เรามี่แฟนอายุห่างกัน5ปี เราเรียนส่วนแฟนเราทำงาน คบกัน3ปี รักๆเลิกๆค่ะ
คบกันแรกๆก็ดีอยู่ค่ะ พอผ่านไป 1ปี เริ่มมีปัญหากันมาขึ้น แฟนนิสัยเริ่มเปลี่ยนไปไม่ให้จับมือถือก่อนจะจับได้ว่าแอบคุยกับสาวแล้วลบ เที่ยวกลางคืนบ่อยแทบจะทุกคืน*****(ไม่ใช่รวยนะค่ะแต่อาศัยมีเพื่อนเยอะให้เขาเลี้ยงไม่ก็แชร์กันหลายๆคน)กินเหล้าหนักขึ้นทุกวันแถมวันหยุดมีวันเดียวยังชอบไปเตะบอลแข่งบอลบ้างคือไม่มีเวลาให้กันเลยตัวเองก็หมดเวลาไปกับเรียนแล้วก็นั่งรถเป็น ชม. เพราะที่อยู่ห่างจากมหาลัยมากเป็นเพราะแฟนเราขอให้มาอยู่ด้วยกันก็ยอมค่ะนั่งรถไปกลับส่วนเสาร์อาทิตย์ก็ต้องกลับบ้านไปช่วยงานที่บ้าน เราสองคนเลยทะเลาะกันบ่อยบอกเลิกกันบ่อยมากๆค่ะแค่แฟนไม่ยอมให้เลิกแล้วตัวเองก็ไม่กล้าเลิกจริงๆ
มีครั้งหนึ่งเริ่มทนไม่ไหวก็เลย ทำคืนค่ะ คิดแค่ว่าเขาทำได้เราก็ทำได้ ไม่กลับบ้านเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนมีแอบคุยกับผู้ชายแล้วลบแค่อยากให้แฟนรู้ถึงความรู้สึกเสียใจอึดอัดใจไม่ชอบแล้วก็หึงเวลาเจอแบบเดียวกัน
แต่*** มันยิ่งทำให้เราทะเลาะกันบ่อยขึ้นยิ่งทำให้ตัวเองอึดอัดขึ้นได้แค่ความสะใจจนต้องตัดสินใจยอมแพ้ค่ะ ขอเลิกT_T เก็บของย้ายไปอยู่หอกับเพื่อนตอนนั้นร้องไห้หนักมากค่ะผ่านไปเดือนเดียวเราก็ดีขึ้นก็มีคนคุยใหม่แฟนเราก็ไม่ตามค่ะเขาก็มีใหม่แล้วหนูก็ลืมเขาไปเลย จนเขากลับมาร้องไห้ตามหาเพื่อขอให้กลับไปเขาบอกจะเปลี่ยนตัวเองใหม่เลิกเที่ยวเลิกเจ้าชู้เขาขอเริ่มใหม่ ด้วยตอนนั้นก็เสียดายเวลาที่คบกันแล้วก็ยังรักยังคิดถึง รวมๆก็คือใจอ่อนค่ะยอมกลับไป...เขาก็ดีขึ้นขึ้นนะค่ะแค่ 2เดือนแล้วก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมค่ะ เริ่มหนักขึ้นเรื่องๆจากไม่เคยสูบบุหรี่ก็ติด ตอนนี้เลิกกินเหล้าไม่ได้แล้วถ้าไม่กินก็นอนไม่หลับเกีอบถูกไล่ออกจากงานหลายรอบ คิดอยู่ตลอดเลยค่ะว่าไม่น่าให้โอกาส ท้อมาก บางครั้งก็เข้าใจด้วยเรื่องบางเรื่องที่เขาต้องดื่มต้องเที่ยวบางครั้งก็น้อยใจที่เขามีเวลาเที่ยวกลางคืนมากกว่าอยู่ด้วยกันสะอีกไม่เคยห้ามแค่ไม่ชอบเวลาเขาเมาเขาไม่มีเงินเก็บแล้วก็มีปัญหาตามมาอีกมากไหนจะเรื่องงานเรื่องผู้หญิงมากมาย พูดอะไรไปบอกอะไรเขาก็ฟังแต่ไม่เคยทำตามแค่ได้ยินเฉยๆต้องทำไงดีค่ะ??? ไม่รู้ว่าต้องทำไงกับแฟนเราแล้วหรือต้องตัดใจอดทนเลิกกันจริงๆทั้งๆที่รักอยู่ อึดอัดมากค่ะใครเคยเป็นแบบนี้บ้าง....
