สวัสดีครับเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคน วันนี้ผมอยากจะมาเล่าเรื่องราวของผมเรื่องนึงครับ เป็นประสบการณ์เกี่ยวกับการที่ผมรู้ว่าตัวเองเริ่มเป็น "เกย์" ครับ เพื่อนบางคนอาจจะคิดว่า "เห้ย! ไอ้ A เป็นเกย์หรอวะ (สมมุติชื่อนะครับ) ไอ้ A มันต้องมาชอบกูแน่เลยว่ะ เออใช่ๆ มันอยากจะ---กะกูแน่เลยว่ะ" อะไรทำนองนี้ใช่มั้ยล่ะครับ เหตุการณ์แบบนี้มันเคยเกิดขึ้นตอนสมั้ยม.ต้นครับ ตอนนั้นเป็นช่วงเทอมแรกตอนม.1 ครับ ตอนนั้นผมก็ยังใสๆอยู่แหละครับ จนต่อมาผมก็ได้รู้จักคนๆนึง เค้าเป็นรุ่นพี่อยู่ม.3 ครับ ตอนนั้นเราก็รู้จักกันคุยกันบ้างเรื่อยๆ จนผมก็เริ่มผูกพันธ์กะเค้าอ่ะครับ พี่เค้าเป็นผู้ชายสูงประมาณ 170 น่าจะได้ ผิวสีเข้มๆ ตัวอ้วนๆครับ ตอนนั้นผมก็เริ่มรอเค้ากลับบ้านทุกวัน คุยกับเค้าทุกวัน จนวันนึงผมก็ลองกลับมาถามตัวเองดูว่า "กูเป็นเกย์หรอวะ" ซึ่งอาจจะเป็นคำถามที่เพื่อนๆที่เคยเป็นแบบผมถามตัวเองกันใช่มั้ยล่ะครับ ตอนนั้นผมก็เริ่มสับสนครับ "กูเป็นจริงๆหรอวะ ?" "พี่เค้าชอบผู้หญิงนะเว้ย" "ถ้าบอกชอบพี่เค้าพี่เค้าจะตอบเราว่ายังไงวะ ?" และก็บลาๆๆครับ คำถามเหล่านั้นไหลเข้ามาในหัวผมมากมายครับ แล้วจนวันนึงตอนปิดเทอมเทอมแรกครับ ผมก็รวบรวมความกล้าแล้วก็พิมพ์บอกพี่เค้าไปว่า "พี่... ผมชอบพี่นะ" แล้วหลังจากนั้นพี่เค้าก็พิมพ์ตอบมาครับว่า "ขอโทษนะ พี่กำลังจะมีแฟนแล้ว แล้วพี่ก็ไม่ได้ชอบผู้ชายด้วย ขอโทษนะแต่พี่เกลียดเกย์ว่ะ" คือพิมพ์มาแค่พี่เค้าไม่ได้ชอบผู้ชายอันนี้ผมก็ทำใจแล้วนะ แต่พอพี่เค้าบอกว่าเค้าเกลียดเกย์นี่คือผมใจสลายไปเลยอ่ะ คือตั้งแต่วันนั้นผมก็เป็นเด็กใจแตกอ่ะครับ หลังจากที่พี่เค้าพิมพ์เสร็จนั้น น้ำตาผมไหลในขณะที่มือยังถือโทรศัพท์อยู่หน้าแชทของพี่เค้าอ่ะครับ ตั้งแต่วันนั้นเราสองคนก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย แต่หลังจากนั้นอาทิตย์สองอาทิตย์ผมก็เริ่มทำใจได้ แล้วก็หันไปเห็นเพื่อนคนนึงในห้องครับ เค้าออกแนวตุ๊ดนิดๆแต่ก็ไม่ได้ถึงกับแต๋วอ่ะครับ ผมก็รวบรวมกำลังใจแล้วก็ควาทกล้าอีกครั้งนึงครับ จนผมกับเพื่อนก็ได้คบกัน ตอนนี้ก็เกือบ 8 เดือนแล้วล่ะครับ ที่ผมเล่ามาทั้งหมดนี้ก็อยากจะมาบอกต่อประสบการณ์แล้วก็ให้กำลังใจกับเพื่อนๆครับว่า
"ดวงไม่เข้าใครออกใครหรอกครับ ถึงเพื่อนอาจจะล้มอาจจะเจ็บเหมือนแบบเดียวกับผม มันก็อาจจะมีคนที่เค้ารับเราได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่สักวันนึง วันที่เป็นของเราก็จะเข้ามาหาเราเอง"
เมื่อผมรู้ตัวเองครั้งแรก ?
"ดวงไม่เข้าใครออกใครหรอกครับ ถึงเพื่อนอาจจะล้มอาจจะเจ็บเหมือนแบบเดียวกับผม มันก็อาจจะมีคนที่เค้ารับเราได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่สักวันนึง วันที่เป็นของเราก็จะเข้ามาหาเราเอง"