ตั้งแต่เริ่มเรื่องมาเป็นละครที่หลายๆคนบอกว่า "เนือย" ถ้ามองในมุมนั้นก็จริงอยู่ แต่ถ้ามองอีกมุมหนึ่งมันก็ดีต่อใจ บังเอิญเราไม่ได้ดูแค่พระเอก หรือนางเอก เราชอบเส้นเรื่อง ชอบเสื้อผ้า ชอบดนตรีไทย เคยเล่นดนตรีไทย พวกจะเข้ ซออู้ (มิบังอาจแตะซอสามสายเพราะรู้ว่ายากมาก) ชอบฟังดนตรี ที่บางตอนรู้สีกพระเอกของเรื่องเล่นสด เริ่มตอนแรกมาก็มีให้ดูเลย และประทับใจสุดตอนเล่นให้ท่านหญิงฟังที่เรือนจางวางสม มันไพเราะยิ่งนัก เลยประทับใจและตามติดตั้งแต่ตอนนั้นมา
ท่านหญิงหลง-น้องมิว เหมาะสมโดยทุกประการ ในความคิดเห็นส่วนตัว ไม่มีตอนไหนที่รู้สึกติดขัด ทั้งผิวพรรณ ทั้งกิริยา วาจา นอกเหนือจากนี้คือความฉลาด ไหวพริบ มีสติ เล่นได้ดีตลอดทั้งเรื่อง ไม่มีหลุดจากคาแรกเตอร์เลย พัฒนาไปค่อนข้างไกลมากๆๆ จากมจ.เรื่องแรกเลยทีเดียว อิ่มมากที่ได้ดูหญิงหลง มันดีต่อใจมากค่ะ
คุณอนล-น้องไม้ ตอนแรกๆ นั้นรู้สึกติดๆขัดๆ เหมือนไม่ค่อยเข้าที่เข้าทาง บางฉากเล่นดีเหมาะสม บางฉากเหมือนขาดๆเกินๆ ยังมีความไม่สม่ำเสมอ เสน่ห์ยังไม่ออกมา ซึ่งก็มีหลายๆคนพูดถึง ถึงขนาดบอกว่าไม่เหมาะเป็นพระเอกหลังข่าวเลยก็มี อาจจะเป็นเพราะบทที่จำกัดไว้เพียงเท่านั้น แต่พอฉากติดคุก ฉากที่ร้องไห้ในคุก อินเนอร์น้องมาเต็ม เริ่มมีตัวตนขึ้นมา จนไปถึงฉากที่เจอกับท่านหญิงตอนแตงโมเทกระจาด น้ำตามันปริ่ม สลัดคำว่า ไม้ วฤษฎิ์ ออกไปอย่างสิ้นเชิง มีเพียงความเป็นคุณอนลเท่านั้นอย่างสมบูรณ์ หลังจากนั้นมา คุณอนลเริ่มมีตัวตนขึ้นเรื่อยๆ ฉากร้องไห้ที่รู้ว่าท่านหญิงเสีย ทำได้ดีมากๆ จนมาถึงปากน้ำโพเมื่อคืนนี้ ที่เก็บกดมาทั้งหมด คุณอนลปล่อยออกไปเต็มที่ เสน่ห์น้องจัดเต็ม ตอนที่บอกรักท่านหญิง เคมีกับมิวมาเต็มเลย ถึงแม้จะไม่เคยอ่านบทประพันธ์แต่น้องทำให้คนดูอย่างเราๆเชื่อว่าน้องคืออนลที่รักแม่อุษาคนเดียว รักแรก และรักเดียว น้องสอบผ่านมากๆค่ะ งานสายตาคือจุดแข็งของน้องค่ะ
ฉากเข้า พระ นางเมื่อคืน คือแบบว่า สลบเลยค่ะ งานสายตามาเลย เป็นเรื่องแรกที่พระนางแทบไม่ได้แตะเนื้อต้องตัวกัน ส่งงานกันทางสายตาเท่านั้น คือความเก็บกด ความอัดอั้น อย่าว่าแต่พระเอกเลย คนดูก็รู้สึกอัดอั้นค่ะ พอได้ปลดปล่อย มันดีมากๆ เหมือนรอคอยมาทั้งเรื่องเพื่อตอนนี้ใช่ไหม ความรักของคนสมัยเก่าถึงอยู่ได้อย่างยืนยาวเพราะพร้อมที่จะอดทนรอแบบนี้นี่เอง นี่ใช่ไหม ที่ละครจะสื่อถึงด้วย รักแท้รักเดียวมีอยู่จริง แต่เราจะอดทนรอที่เจอมันไหวหรือเปล่า
ดวงแข- นักแสดงใหม่ ไม่ทราบชื่อค่ะ ขออภัย น้องแสดงได้ดีมากทางสายตา แต่คำพูดบางทีก็รวบคำ ไม่คล่องปาก แต่ก็ทำได้ดีระดับหนึ่งสำหรับละครเรื่องแรกหรือเปล่าคะ ทำให้คนเกลียดได้ เกลียดดี ผ่านมากๆค่ะ ขอชมค่ะ ปรบมือๆๆ รัวๆๆ สิคะ นังดวงแข
ส่วนนักแสดงท่านอื่น ไม่ขอกล่าวถึงนะคะ เพราะการแสดงนั้นสุดยอดฝีมือกันอยู่แล้ว
มีอะไรหลายๆอย่าง ที่ไม่ได้กล่าวถึง เกรงว่าจะยาวไป คิดว่าหลายๆคนได้พูดไปหมดแล้ว