เคยเป็นกันไหมค่ะ?? รักแต่เข้ากันไม่ได้แล้วเกิดปัญหา108
คบกันแรกๆก็ดีอยู่ค่ะ พอผ่านไป 1ปี เริ่มมีปัญหากันมาขึ้น แฟนนิสัยเริ่มเปลี่ยนไปไม่ให้จับมือถือก่อนจะจับได้ว่าแอบคุยกับสาวแล้วลบ เที่ยวกลางคืนบ่อยแทบจะทุกคืน*****(ไม่ใช่รวยนะค่ะแต่อาศัยมีเพื่อนเยอะให้เขาเลี้ยงไม่ก็แชร์กันหลายๆคน)กินเหล้าหนักขึ้นทุกวันแถมวันหยุดมีวันเดียวยังชอบไปเตะบอลแข่งบอลบ้างคือไม่มีเวลาให้กันเลยตัวเองก็หมดเวลาไปกับเรียนแล้วก็นั่งรถเป็น ชม. เพราะที่อยู่ห่างจากมหาลัยมากเป็นเพราะแฟนเราขอให้มาอยู่ด้วยกันก็ยอมค่ะนั่งรถไปกลับส่วนเสาร์อาทิตย์ก็ต้องกลับบ้านไปช่วยงานที่บ้าน เราสองคนเลยทะเลาะกันบ่อยบอกเลิกกันบ่อยมากๆค่ะแค่แฟนไม่ยอมให้เลิกแล้วตัวเองก็ไม่กล้าเลิกจริงๆ
มีครั้งหนึ่งเริ่มทนไม่ไหวก็เลย ทำคืนค่ะ คิดแค่ว่าเขาทำได้เราก็ทำได้ ไม่กลับบ้านเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนมีแอบคุยกับผู้ชายแล้วลบแค่อยากให้แฟนรู้ถึงความรู้สึกเสียใจอึดอัดใจไม่ชอบแล้วก็หึงเวลาเจอแบบเดียวกัน
แต่*** มันยิ่งทำให้เราทะเลาะกันบ่อยขึ้นยิ่งทำให้ตัวเองอึดอัดขึ้นได้แค่ความสะใจจนต้องตัดสินใจยอมแพ้ค่ะ ขอเลิกT_T เก็บของย้ายไปอยู่หอกับเพื่อนตอนนั้นร้องไห้หนักมากค่ะผ่านไปเดือนเดียวเราก็ดีขึ้นก็มีคนคุยใหม่แฟนเราก็ไม่ตามค่ะเขาก็มีใหม่แล้วหนูก็ลืมเขาไปเลย จนเขากลับมาร้องไห้ตามหาเพื่อขอให้กลับไปเขาบอกจะเปลี่ยนตัวเองใหม่เลิกเที่ยวเลิกเจ้าชู้เขาขอเริ่มใหม่ ด้วยตอนนั้นก็เสียดายเวลาที่คบกันแล้วก็ยังรักยังคิดถึง รวมๆก็คือใจอ่อนค่ะยอมกลับไป...เขาก็ดีขึ้นขึ้นนะค่ะแค่ 2เดือนแล้วก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมค่ะ เริ่มหนักขึ้นเรื่องๆจากไม่เคยสูบบุหรี่ก็ติด ตอนนี้เลิกกินเหล้าไม่ได้แล้วถ้าไม่กินก็นอนไม่หลับเกีอบถูกไล่ออกจากงานหลายรอบ คิดอยู่ตลอดเลยค่ะว่าไม่น่าให้โอกาส ท้อมาก บางครั้งก็เข้าใจด้วยเรื่องบางเรื่องที่เขาต้องดื่มต้องเที่ยวบางครั้งก็น้อยใจที่เขามีเวลาเที่ยวกลางคืนมากกว่าอยู่ด้วยกันสะอีกไม่เคยห้ามแค่ไม่ชอบเวลาเขาเมาเขาไม่มีเงินเก็บแล้วก็มีปัญหาตามมาอีกมากไหนจะเรื่องงานเรื่องผู้หญิงมากมาย พูดอะไรไปบอกอะไรเขาก็ฟังแต่ไม่เคยทำตามแค่ได้ยินเฉยๆต้องทำไงดีค่ะ??? ไม่รู้ว่าต้องทำไงกับแฟนเราแล้วหรือต้องตัดใจอดทนเลิกกันจริงๆทั้งๆที่รักอยู่ อึดอัดมากค่ะใครเคยเป็นแบบนี้บ้าง....