โดยทั่วไปแล้ว การตัดสินว่าอะไรดีกว่าอะไร มันขึ้นอยู่กับว่าใช้เกณฑ์อะไรเป็นตัววัด ถ้าหากใช้ความรู้สึกของคนมันก็ไม่มีถูกไม่มีผิด มีแต่ความชอบและมุมมองเท่านั้น แต่ถ้าหากไม่ได้ตัดสินกันตรงความชอบก็คงต้องดูว่าเอาอะไรเป็นมาตราฐาน

สำหรับเรา เราคิดว่าภาคแรกเป็นแนวดราม่า+แฟนตาซีไซไฟ+แอคชั่น ส่วนภาคบราเธอร์ฮู้ดเป็นแนวดราม่า+ปรัชญาชีวิต ศาสนา การเมือง+แอคชั่น

ทั้งสองภาคนี้ไม่มีอะไรเหมือนกันเลย ถือว่าเป็นคนละเรื่อง คนละแนวเลยก็ว่าได้

ในส่วนของความเป็นไซไฟ ภาคBHไม่มีอะไรสู้ภาคแรกได้เลย ทฤษฎีของภาคแรกนั้นข้องเกี่ยวกับความเป็นไปได้ที่นอกเหนือไปจากการเล่นแร่แปรธาตุ มีการแง้มถึงอีกฟากหนึ่งของประตู มีการเข้าถึงความลับของจักรวาล เหมือนกับทฤษฎีโลกคู่ขนานในหนังแนวข้ามมิติ ติดรูทเวลา และที่สำคัญคือดราม่ากว่ามาก อารมณ์ตัวละครมีความซับซ้อนละเอียดอ่อนกว่าภาคBHหลายเท่า จนตอนแรกที่ดูภาคBHถึงขั้นเงิบกับความไม่บิ้วอารมณ์ใดๆเลยของมัน(แต่มันก็มีสิ่งอื่นมาชดเชยนะ) ตัวเอ็ดเวิร์ดในภาคแรกดูเหมาะสมจะเป็นเด็กอายุ 15 ที่มีความกลัว มีความเป็นมนุษย์ มีความอ่อนแอมากกว่าภาคBH

ในขณะที่เอ็ดเวิร์ดภาคBH ถึงแม้จะดูเกินวัย ดูไม่มีความซับซ้อนทางอารมณ์ มั่นคงเกินไปจนบางคนบอกแกรี่สตู พระเอกสูตรสำเร็จบลาