ตามหัวข้อกระทู้เลย
คือคนแบบที่เคยเป็นเพื่อนกัน(ไม่ได้สนิท) เคยอยู่กลุ่มเดียวกันทะเลาะกันด้วยเรื่องงาน มโนคิดว่าเราตั้งสเตตัสด่า(เรื่องจริงไม่ใช่นะ เคยเคลียกันไปแล้วแต่มันไม่เชื่อว่าเราไม่ได้ด่า)และเราสนิทกับคนที่คนส่วนมากไม่ชอบ(กลุ่มมีเกือบสิบคน) เราเลือกเพื่อนคนที่ทุกคนไม่ชอบเพราะเราว่ามีความจิงใจมากสุดในสังคมมหาลัย เลยออกมาอยู่กันสองคน คิดว่าดีกว่าการทนอยู่ที่ที่มันอึดอัด จะได้จบๆกันไปไม่ได้เศร้าอะไรแต่พวกนั้นไม่จบไม่หยุดมาเป็นเทอมแล้ว เวลาเดินผ่านก็จะตะโกนด่าลอยๆแบบว่า "ทำไม

จุง ตบม่ะ ตายๆๆ..." อะไรประมาณนี้คือเข้าใจนะว่าเป็นเรื่องที่ควรปล่อยวาง แต่รู้สึกว่ายิ่งเงียบเหมือนกลายเป็นนางเอกในละครเลย ซึ่งเราไม่ใช่
ปล.เคยคิดว่าควรเดินเข้าไปถามว่ามันมีอะไรแต่มันก็คล้ายว่าเรายอมรับและร้อนตัว เราเลยไม่รู้ต้องทำไงกับคนแบบนี้ดี ใครพอมีทางออกที่ดีๆ เจอเรื่องแบบนี้แล้วทำไงกัน
คุณมีวิธีรับมือกับคนแบบนี้ยังไงกันหรอ?
คือคนแบบที่เคยเป็นเพื่อนกัน(ไม่ได้สนิท) เคยอยู่กลุ่มเดียวกันทะเลาะกันด้วยเรื่องงาน มโนคิดว่าเราตั้งสเตตัสด่า(เรื่องจริงไม่ใช่นะ เคยเคลียกันไปแล้วแต่มันไม่เชื่อว่าเราไม่ได้ด่า)และเราสนิทกับคนที่คนส่วนมากไม่ชอบ(กลุ่มมีเกือบสิบคน) เราเลือกเพื่อนคนที่ทุกคนไม่ชอบเพราะเราว่ามีความจิงใจมากสุดในสังคมมหาลัย เลยออกมาอยู่กันสองคน คิดว่าดีกว่าการทนอยู่ที่ที่มันอึดอัด จะได้จบๆกันไปไม่ได้เศร้าอะไรแต่พวกนั้นไม่จบไม่หยุดมาเป็นเทอมแล้ว เวลาเดินผ่านก็จะตะโกนด่าลอยๆแบบว่า "ทำไม
ปล.เคยคิดว่าควรเดินเข้าไปถามว่ามันมีอะไรแต่มันก็คล้ายว่าเรายอมรับและร้อนตัว เราเลยไม่รู้ต้องทำไงกับคนแบบนี้ดี ใครพอมีทางออกที่ดีๆ เจอเรื่องแบบนี้แล้วทำไงกัน