สวัสดีครับ
ผมตอนนี้รู้สึกเหมือนว่า ในเรื่องความรัก ผมมีกรรมมาตลอดเลย
มักจะเป็นฝ่าย โดนบอกเลิกรา หรือ มีเรื่องที่ทำให้เจ็บช้ำน้ำใจมาตลอดตามนี้นะครับ
ครั้งแรก คบกับแฟนคนแรก ได้ประมาณ 9 เดือน ต่อมาฝ่ายหญิง ก็แอบคุยกับคนอื่น และขอเลิกรากับผมไป แต่ผมไม่แค้นเคืองแล้ว ให้อภัย อโหสิ ปัจจุบันเป้นเพื่อนห่างๆกัน
ครั้งที่สอง คนนี้ไม่ได้คบกัน เขาเป็นคนสวยมาก และชอบให้ผมไปไหนกับเขา ให้ผมคอยช่วยเหลือตลอด เรื่องไหนผมไม่สบายใจ แต่เขาขอให้ผมช่วย ผมพอทำได้ก็ช่วย หลง งมงายกันไปเลย สุดท้าย เขาก็มีข่าวฉาว และใส่ร้าย ด่าทอ ผมว่าเป็นผู้ชายปริ้นปร้อน นกสองหัว ผมเจ็บช้ำน้ำใจมาก และเลิกยุ่งกับเขาอีกเลย เขาเคยโทรมาขอโทาผมครั้งหนึ่ง ตอนนั้นผมยังไม่หายโกรธ แต่ตอนนี้ ผมก็ให้อภัยเขาแล้ว และอโหสิ กันไปอีก 1 คน
ครั้งที่สาม คนนี้ก็ไม่ได้คบกัน แต่ผมก็ตามจีบเขาอยู่สักพัก และผมดันมารู้ทีหลังว่า รุ่นน้องผม(สมัยนั้นเรียนมหาลัย) ดันไปจีบผู้หญิงคนนี้และเป็นแฟนกับเขาด้วย รุ่นน้องมาสารภาพ ขอโทษผมที่ผมจีบอยู่เขาไปจีบด้วย แต่ผมว่าเขาไม่ผิด เพราะเรื่องความรักเป็นเรื่องไม่เข้าใครออกใคร แต่ก็เสียใจลึกๆ และยินดีพร้อมทั้ง อโหสิกันไป ปัจจุบัน คู่นี้เลิกกันแล้ว และผู้หญิงมีแหย่ให้กลับไปจีบบ้าง แต่ผมไม่กลับไปจีบอีก
ครั้งที่สี่ คนนี้เป็นแฟนคนที่สองของผม และรู้สึกรักมาก แต่ผมเป็นคนไม่ดี ไม่ค่อยมีเวลาให้เขา ติดเพื่อน ติดเกม แต่ผมก็รักเขา และพยายาม ทำงาน เก็บเงิน หาเงินแต่งกับเขา จนมีอยู่ช่วงนึง เขาขอเลิกกับผม เพราะรู้สึกว่าผมเหมือนพี่ชายมากกว่า และเขาก็ขอเลิกรากับผมและเขาก็กำลังคุยกับคนใหม่ด้วย แต่ผมไม่โกรธเขาเลย เพราะถ้าผมมีเวลา เขาคงไม่นอกใจ และผิดที่ผมเอง ที่เป็นคนไม่มีเวลาให้เขา ผมเสียใจจนถึงทกวันนี้ มีครั้งหนึ่ง ผมเคยรับปากเขา ก่อนจะเลิกกันว่า วันเขารับปริญญา ผมจะไปถ่ายรุปด้วย วันนั้น ผมกับเขาเจอกันต่างคนต่างน้ำตาไหล ไม่พูดไม่จา และเป็นวันสุดท้ายที่เราพบกัน หลังจากวันนี้ ก็ไม่มีวันได้พบกันอีกเลย (เป็นผู้หญิงที่ดีมากในชีวิตผมคนนึง แต่ผมต้องยอมรับความจริง ว่าเราย้อนกลับไปไม่ได้ ทุกวันนี้ยังมีโทรคุยกันบ้าง ถาม สารทุกข์ สุกดิบ และคอยอวยพรให้เขาการงานเจริญก้าวหน้าทุกครั้งที่วางสาย แต่ไม่ได้พบกันอีกเลย)
