ในอดีตแฟนเราผ่านการแต่งงานมีลูกมาแล้ว แต่เลิกกับภรรยา
ภรรยาเขาตอนนี้มีครอบครัวใหม่ ส่วนเขาก็คบกับเราค่ะ
เรากับเขาไม่เคยทะเลาะกันแรง ไม่เคยมีปากเสียง นิสัยใจคอคล้ายกัน
ช่วงปีที่4-5ของการคบกันเราพาเขามารู้จักที่บ้าน ว่าเราคบคนนี้อยู่นะ
ที่บ้านเราโอเคเรื่องที่เขาเคยแต่งงานมีลูกแล้ว แม่เราดูที่นิสัยใจคอมากกว่า เเม่เลยยอมให้คบกันค่ะ
หลังจากนั้นเราถามเขาว่าเมื่อไรจะพาไปหาที่บ้านเขาบ้าง เขาตอบเราว่า รอก่อนนะ
เวลาผ่านไปอีก เราก็ถามอีกว่าเมื่อไรจะมาขอ เขาจะพูดตลอดว่า ขอให้เขาทำงานเก็บเงิน สร้างใหม่ก่อน
แล้วเขาจะพาเราไปอยู่บ้านใหม่ เขาไม่อยากให้เราลำบากอยากให้อยู่สบายๆ
แต่เราไม่ซีเรียสเลยนะคะว่าจะต้องอยู่บ้านใหม่ เราขอแค่ทำให้มันถูกต้องผู้ใหญ่รับรู้แค่นั้น
จนปัจจุบัน เรากับเขาก็คบกันมา8ปีแล้ว โดยที่เราก็ยังไม่ได้พบหน้าพ่อแม่เขา
สองปีหลังมานี้ ความรู้สึกเราที่มีให้เขามันเปลี่ยนไป ส่วนนึงมาจากเขาไม่เคยพูดถึงอนาคตร่วมกันเลย
พอเราถาม ก็ได้คำตอบแบบเดิม เรารู้สึกเหมือนไม่เป็นที่ยอมรับเลยค่ะ
เหมือนว่าเราไม่มีตัวตนในครอบครัวเขา พ่อแม่เขาไม่เคยรู้ว่าลูกชายเขาคบเราอยู่
ทุกวันที่เขาคุยกันจะคุยแต่เรื่องปัญหาของเขา เรื่องงาน เรื่องเงิน เรื่องสถานการณ์บ้านเมือง ไม่มีเรื่องของ"เรา"เลย
เพื่อนสนิทเราบอกว่าให้เราถอยออกมาเถอะ คืออยู่แบบนี้ต่อไปเราไม่มีอนาคตแน่ๆ
อายุ30กว่าแล้ว เดียวเราจะมีปัญหาเรื่องการมีบุตรในอนาคตถ้าอายุเยอะกว่านี้
เพื่อนเราคบกับแฟนหลังคู่ของเราค่ะ แต่เพื่อนเราได้แต่งงานมีลูกอายุ2ขวบกว่าแล้ว แต่คู่เรายังไม่ไปถึงไหนเลย
เราไปปรึกษาแม่ แม่เราก็ไม่พอใจที่เขาทำแบบนี้ แม่บอกว่าเหมือนไม่ให้เกียรติลูกสาวแม่เลย
แม่เองก็พูดเหมือนที่เพื่อนเราบอก ให้ถอยออกมา
ตอนนี้เราว่า เราท้อแท้มาก เราเหนื่อย เราไม่อยากหวัง ไม่อยากรออะไรแล้ว
ในสถานการณ์แบบนี้เราควรทำยังไงดีคะ?
แล้วมันจะผิดไหมถ้าเราเลิกกับเขา แล้วไปเริ่มชีวิตใหม่
ผู้ชายที่ไม่เคยพูดถึงอนาคตร่วมกัน ควรคบต่อไปไหมคะ??
ภรรยาเขาตอนนี้มีครอบครัวใหม่ ส่วนเขาก็คบกับเราค่ะ
เรากับเขาไม่เคยทะเลาะกันแรง ไม่เคยมีปากเสียง นิสัยใจคอคล้ายกัน
ช่วงปีที่4-5ของการคบกันเราพาเขามารู้จักที่บ้าน ว่าเราคบคนนี้อยู่นะ
ที่บ้านเราโอเคเรื่องที่เขาเคยแต่งงานมีลูกแล้ว แม่เราดูที่นิสัยใจคอมากกว่า เเม่เลยยอมให้คบกันค่ะ
หลังจากนั้นเราถามเขาว่าเมื่อไรจะพาไปหาที่บ้านเขาบ้าง เขาตอบเราว่า รอก่อนนะ
เวลาผ่านไปอีก เราก็ถามอีกว่าเมื่อไรจะมาขอ เขาจะพูดตลอดว่า ขอให้เขาทำงานเก็บเงิน สร้างใหม่ก่อน
แล้วเขาจะพาเราไปอยู่บ้านใหม่ เขาไม่อยากให้เราลำบากอยากให้อยู่สบายๆ
แต่เราไม่ซีเรียสเลยนะคะว่าจะต้องอยู่บ้านใหม่ เราขอแค่ทำให้มันถูกต้องผู้ใหญ่รับรู้แค่นั้น
จนปัจจุบัน เรากับเขาก็คบกันมา8ปีแล้ว โดยที่เราก็ยังไม่ได้พบหน้าพ่อแม่เขา
สองปีหลังมานี้ ความรู้สึกเราที่มีให้เขามันเปลี่ยนไป ส่วนนึงมาจากเขาไม่เคยพูดถึงอนาคตร่วมกันเลย
พอเราถาม ก็ได้คำตอบแบบเดิม เรารู้สึกเหมือนไม่เป็นที่ยอมรับเลยค่ะ
เหมือนว่าเราไม่มีตัวตนในครอบครัวเขา พ่อแม่เขาไม่เคยรู้ว่าลูกชายเขาคบเราอยู่
ทุกวันที่เขาคุยกันจะคุยแต่เรื่องปัญหาของเขา เรื่องงาน เรื่องเงิน เรื่องสถานการณ์บ้านเมือง ไม่มีเรื่องของ"เรา"เลย
เพื่อนสนิทเราบอกว่าให้เราถอยออกมาเถอะ คืออยู่แบบนี้ต่อไปเราไม่มีอนาคตแน่ๆ
อายุ30กว่าแล้ว เดียวเราจะมีปัญหาเรื่องการมีบุตรในอนาคตถ้าอายุเยอะกว่านี้
เพื่อนเราคบกับแฟนหลังคู่ของเราค่ะ แต่เพื่อนเราได้แต่งงานมีลูกอายุ2ขวบกว่าแล้ว แต่คู่เรายังไม่ไปถึงไหนเลย
เราไปปรึกษาแม่ แม่เราก็ไม่พอใจที่เขาทำแบบนี้ แม่บอกว่าเหมือนไม่ให้เกียรติลูกสาวแม่เลย
แม่เองก็พูดเหมือนที่เพื่อนเราบอก ให้ถอยออกมา
ตอนนี้เราว่า เราท้อแท้มาก เราเหนื่อย เราไม่อยากหวัง ไม่อยากรออะไรแล้ว
ในสถานการณ์แบบนี้เราควรทำยังไงดีคะ?
แล้วมันจะผิดไหมถ้าเราเลิกกับเขา แล้วไปเริ่มชีวิตใหม่