สวัสดีค่ะเราขอมาแชร์ประสบการณ์แปลกๆ ของเราเอง เพื่อขอคำปรึกษา และบอกเล่าค่ะ
ในชีวิตเรา มีผู้ชายคนหนึ่ง ชื่อเอ เรารู้สึกชอบเค้ามานานมาก เกือบสิบปีได้แล้ว
เราคิดว่าเค้าคือคนที่ใช่สำหรับเรา
เราเคยสารภาพรักเค้า แล้วโดนปฏิเสธ
แต่เราก็ยังตื๊อเข้าไปในชีวิตเค้าอีก แบบ ในฐานะเพื่อนก็เอา
หลังจากนั้น ระหว่างเราสองคน มีเรื่องราวต่างๆด้วยกันมากมาย จนเราคิดว่า นี่มันคงกลายเป็นความรัก แบบ ไม่มีสถานะ
เอชอบเราแล้วในที่สุด
............
.......
...
ก็น่าจะดีใจนะ แต่ว่าในใจลึกๆ เราแอบคิดว่า ยิ่งนับวัน เอ ยิ่งเปลี่ยนไปมาก จากวันแรกที่เราเจอเขา
แถมเรากลัวเค้าจะปฏิเสธเราอีกครั้ง จนทำอะไรก็ต้องคอยระวังไปหมด
เราไว้ท่าทาง ระวังคำพูด ทุกๆอย่าง
เพื่อให้เรายังมีเออยู่
จนเราเริ่มรู้สึกว่า อะไรกันนะ....ที่หายไป
มันอบอุ่น มัน...รัก แต่...มันยังไงนะ
................
..........
.......
จนเมื่อเดือนที่ผ่านมา บริษัท ในสาขาที่เราทำอยู่ ได้จัดทริปไป ตปท ร่วมกับ อีกสาขาหนึ่ง
เราได้เจอผู้ชายจากอีกสาขานึง คุ้นๆ ว่าเคยเห็นหน้า ตอนเรียนนะ แต่ไม่เคยคุยกัน
พอเจอกันคราวนี้ เรารู้สึก มัน โป๊ะ ชอบเค้าเลยอะค่ะ ตั้งแต่เห็น
ไม่ว่าจะ เสื้อผ้าหน้าผม การแต่งตัว วิธีการคุย แนวคิดต่างๆ รอยยิ้ม
แล้วเราก็มองเค้าตลอดทางเลย ทั้งบนเครื่องบิน บนรถ (ว้าย)
เค้ายังไม่มีแฟนเค้าหาแฟนอยู่ แล้วเค้าก็ปรึกษาเพื่อน เรื่อง ถ้าจะจีบคนนั้นคนนี้ทำไง
เราว่าเค้าน่ารัก แล้วก็ เท่มากเลย
เค้ามาคุยกับเรา หยอกเรา เรามีความสุขมาก
แต่เราคิดดูแล้วค่ะว่าคบกันเป็นแฟนไม่รอด จากหลายๆปัจจัย
แถมเราชอบที่เค้ามีไมตรีให้เรา ให้เราหัวใจเต้นตู้มๆ มากกว่า
กับชอบเค้าเวลาอยู่กะเพื่อน คุยเรื่องจีบสาวอย่างโน้นอย่างนี้
ถ้าเป็นแฟนกันไม่รู้เขาจะน่ารักเหมือนเดิมไหม
น่าแปลกที่เรารู้สึกหัวใจพองโตมาก แต่เราไม่เฮิร์ทเลย ถ้าเค้าจะเดินมาบอกเราว่า หาแฟนได้แล้วนะ จะแต่งงานแล้วนะ
เรากลับมาเมืองไทย เราทำงานมีความสุขมาก ลูกค้าด่า เราก็ไม่แคร์
เรานึกถึงเวลาที่อยู่ใกล้เขา แค่นั้นก็สุขแล้ว
ต่อจากนี้เราคงได้ทำงานร่วมกันในบางโอกาส
เราลังเลว่าจะสานความสัมพันธ์ดีไหม เพราะ กับเอ เราก็ไม่มีสถานะ
แต่ถึงสานกับคนนี้ไป ก็ไปได้ไม่สุดทางมังคะ
เราก็เลยเลือกที่จะมีความสุขเงียบๆ ปล่อยอะไรเป็นไปแบบเดิม แต่แอบรอ.... วันที่จะได้เจอเขาอีกครั้ง
ขอบคุณที่รับฟังนะคะ
เพื่อนๆว่า เราควรทำยังไงดีคะ
แล้วคิดเห็นยังไงกับ สถานการณ์แบบนี้หรอคะ
คบไม่มีสถานะกับคนหนึ่งมานานมาก...คิดว่าเค้าคือคนที่ใช่ แต่ดันเจอคนใหม่....ใช้เวลาวันเดียว... รักเลย
ในชีวิตเรา มีผู้ชายคนหนึ่ง ชื่อเอ เรารู้สึกชอบเค้ามานานมาก เกือบสิบปีได้แล้ว
เราคิดว่าเค้าคือคนที่ใช่สำหรับเรา
เราเคยสารภาพรักเค้า แล้วโดนปฏิเสธ
แต่เราก็ยังตื๊อเข้าไปในชีวิตเค้าอีก แบบ ในฐานะเพื่อนก็เอา
หลังจากนั้น ระหว่างเราสองคน มีเรื่องราวต่างๆด้วยกันมากมาย จนเราคิดว่า นี่มันคงกลายเป็นความรัก แบบ ไม่มีสถานะ
เอชอบเราแล้วในที่สุด
............