ครั้งที่ห้า คนนี้ เหมือนโชคชะตาเล่นตลก เขาเป็นเพื่อนสมัยผมเรียนตั้งแต่ อนุบาล จนถึงงประถม แล้วอยู่ๆมก็เผลอทักไปคุยในเฟส ต่อมาก็เริ่มพบกัน ผมรู้สึกดีมาก เหมือนจะเริ่มรักใครได้ใหม่ แต่พอเจอกันได้ สอง สาม ครั้ง เธอก็ดันบอกผมว่า เธอมีคนของเธออยู่แล้ว และกำลังจะคบกับผู้ชายคนนั้น ผมเลยต้องเข้าใจ และยอมทำใจ ปัจจุบัน ผมไม่ค่อยอยากเจอคนนี้ แต่เขามักจะชวนผมไปเที่ยวบ่อยๆเวลาแฟนเขาไม่ว่าง แต่ผมไม่ไปเลย เพราะผมรู้สึกไม่สบายใจ จนกระทั่งวันนึง เขาส่งข้อความมาขออโหสิกรรมกับผม และผมก็ไม่ได้โกรธอะไร เพียงแต่ช้ำใจและเสียใจบ้าง ปัจจุบัน ก็ยังพอคุยกันได้
ครั้งที่ หก ผู้หญิงคนนี้ไมไ่ด้คบกัน อยู่ในฐานะกึ่งเพื่อนกึ่งแฟน ผมแค้นมาก และยังให้อภัยเขาไม่ได้ จนกระทั่งทุกวันนี้ เขาชอบให้ผมอยู่กับเขา เฉพาะเวลาที่เขาต้องการเท่านั้น และเขามักจะหลอกให้ผมไปเป็นคนขับรถ ไปเป็นคนรับใช้ ของเธอเสมอ เขาชอบเล่นกับความรู้สึกผม โดยมีหลายครั้งที่ผมไม่สบายใจ แต่ผมก็ยอมทำให้เขาเสมอเช่น
ผมเคยไปหน้าบ้านแฟนเก่าเขา เพื่อขอให้แฟนเก่าเขา รับจดหมายเขาไปอ่านเพื่อขอคืนดี วันนั้นผมก็ไปตามที่เขาขอ แต่แฟนเก่าเขาไม่อยู่เลยไม่ได้ให้ไป
ผมเคยพาเขาซ้อนท้ายมอไซต์ผม ไปคุยกับแม่แฟนเก่าเขาคนนึง จาก กทม ไปเกือบถึง นครปฐม โดยวันนั้นผมยอมลางานทั้งวันเพื่อพอเขาไป
ผมเคยพาเขาไปเที่ยวที่ที่เขาอยากไป แต่พอไปถึง เขาดันกลับจะไปเที่ยวกับเพื่อนผู้ชายคนอื่นต่อ โดยทิ้งผมไว้เลย
เขาเคยขอให้ผมไปหาเขาที่ห้างโดยไม่ได้บอกไรผม บอกให้ผมไปเดี๋ยวนั้นเลย แล้วให้ผมนั่งรอเขา 4 ชั่วโมง โทรไปเขาไม่รับตัดสาย
เพราะเขาดูหนังในโรงอยู่ พอหนังจบ ค่อยเปิดเครื่องแล้วมาหาผม
เขาเคยย้ายมานอนบ้านผม ร้องไห้ เสียใจ ให้ผมปลอบโลม พอเธอแข็งแรงดี เธอก็หายสาปสูญไปเลยเป็นเดือน เป็นปี
และสุดทายที่ทนไม่ได้ คือ ผมบอกเขาว่าผมชอบเขา และเขาบอกผมว่า เขารู้สึกดีกับผม แต่เขายังไม่พร้อมตอนนี้ ให้ผมรอหน่อย ปรากฎว่าอีกวัน เขาแอบไปคบกับเพื่อนของเพื่อนผม และไม่พูดไม่บอกอะไรผมเลย ผมเสียความรู้สึกมาก ขึ้นเฟสบุครำพัน ว่า ตัวผมเองโดนหักหลัง พอเขาอ่านสเตตัสนี้ โทรมาด่าผมว่าเป็นผู้ชาย
-- และนั่นคือประโยคสุดท้ายที่คุยกัน หลังจากนั้น เขาก็หายไปจากชีวิตผมอีกเลย (ซึ่งดีมากๆ เหมือนผมหมดกรรมกับคนๆนี้ แต่ยังไม่หายโกรธ สักวันผมคงอโหสิให้เขาได้เหมือนคนอื่น)
ครั้งที่ เจ็ด คนนี้ห่างกับผม6 ปี อยู่ดีดี ก็มาบอกชอบผม และขอคบกับผม แต่คบไปได้สองเดือน อยู่ๆเขาก็บอกว่า คบกับผมแล้วอึดอัด ขอเป็นพี่น้องกันดีกว่า ผมก็เสียความรู้สึก แต่ผมก็ยอมให้อภัย และอโหสิกันไป แต่เด็กคนนี้ ก็ยังมาวนเวียนผมบ้าง บอกว่าอยากอยู่ด้วยกับผมบ้าง แต่ผมเป็นคนใจแข้ง เพราะผมเขารบการตัดสินใจของเขาแล้ว เขาเลือก ที่จะไม่ขอคบกัน ให้เป็นพี่น้องกัน ผมก็ต้องอยู่ในบทบาท พี่น้อง และเป็นพี่ชายเท่าที่จะทำได้ให้ก็พอ (และผมมักจะไม่สบายใจทุกครั้งเวลาที่เขายังไม่รู้ตัวว่าเขาทำให้ผมผิดหวังมาก และยังมางี่เง่ากับผมเป็นบางครั้ง ซึ่งทำให้ผมไม่สบายใจจริงๆ)
นอกจาก เจ็ด ครั้งนี้ ผมเองก็ยังมี อาการสองจิตสองใจ กับผู้หญิงอีกหนึ่งคน แต่เขานิสัยแปลกๆ และเอาแต่ใจ ตะคอกผมเป็นบางครั้ง แต่ผมเหมือนอยู่ในสภาวะต้องจำทนบ้าง และเต็มใจบ้างเขาห่างกับผม 17 ปี เขาชอบทำให้ผมรู้สึกเป็นห่วงอยู่เรื่อย และ เขามองผมเหมือนเป็นเพื่อนและน้องชายที่ดี แต่บางครั้งผมก็รู้สึกว่า ผมดูแลเขา ไม่ต่างกับแฟนคนหนึ่งเท่าไหร่ มีอะไรก็ช่วยเหลือเขา เขาไม่สบายก้คอยดูแลเขาตลอด แต่ผมรู้ว่า เขาไม่คิดกับผมมากกว่านี้ และผมก็พยายามไม่คิดกับเขามากกว่านี้เหมือนกัน
ทั้งหมดที่ผ่านมา ผมรู้ว่าผมอายุยังน้อย ปีนี้พึ่งจะ 27 ปี สำหรับบางท่านที่อ่าน คงคิดว่าผมคงต้องเจออีกมากมาย
แต่ผมเพียงแค่รู้สึกเหนื่อยล้า และไม่อยากเจอเรื่องพวกนี้อีกแล้ว ผมเพียงต้องการจะทราบว่า ผมจะต้องเจ็บปวดแบบนี้อีกนานเท่าไหร่ กว่าผมจะเจอเนื่อคู่ที่เป็นคู่แท้ของผมเสียทีครับ ผมเป็นคนไม่ค่อยคิดแค้นใคร และให้อภัยคน และทำให้คนอื่นได้เสมอ แต่ผมไม่อยากเจอใครทำร้ายความรู้สึกของผมแบบนี้อีกแล้ว และผมเป็นก็เป็นคนมีความใคร่สูง แต่ผมไม่คิดจะไปเที่ยวนารี หรืออาบอบนวดนะครับ ผมกลัวติดโรค แต่ในใจลึกๆจริงๆของผมก็คือ ผมอยากเจอคนที่เป็นรักแท้ของผมเสียที ไม่อยากทุ่มเทให้กับความรักที่เจ็บปวดพวกนี้อีกแล้ว
จึงเรียนช่วยตรวจดวงชะตาผมทีครับ ว่าเมื่อไหร่จะพบเนื้อคู่แท้ๆของผมเสียที
ผมเกิด 30 พ.ค. 2533 เวลา 16.36 น.
