ละครเรื่อง เพชรกลางไฟ เป็นละครที่มีประวัติศาสตร์เข้ามาเกี่ยวข้อง และแสดงให้เห็นถึงความรักอันบริสุทธิ์ของคนไทยสมัยก่อน
เป็นอีกหนึ่งละครน้ำดีของช่อง 3 ถึงละครจะจบไปแล้ว แต่ความรู้สึกยังตราตรึงอยู่ในหัวใจ ความรักของพ่ออนลและท่านหญิงช่างละมุนละไม โรแมนติก ไม่ต้องถึงเนื้อต้องตัวกันก็รับรู้ได้ถึงความรักที่ทั้งสองคนมีให้กัน การบอกความรู้สึกผ่านทางสายตา การเกี้ยวกันด้วยกลอน กลอนแต่ละบทช่างไพเราะลึกซึ้งกินใจ จะเป็นไปได้ไหมที่ละครจบลงไปแล้ว แล้วจะมี DVD Boxset ละครเพชรกลางไฟให้สะสม เป็นละครที่ละมุนละไม การดำเนินเรื่องการดำเนินชีวิตของพระเอกและนางเอก การฝ่าฟันอุปสรรคต่าง ๆ ความฉลาดทันคนของพระเอกและนางเอก การให้กำลังใจซึ่งกันและกัน  ความรักของหญิงชายทั้งสองคนที่มีให้กันจนลมหายใจสุดท้ายของชีวิต สิ่งที่ประทับใจอีกอย่างหนึ่ง คือแหวนที่พ่ออนลมอบให้แม่อุษา ทำไมถึงรู้สึกประทับใจก็ไม่รู้ ทั้ง ๆ ที่เป็นเพียงแหวนทองวงเล็ก ๆ เท่านั้น แต่ดูช่างมีคุณค่าเหลือเกิน เห็นแหวนวงนั้นรับรู้ได้ถึงความรักที่สุดจะบรรยายของพ่ออนลที่มีต่อแม่อุษา ตั้งแต่วันที่ขอความรักจากแม่อุษาจนถึงวันสุดท้ายที่ทั้งคู่อยู่ด้วยกันแหวนวงนั้นก็ยังอยู่ วอนผู้จัด วอนช่อง 3 ได้โปรด จัดทำ DVD Boxset ละครเพชรกลางไฟเถอะค่ะ ละครน้ำดีที่ตราตรึงใจ และจะอยู่ในความทรงจำตลอดไป

                                                                          มิอาจพบประสบพักตร์         ใช่ว่าจักคิดหักใจ
                                                               คิดถึงทุกวันไป                             แม้มิได้อยู่ใกล้กัน
                                                               ไม่ใกล้ก็เหมือนใกล้                       เพราะดวงใจอันผูกพัน
                                                               เหมือนเห็นกันทุกวัน                      เราพบกันนั้นด้วยใจ


                                                                          สุขใดไหนจะเท่า                เมื่อมีเจ้าอยู่เคียงกาย
                                                               ถึงเหนื่อยก็เหนื่อยคลาย                  ทุกข์ย่อมหายกลายสุขสันต์
                                                               เนื้ออ่อนนอนแนบข้าง                     เชยชมนางชื่นชีวัน
                                                               เนาในวิมานจันทร์                          เรียงเคียงขวัญเสมอมา
                                                               ฝ่าฟันวันทุกข์ยาก                          แสนลำบากยากอุรา
                                                               กว่าวันได้ขวัญตา                           มาเคียงเคล้าเข้าหอทอง
                                                               เจ้าคอยเป็นแรงใจ                          อยู่ชิดใกล้ประสมสอง
                                                               สู่ฝันอันเรืองรอง                             ภาพภาคหน้ากว่าสุดทาง
                                                               คำใดใช่กว่ารัก                               คำนั้นจักมอบให้นาง
                                                               วันใดถึงวายวาง                              ใจไม่จางจากนางเดียว
                                                                                                                  
                                                                                                                                  -อนล-