.......
...
ก็น่าจะดีใจนะ แต่ว่าในใจลึกๆ เราแอบคิดว่า ยิ่งนับวัน เอ ยิ่งเปลี่ยนไปมาก จากวันแรกที่เราเจอเขา
แถมเรากลัวเค้าจะปฏิเสธเราอีกครั้ง จนทำอะไรก็ต้องคอยระวังไปหมด
เราไว้ท่าทาง ระวังคำพูด ทุกๆอย่าง
เพื่อให้เรายังมีเออยู่
จนเราเริ่มรู้สึกว่า อะไรกันนะ....ที่หายไป
มันอบอุ่น มัน...รัก แต่...มันยังไงนะ
................
..........
.......
จนเมื่อเดือนที่ผ่านมา บริษัท ในสาขาที่เราทำอยู่ ได้จัดทริปไป ตปท ร่วมกับ อีกสาขาหนึ่ง
เราได้เจอผู้ชายจากอีกสาขานึง คุ้นๆ ว่าเคยเห็นหน้า ตอนเรียนนะ แต่ไม่เคยคุยกัน
พอเจอกันคราวนี้ เรารู้สึก มัน โป๊ะ ชอบเค้าเลยอะค่ะ ตั้งแต่เห็น
ไม่ว่าจะ เสื้อผ้าหน้าผม การแต่งตัว วิธีการคุย แนวคิดต่างๆ รอยยิ้ม
แล้วเราก็มองเค้าตลอดทางเลย ทั้งบนเครื่องบิน บนรถ (ว้าย)
เค้ายังไม่มีแฟนเค้าหาแฟนอยู่ แล้วเค้าก็ปรึกษาเพื่อน เรื่อง ถ้าจะจีบคนนั้นคนนี้ทำไง
เราว่าเค้าน่ารัก แล้วก็ เท่มากเลย
เค้ามาคุยกับเรา หยอกเรา เรามีความสุขมาก
แต่เราคิดดูแล้วค่ะว่าคบกันเป็นแฟนไม่รอด จากหลายๆปัจจัย
แถมเราชอบที่เค้ามีไมตรีให้เรา ให้เราหัวใจเต้นตู้มๆ มากกว่า
กับชอบเค้าเวลาอยู่กะเพื่อน คุยเรื่องจีบสาวอย่างโน้นอย่างนี้
ถ้าเป็นแฟนกันไม่รู้เขาจะน่ารักเหมือนเดิมไหม
น่าแปลกที่เรารู้สึกหัวใจพองโตมาก แต่เราไม่เฮิร์ทเลย ถ้าเค้าจะเดินมาบอกเราว่า หาแฟนได้แล้วนะ จะแต่งงานแล้วนะ
เรากลับมาเมืองไทย เราทำงานมีความสุขมาก ลูกค้าด่า เราก็ไม่แคร์
เรานึกถึงเวลาที่อยู่ใกล้เขา แค่นั้นก็สุขแล้ว
ต่อจากนี้เราคงได้ทำงานร่วมกันในบางโอกาส
เราลังเลว่าจะสานความสัมพันธ์ดีไหม เพราะ กับเอ เราก็ไม่มีสถานะ
แต่ถึงสานกับคนนี้ไป ก็ไปได้ไม่สุดทางมังคะ
เราก็เลยเลือกที่จะมีความสุขเงียบๆ ปล่อยอะไรเป็นไปแบบเดิม แต่แอบรอ.... วันที่จะได้เจอเขาอีกครั้ง
ขอบคุณที่รับฟังนะคะ
เพื่อนๆว่า เราควรทำยังไงดีคะ
แล้วคิดเห็นยังไงกับ สถานการณ์แบบนี้หรอคะ