หากใครใคร่เมตตา โปรดช่วยพิจารณาดูให้นะครับ
หาก TAG ผิดอย่างไร ขออภัยนะครับ
ขอบคุณครับ
รบกวนรับฟังชีวิตความรักเหมือนมีกรรม ท่านใดเมตตาดูเรื่องความรักให้ทีนะครับ
ผมตอนนี้รู้สึกเหมือนว่า ในเรื่องความรัก ผมมีกรรมมาตลอดเลย
มักจะเป็นฝ่าย โดนบอกเลิกรา หรือ มีเรื่องที่ทำให้เจ็บช้ำน้ำใจมาตลอดตามนี้นะครับ
ครั้งแรก คบกับแฟนคนแรก ได้ประมาณ 9 เดือน ต่อมาฝ่ายหญิง ก็แอบคุยกับคนอื่น และขอเลิกรากับผมไป แต่ผมไม่แค้นเคืองแล้ว ให้อภัย อโหสิ ปัจจุบันเป้นเพื่อนห่างๆกัน
ครั้งที่สอง คนนี้ไม่ได้คบกัน เขาเป็นคนสวยมาก และชอบให้ผมไปไหนกับเขา ให้ผมคอยช่วยเหลือตลอด เรื่องไหนผมไม่สบายใจ แต่เขาขอให้ผมช่วย ผมพอทำได้ก็ช่วย หลง งมงายกันไปเลย สุดท้าย เขาก็มีข่าวฉาว และใส่ร้าย ด่าทอ ผมว่าเป็นผู้ชายปริ้นปร้อน นกสองหัว ผมเจ็บช้ำน้ำใจมาก และเลิกยุ่งกับเขาอีกเลย เขาเคยโทรมาขอโทาผมครั้งหนึ่ง ตอนนั้นผมยังไม่หายโกรธ แต่ตอนนี้ ผมก็ให้อภัยเขาแล้ว และอโหสิ กันไปอีก 1 คน
ครั้งที่สาม คนนี้ก็ไม่ได้คบกัน แต่ผมก็ตามจีบเขาอยู่สักพัก และผมดันมารู้ทีหลังว่า รุ่นน้องผม(สมัยนั้นเรียนมหาลัย) ดันไปจีบผู้หญิงคนนี้และเป็นแฟนกับเขาด้วย รุ่นน้องมาสารภาพ ขอโทษผมที่ผมจีบอยู่เขาไปจีบด้วย แต่ผมว่าเขาไม่ผิด เพราะเรื่องความรักเป็นเรื่องไม่เข้าใครออกใคร แต่ก็เสียใจลึกๆ และยินดีพร้อมทั้ง อโหสิกันไป ปัจจุบัน คู่นี้เลิกกันแล้ว และผู้หญิงมีแหย่ให้กลับไปจีบบ้าง แต่ผมไม่กลับไปจีบอีก
ครั้งที่สี่ คนนี้เป็นแฟนคนที่สองของผม และรู้สึกรักมาก แต่ผมเป็นคนไม่ดี ไม่ค่อยมีเวลาให้เขา ติดเพื่อน ติดเกม แต่ผมก็รักเขา และพยายาม ทำงาน เก็บเงิน หาเงินแต่งกับเขา จนมีอยู่ช่วงนึง เขาขอเลิกกับผม เพราะรู้สึกว่าผมเหมือนพี่ชายมากกว่า และเขาก็ขอเลิกรากับผมและเขาก็กำลังคุยกับคนใหม่ด้วย แต่ผมไม่โกรธเขาเลย เพราะถ้าผมมีเวลา เขาคงไม่นอกใจ และผิดที่ผมเอง ที่เป็นคนไม่มีเวลาให้เขา ผมเสียใจจนถึงทกวันนี้ มีครั้งหนึ่ง ผมเคยรับปากเขา ก่อนจะเลิกกันว่า วันเขารับปริญญา ผมจะไปถ่ายรุปด้วย วันนั้น ผมกับเขาเจอกันต่างคนต่างน้ำตาไหล ไม่พูดไม่จา และเป็นวันสุดท้ายที่เราพบกัน หลังจากวันนี้ ก็ไม่มีวันได้พบกันอีกเลย (เป็นผู้หญิงที่ดีมากในชีวิตผมคนนึง แต่ผมต้องยอมรับความจริง ว่าเราย้อนกลับไปไม่ได้ ทุกวันนี้ยังมีโทรคุยกันบ้าง ถาม สารทุกข์ สุกดิบ และคอยอวยพรให้เขาการงานเจริญก้าวหน้าทุกครั้งที่วางสาย แต่ไม่ได้พบกันอีกเลย)
