จะเริ่มยังไงดีละ ผมเป็นคนมีความรักคนนึง เเต่ความรักของผมมันไม่ค่อยประสบความสำเร็จเท่าไหร่ เริ่มกันเลยดีกว่า เรื่องมีอยู่ว่า...
ผมเข้า ม.4 ตอนนั้นผมเข้าไปมีเพื่อนใหม่ เพราะเป็น โรงเรียนใหม่ ผมเจอผู้หญิงคนนึงเธอเเทบจะเป็นผู้หญิงที่น่ารักที่สุดในห้องเลยก็ว่าได้ บอกตรงๆนะครับผมตกหลุมรักเธอตั่งเเต่ตอนนั้น 555 เเต่มีเพื่อนผมคนนึงอยู่ห้องเดียวกันนี่เเหละที่เคยเป็นเเฟนกับผู้หญิงที่ผมชอบ เเต่มันก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ เเต่มันเชียร์เพื่อนผมอีกคนให้จีบอยู่ (มันไม่รู้ว่าผมชอบผู้หญิงคนนั้น) เรื่องที่ผมชอบผู้หญิงคนนี้ผมไม่เคยบอกใครเลย เพราะรู้ตัวเองดี เหมือนดอกฟ้ากับหมาวัด 5 5 5
จนเวลาผ่านไป ผมก็เริ่มสนิทกับเพื่อนผู้หญิงคนนั้น เข้าขั้นว่าคุยได้ทุกเรื่องเลยก็ว่าได้ คงเป็นเพราะว่าเราคล้ายๆกันในหลายๆอย่าง ผมก็เป็นพวกชอบถามว่าเเล้วมีใครมาจีบไหมอะไรไหม เธอก็บอกผมทุกเรื่องเลย ตอนนั้นดีใจนะเหมือนกลายเป็นคนพิเศษ จนมาวันนึงตอน ม.5 เธอบอกกับผมว่ามีรุ่นพี่คนนึงมาจีบ ผมก็เป็นเพื่อนสนิทที่เป็นผู้ชายคนเดียวของเธอ เธอเลยมาปรึกษา ตอนนั้นอยากจะบอกว่าไม่ให้ยุ่งเเละอยากบอกชอบเธอมากเลยนะ เเต่ทำไงได้เนาะนิสัยผมมันอินกับพวกเพื่อนพระเอกนางเอก เลยบอกว่าลองดูสิพี่คนนั้นก็นิสัยดีคงไม่เสียหายอะไร เวลาผ่านไปไม่กี่เดือนเธอก็คบกับรุ่นพี่คนนั้นจริงๆ (เหมือนเราเป็นกามเทพเลย) เเต่การที่เธอคบกับรุ่นพี่คนนั้นก็ไม่ได้ทำให้ความสนิทสนมเราลดลงเลย เราก็คุยกับปกติเเต่น้อยลง คุยได้ทุกเรื่อง เวลาเขาทะเลาะกับพี่คนนั้น หรือมีปัญหาอะไร เราคนเเรกที่เธอมาปรึกษ เเม้เเต่เรื่องในครอบครัวเธอก็จะบอกผม พอขึ้นม.6 เรื่องเรียน มหาลัยต่างๆนาๆ เข้ามาในหัวทำให้เราไม่ค่อยได้คุยกับเท่าไหร่ จนจบม.6 ปิดเทอม รอเตรียมเข้ามหาลัย เธอก็ทักมาหาบ่อยขึ้น คุยบ่อยขึ้น จนผมสงสัยเลยถามว่าเป็นอะไรรึป่าว สุดท้ายก็ได้คำตอบว่า รุ่นพี่ที่เป็นเเฟนน่ะเเอบไปมีคนอื่นตอนนั้น สงสารนะ เเต่ก็เเอบยิ้มเเบบตัวร้ายถึงเวลาเราเเล้วสินะ 555 ผมก็ปลอบเธอทุกอย่างจนดีขึ้น เเต่เธอก็พูดเสมอยังลืมพี่เขาไม่ได้ (ตอนนั้นผมก็ยังไม่ได้บอกชอบเธอ) จนใกล้เปิดเทอมเข้าเรียนมหาลัยเธอเข้ามาปรึกษาว่า