ท้ายที่สุด ขอขอบคุณ ทีวีซีน ที่ทำให้เราได้ดู เพชรกลางไฟ การทำงานย่อมมีทั้งคนติ และคนชม เป็นเรื่องธรรมดา เหนือสิ่งอื่นใด ขอให้ตั้งใจผลิตละครแบบนี้ให้เราดูอีก จะรอดู หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ต่อนะคะ
จากชาวบ้านร้านตลาดคนหนึ่ง ถึงละครเพชรกลางไฟ
ท่านหญิงหลง-น้องมิว เหมาะสมโดยทุกประการ ในความคิดเห็นส่วนตัว ไม่มีตอนไหนที่รู้สึกติดขัด ทั้งผิวพรรณ ทั้งกิริยา วาจา นอกเหนือจากนี้คือความฉลาด ไหวพริบ มีสติ เล่นได้ดีตลอดทั้งเรื่อง ไม่มีหลุดจากคาแรกเตอร์เลย พัฒนาไปค่อนข้างไกลมากๆๆ จากมจ.เรื่องแรกเลยทีเดียว อิ่มมากที่ได้ดูหญิงหลง มันดีต่อใจมากค่ะ
คุณอนล-น้องไม้ ตอนแรกๆ นั้นรู้สึกติดๆขัดๆ เหมือนไม่ค่อยเข้าที่เข้าทาง บางฉากเล่นดีเหมาะสม บางฉากเหมือนขาดๆเกินๆ ยังมีความไม่สม่ำเสมอ เสน่ห์ยังไม่ออกมา ซึ่งก็มีหลายๆคนพูดถึง ถึงขนาดบอกว่าไม่เหมาะเป็นพระเอกหลังข่าวเลยก็มี อาจจะเป็นเพราะบทที่จำกัดไว้เพียงเท่านั้น แต่พอฉากติดคุก ฉากที่ร้องไห้ในคุก อินเนอร์น้องมาเต็ม เริ่มมีตัวตนขึ้นมา จนไปถึงฉากที่เจอกับท่านหญิงตอนแตงโมเทกระจาด น้ำตามันปริ่ม สลัดคำว่า ไม้ วฤษฎิ์ ออกไปอย่างสิ้นเชิง มีเพียงความเป็นคุณอนลเท่านั้นอย่างสมบูรณ์ หลังจากนั้นมา คุณอนลเริ่มมีตัวตนขึ้นเรื่อยๆ ฉากร้องไห้ที่รู้ว่าท่านหญิงเสีย ทำได้ดีมากๆ จนมาถึงปากน้ำโพเมื่อคืนนี้ ที่เก็บกดมาทั้งหมด คุณอนลปล่อยออกไปเต็มที่ เสน่ห์น้องจัดเต็ม ตอนที่บอกรักท่านหญิง เคมีกับมิวมาเต็มเลย ถึงแม้จะไม่เคยอ่านบทประพันธ์แต่น้องทำให้คนดูอย่างเราๆเชื่อว่าน้องคืออนลที่รักแม่อุษาคนเดียว รักแรก และรักเดียว น้องสอบผ่านมากๆค่ะ งานสายตาคือจุดแข็งของน้องค่ะ
ฉากเข้า พระ นางเมื่อคืน คือแบบว่า สลบเลยค่ะ งานสายตามาเลย เป็นเรื่องแรกที่พระนางแทบไม่ได้แตะเนื้อต้องตัวกัน ส่งงานกันทางสายตาเท่านั้น คือความเก็บกด ความอัดอั้น อย่าว่าแต่พระเอกเลย คนดูก็รู้สึกอัดอั้นค่ะ พอได้ปลดปล่อย มันดีมากๆ เหมือนรอคอยมาทั้งเรื่องเพื่อตอนนี้ใช่ไหม ความรักของคนสมัยเก่าถึงอยู่ได้อย่างยืนยาวเพราะพร้อมที่จะอดทนรอแบบนี้นี่เอง นี่ใช่ไหม ที่ละครจะสื่อถึงด้วย รักแท้รักเดียวมีอยู่จริง แต่เราจะอดทนรอที่เจอมันไหวหรือเปล่า
ดวงแข- นักแสดงใหม่ ไม่ทราบชื่อค่ะ ขออภัย น้องแสดงได้ดีมากทางสายตา แต่คำพูดบางทีก็รวบคำ ไม่คล่องปาก แต่ก็ทำได้ดีระดับหนึ่งสำหรับละครเรื่องแรกหรือเปล่าคะ ทำให้คนเกลียดได้ เกลียดดี ผ่านมากๆค่ะ ขอชมค่ะ ปรบมือๆๆ รัวๆๆ สิคะ นังดวงแข
ส่วนนักแสดงท่านอื่น ไม่ขอกล่าวถึงนะคะ เพราะการแสดงนั้นสุดยอดฝีมือกันอยู่แล้ว
มีอะไรหลายๆอย่าง ที่ไม่ได้กล่าวถึง เกรงว่าจะยาวไป คิดว่าหลายๆคนได้พูดไปหมดแล้ว
ท้ายที่สุด ขอขอบคุณ ทีวีซีน ที่ทำให้เราได้ดู เพชรกลางไฟ การทำงานย่อมมีทั้งคนติ และคนชม เป็นเรื่องธรรมดา เหนือสิ่งอื่นใด ขอให้ตั้งใจผลิตละครแบบนี้ให้เราดูอีก จะรอดู หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ต่อนะคะ