ครั้งที่ห้า คนนี้ เหมือนโชคชะตาเล่นตลก เขาเป็นเพื่อนสมัยผมเรียนตั้งแต่ อนุบาล จนถึงงประถม แล้วอยู่ๆมก็เผลอทักไปคุยในเฟส ต่อมาก็เริ่มพบกัน ผมรู้สึกดีมาก เหมือนจะเริ่มรักใครได้ใหม่ แต่พอเจอกันได้ สอง สาม ครั้ง เธอก็ดันบอกผมว่า เธอมีคนของเธออยู่แล้ว และกำลังจะคบกับผู้ชายคนนั้น ผมเลยต้องเข้าใจ และยอมทำใจ ปัจจุบัน ผมไม่ค่อยอยากเจอคนนี้ แต่เขามักจะชวนผมไปเที่ยวบ่อยๆเวลาแฟนเขาไม่ว่าง แต่ผมไม่ไปเลย เพราะผมรู้สึกไม่สบายใจ จนกระทั่งวันนึง เขาส่งข้อความมาขออโหสิกรรมกับผม และผมก็ไม่ได้โกรธอะไร เพียงแต่ช้ำใจและเสียใจบ้าง ปัจจุบัน ก็ยังพอคุยกันได้
ครั้งที่ หก ผู้หญิงคนนี้ไมไ่ด้คบกัน อยู่ในฐานะกึ่งเพื่อนกึ่งแฟน ผมแค้นมาก และยังให้อภัยเขาไม่ได้ จนกระทั่งทุกวันนี้ เขาชอบให้ผมอยู่กับเขา เฉพาะเวลาที่เขาต้องการเท่านั้น และเขามักจะหลอกให้ผมไปเป็นคนขับรถ ไปเป็นคนรับใช้ ของเธอเสมอ เขาชอบเล่นกับความรู้สึกผม โดยมีหลายครั้งที่ผมไม่สบายใจ แต่ผมก็ยอมทำให้เขาเสมอเช่น
ผมเคยไปหน้าบ้านแฟนเก่าเขา เพื่อขอให้แฟนเก่าเขา รับจดหมายเขาไปอ่านเพื่อขอคืนดี วันนั้นผมก็ไปตามที่เขาขอ แต่แฟนเก่าเขาไม่อยู่เลยไม่ได้ให้ไป
ผมเคยพาเขาซ้อนท้ายมอไซต์ผม ไปคุยกับแม่แฟนเก่าเขาคนนึง จาก กทม ไปเกือบถึง นครปฐม โดยวันนั้นผมยอมลางานทั้งวันเพื่อพอเขาไป
ผมเคยพาเขาไปเที่ยวที่ที่เขาอยากไป แต่พอไปถึง เขาดันกลับจะไปเที่ยวกับเพื่อนผู้ชายคนอื่นต่อ โดยทิ้งผมไว้เลย
เขาเคยขอให้ผมไปหาเขาที่ห้างโดยไม่ได้บอกไรผม บอกให้ผมไปเดี๋ยวนั้นเลย แล้วให้ผมนั่งรอเขา 4 ชั่วโมง โทรไปเขาไม่รับตัดสาย
เพราะเขาดูหนังในโรงอยู่ พอหนังจบ ค่อยเปิดเครื่องแล้วมาหาผม
เขาเคยย้ายมานอนบ้านผม ร้องไห้ เสียใจ ให้ผมปลอบโลม พอเธอแข็งแรงดี เธอก็หายสาปสูญไปเลยเป็นเดือน เป็นปี
และสุดทายที่ทนไม่ได้ คือ ผมบอกเขาว่าผมชอบเขา และเขาบอกผมว่า เขารู้สึกดีกับผม แต่เขายังไม่พร้อมตอนนี้ ให้ผมรอหน่อย ปรากฎว่าอีกวัน เขาแอบไปคบกับเพื่อนของเพื่อนผม และไม่พูดไม่บอกอะไรผมเลย ผมเสียความรู้สึกมาก ขึ้นเฟสบุครำพัน ว่า ตัวผมเองโดนหักหลัง พอเขาอ่านสเตตัสนี้ โทรมาด่าผมว่าเป็นผู้ชาย