พี่คนนั้นมาขอคืนดี ผมเลยถามไปว่า เเล้วรู้สึกยังไง เธอบอกว่ายังรักอยู่ยังรู้สึกดีๆอยู่ ผมเลยพูดไปว่าถ้าไม่กลัวเสียใจ หรือมั่นใจกับพี่เขาก็ลองกลับไปคบดูสิ ไม่เสียหายอะไรนะลองดู (วิญญาณเพื่อนพระเอกเข้าสิงปากผมอีกเเล้ว) เธอก็กลับไปคบกับรุ่นพี่คนนั้นอย่างที่ผมเเนะนำไป 555 #เฮ้อ กลับมาคิดว่าตัวเองทำถูกรึเปล่า
จนมาวันนึงเธอมาบอกกับผมว่าเเฟนเธอไม่สบายใจที่เวลามีอะไรเธอก็จะทักจะโทรมาหาเเต่ผม พูดเเค่นี้ผมเข้าใจเเล้วครับ เธอบอกว่าเราคงไม่ค่อยได้คุยกันนะเพราะเเฟนเธอรู้สึกไม่ดี ผมเลยพูดกับเธอไปว่า "ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราตัดการติดต่อเอง" ผมบล๊อค FB line เปลี่ยนเบอร์ ทำทั้งน้ำตา ทุกวันนี้เธอกับรุ่นพี่คนนั้นก็ยังคบกันอยู่ ส่วนผมหรอครับ เก็บความรู้สึกมาเเละไม่คิดจะกล้าบอกเธอ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ถามว่าเราเสียใจไหมเสียใจนะ เเต่ก็ยังคอยเป็นห่วงว่าเวลาเธอคนนั้นมีปัญหาหรือทุกใจจะมีใครคอยรับฟังไหม..
#ขอบคุณที่ทนอ่านนะครับ
#มาเปิดเจอรูปเรากับผู้หญิงคู่กันเเล้วมันคิดถึงที่ผ่านมา
เพื่อนรัก
ผมเข้า ม.4 ตอนนั้นผมเข้าไปมีเพื่อนใหม่ เพราะเป็น โรงเรียนใหม่ ผมเจอผู้หญิงคนนึงเธอเเทบจะเป็นผู้หญิงที่น่ารักที่สุดในห้องเลยก็ว่าได้ บอกตรงๆนะครับผมตกหลุมรักเธอตั่งเเต่ตอนนั้น 555 เเต่มีเพื่อนผมคนนึงอยู่ห้องเดียวกันนี่เเหละที่เคยเป็นเเฟนกับผู้หญิงที่ผมชอบ เเต่มันก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ เเต่มันเชียร์เพื่อนผมอีกคนให้จีบอยู่ (มันไม่รู้ว่าผมชอบผู้หญิงคนนั้น) เรื่องที่ผมชอบผู้หญิงคนนี้ผมไม่เคยบอกใครเลย เพราะรู้ตัวเองดี เหมือนดอกฟ้ากับหมาวัด 5 5 5
จนเวลาผ่านไป ผมก็เริ่มสนิทกับเพื่อนผู้หญิงคนนั้น เข้าขั้นว่าคุยได้ทุกเรื่องเลยก็ว่าได้ คงเป็นเพราะว่าเราคล้ายๆกันในหลายๆอย่าง ผมก็เป็นพวกชอบถามว่าเเล้วมีใครมาจีบไหมอะไรไหม เธอก็บอกผมทุกเรื่องเลย ตอนนั้นดีใจนะเหมือนกลายเป็นคนพิเศษ จนมาวันนึงตอน ม.5 เธอบอกกับผมว่ามีรุ่นพี่คนนึงมาจีบ ผมก็เป็นเพื่อนสนิทที่เป็นผู้ชายคนเดียวของเธอ เธอเลยมาปรึกษา