าเขาลำบากจริงๆมากกว่าใส่บาตรกับพระค่ะ
อย่างเช่นสุนัขจรจัด ถ้าเราให้ข้าวมัน จากที่มันหิวโซ มันก็อิ่มได้
แต่ถ้าเป็นพระ ที่มาเดินบาตรแถวๆบ้านเราทุกๆเช้า พระท่านจะมากับรถสามล้อ(เข้าใจว่าเป็นสามล้อของวัด)
พอบิณฑบาตรเสร็จก็จะมีกับข้าวมากมายกลับวัด ซึ่งเราคิดว่าพระท่านเหลือกินเหลือใช้ค่ะ
กับข้าวส่วนนึงที่คนเอาไปใส่บาตร ต้องโดนทิ้งแน่ๆ เพราะฉะนั้นเราจึงชอบทำบุญกับสุนัขจรจัดมากกว่าค่ะ รู้สึกว่าไม่เปล่าประโยชน์

     แต่ส่วนนึงก็อดคิดไม่ได้นะคะ เวลาเราทำบุญกับสุนัขเรามีความสุข แต่เราก็อยากได้บุญด้วยค่ะ
เพราะเราเชื่อว่าวาสนา เกิดจากบุญ ถูกต้องไหมคะ การที่คนเราเกิดมามีวาสนานู่นนี่นั่นพร้อม ร่ำรวย มีครบทุกด้าน
ส่วนนึงมาจากที่เราได้สร้างบุญไว้ในอดีต  ถ้าทำบุญกับเฉพาะสุนัขกลัวเลเวลไม่ถึงค่ะ แล้วถ้าทำบุญกับพระก็ไม่อินอีก ไม่ได้ทำจากใจ
หนูจะทำยังไงดีคะ ชี้แนะหนูด้วยค่ะ