สวัสดีค่าา เรากังวลเรื่องการเข้าสังคมของเรามากเลย รู้สึกตัวเองไม่ชอบการเข้าสังคม หลังเรียนเสร็จเราก็บึ่งกลับบ้านไม่เที่ยวที่ไหนต่อกับเพื่อน แถมไม่ค่อยไลน์คุยกับเพื่อนด้วย เราพึ่งรู้ซึ้งว่าการเข้าสังคมเรามีปัญหาก็ช่วงนี้แหละคะ ปกติเราเป็นคนประหยัดคำพูดด้วยอยู่แล้ว+ตาดุเว่อร์+พูดจาแข็งกร้าวและตรงไปตรงมาจนเกือบขวานผ่าซาก ช่วงที่เราเจอคนใหม่ๆเราจะเกร็งๆแต่พยายามยิ้มไว้เยอะๆ เวลาใครถามอะไรเราจะพยายามคุมโทนเสียงไม่ให้ดังมาก(ซึ่งบางทีมันก็เบาไป5555 แล้วบางทีเราก็หูตึงไง ใครพูดอะไรต้องถามสองถึงสามครั้งถึงจะรู้ว่าพูดอะไรจนบางครั้งก็ทำเป็นเข้าใจแกล้งหัวเราะพร้อมกับส่ายหน้ากับตัวเอง) เพื่อนสนิทเราก็บอกให้ลองไปเที่ยวหลังเลิกเรียนด้วยกันบ้างไม่ใช่อยู่แต่บ้าน ลองหากิจกรรมทำอยู่นะคะแต่เราไม่กล้า.. บางทีเราก็รู้สึกนะว่าทุกอย่างเกิดมาจากกิเลสของเราเองที่อยากมีเพื่อนเยอะๆบ้างทั้งๆที่ชอบอยู่คนเดียวมากกว่า
เราเลยอยากขอความเห็นจากทุกคนที่เข้ามาอ่านว่าช่วงที่เจอเพื่อนใหม่ครั้งแรก รู้สึกยังไง ประสบการณ์แก้ไขปัญหาเรื่องเพื่อน วิธีวางใจและความคิดยังไงให้เปลี่ยนความกลัวให้เป็นความกล้า
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบนะค้าา
เวลาเข้าสังคม เราชอบเข้ากันในวิธีไหนคะ
เราเลยอยากขอความเห็นจากทุกคนที่เข้ามาอ่านว่าช่วงที่เจอเพื่อนใหม่ครั้งแรก รู้สึกยังไง ประสบการณ์แก้ไขปัญหาเรื่องเพื่อน วิธีวางใจและความคิดยังไงให้เปลี่ยนความกลัวให้เป็นความกล้า
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบนะค้าา