ตอนนั้นอยากจะบอกว่าไม่ให้ยุ่งเเละอยากบอกชอบเธอมากเลยนะ เเต่ทำไงได้เนาะนิสัยผมมันอินกับพวกเพื่อนพระเอกนางเอก เลยบอกว่าลองดูสิพี่คนนั้นก็นิสัยดีคงไม่เสียหายอะไร เวลาผ่านไปไม่กี่เดือนเธอก็คบกับรุ่นพี่คนนั้นจริงๆ (เหมือนเราเป็นกามเทพเลย) เเต่การที่เธอคบกับรุ่นพี่คนนั้นก็ไม่ได้ทำให้ความสนิทสนมเราลดลงเลย เราก็คุยกับปกติเเต่น้อยลง คุยได้ทุกเรื่อง เวลาเขาทะเลาะกับพี่คนนั้น หรือมีปัญหาอะไร เราคนเเรกที่เธอมาปรึกษ เเม้เเต่เรื่องในครอบครัวเธอก็จะบอกผม พอขึ้นม.6 เรื่องเรียน มหาลัยต่างๆนาๆ เข้ามาในหัวทำให้เราไม่ค่อยได้คุยกับเท่าไหร่ จนจบม.6 ปิดเทอม รอเตรียมเข้ามหาลัย เธอก็ทักมาหาบ่อยขึ้น คุยบ่อยขึ้น จนผมสงสัยเลยถามว่าเป็นอะไรรึป่าว สุดท้ายก็ได้คำตอบว่า รุ่นพี่ที่เป็นเเฟนน่ะเเอบไปมีคนอื่นตอนนั้น สงสารนะ เเต่ก็เเอบยิ้มเเบบตัวร้ายถึงเวลาเราเเล้วสินะ 555 ผมก็ปลอบเธอทุกอย่างจนดีขึ้น เเต่เธอก็พูดเสมอยังลืมพี่เขาไม่ได้ (ตอนนั้นผมก็ยังไม่ได้บอกชอบเธอ) จนใกล้เปิดเทอมเข้าเรียนมหาลัยเธอเข้ามาปรึกษาว่า พี่คนนั้นมาขอคืนดี ผมเลยถามไปว่า เเล้วรู้สึกยังไง เธอบอกว่ายังรักอยู่ยังรู้สึกดีๆอยู่ ผมเลยพูดไปว่าถ้าไม่กลัวเสียใจ หรือมั่นใจกับพี่เขาก็ลองกลับไปคบดูสิ ไม่เสียหายอะไรนะลองดู (วิญญาณเพื่อนพระเอกเข้าสิงปากผมอีกเเล้ว) เธอก็กลับไปคบกับรุ่นพี่คนนั้นอย่างที่ผมเเนะนำไป 555 #เฮ้อ กลับมาคิดว่าตัวเองทำถูกรึเปล่า
จนมาวันนึงเธอมาบอกกับผมว่าเเฟนเธอไม่สบายใจที่เวลามีอะไรเธอก็จะทักจะโทรมาหาเเต่ผม พูดเเค่นี้ผมเข้าใจเเล้วครับ เธอบอกว่าเราคงไม่ค่อยได้คุยกันนะเพราะเเฟนเธอรู้สึกไม่ดี ผมเลยพูดกับเธอไปว่า "ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราตัดการติดต่อเอง" ผมบล๊อค FB line เปลี่ยนเบอร์ ทำทั้งน้ำตา ทุกวันนี้เธอกับรุ่นพี่คนนั้นก็ยังคบกันอยู่ ส่วนผมหรอครับ เก็บความรู้สึกมาเเละไม่คิดจะกล้าบอกเธอ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ถามว่าเราเสียใจไหมเสียใจนะ เเต่ก็ยังคอยเป็นห่วงว่าเวลาเธอคนนั้นมีปัญหาหรือทุกใจจะมีใครคอยรับฟังไหม..
#ขอบคุณที่ทนอ่านนะครับ
#มาเปิดเจอรูปเรากับผู้หญิงคู่กันเเล้วมันคิดถึงที่ผ่านมา