ครั้งที่ เจ็ด คนนี้ห่างกับผม6 ปี อยู่ดีดี ก็มาบอกชอบผม และขอคบกับผม แต่คบไปได้สองเดือน อยู่ๆเขาก็บอกว่า คบกับผมแล้วอึดอัด ขอเป็นพี่น้องกันดีกว่า ผมก็เสียความรู้สึก แต่ผมก็ยอมให้อภัย และอโหสิกันไป แต่เด็กคนนี้ ก็ยังมาวนเวียนผมบ้าง บอกว่าอยากอยู่ด้วยกับผมบ้าง แต่ผมเป็นคนใจแข้ง เพราะผมเขารบการตัดสินใจของเขาแล้ว เขาเลือก ที่จะไม่ขอคบกัน ให้เป็นพี่น้องกัน ผมก็ต้องอยู่ในบทบาท พี่น้อง และเป็นพี่ชายเท่าที่จะทำได้ให้ก็พอ (และผมมักจะไม่สบายใจทุกครั้งเวลาที่เขายังไม่รู้ตัวว่าเขาทำให้ผมผิดหวังมาก และยังมางี่เง่ากับผมเป็นบางครั้ง ซึ่งทำให้ผมไม่สบายใจจริงๆ)
นอกจาก เจ็ด ครั้งนี้ ผมเองก็ยังมี อาการสองจิตสองใจ กับผู้หญิงอีกหนึ่งคน แต่เขานิสัยแปลกๆ และเอาแต่ใจ ตะคอกผมเป็นบางครั้ง แต่ผมเหมือนอยู่ในสภาวะต้องจำทนบ้าง และเต็มใจบ้างเขาห่างกับผม 17 ปี เขาชอบทำให้ผมรู้สึกเป็นห่วงอยู่เรื่อย และ เขามองผมเหมือนเป็นเพื่อนและน้องชายที่ดี แต่บางครั้งผมก็รู้สึกว่า ผมดูแลเขา ไม่ต่างกับแฟนคนหนึ่งเท่าไหร่ มีอะไรก็ช่วยเหลือเขา เขาไม่สบายก้คอยดูแลเขาตลอด แต่ผมรู้ว่า เขาไม่คิดกับผมมากกว่านี้ และผมก็พยายามไม่คิดกับเขามากกว่านี้เหมือนกัน
ทั้งหมดที่ผ่านมา ผมรู้ว่าผมอายุยังน้อย ปีนี้พึ่งจะ 27 ปี สำหรับบางท่านที่อ่าน คงคิดว่าผมคงต้องเจออีกมากมาย
แต่ผมเพียงแค่รู้สึกเหนื่อยล้า และไม่อยากเจอเรื่องพวกนี้อีกแล้ว ผมเพียงต้องการจะทราบว่า ผมจะต้องเจ็บปวดแบบนี้อีกนานเท่าไหร่ กว่าผมจะเจอเนื่อคู่ที่เป็นคู่แท้ของผมเสียทีครับ ผมเป็นคนไม่ค่อยคิดแค้นใคร และให้อภัยคน และทำให้คนอื่นได้เสมอ แต่ผมไม่อยากเจอใครทำร้ายความรู้สึกของผมแบบนี้อีกแล้ว และผมเป็นก็เป็นคนมีความใคร่สูง แต่ผมไม่คิดจะไปเที่ยวนารี หรืออาบอบนวดนะครับ ผมกลัวติดโรค แต่ในใจลึกๆจริงๆของผมก็คือ ผมอยากเจอคนที่เป็นรักแท้ของผมเสียที ไม่อยากทุ่มเทให้กับความรักที่เจ็บปวดพวกนี้อีกแล้ว
จึงเรียนช่วยตรวจดวงชะตาผมทีครับ ว่าเมื่อไหร่จะพบเนื้อคู่แท้ๆของผมเสียที
ผมเกิด 30 พ.ค. 2533 เวลา 16.36 น.
หากใครใคร่เมตตา โปรดช่วยพิจารณาดูให้นะครับ
หาก TAG ผิดอย่างไร ขออภัยนะครับ
ขอบคุณครับ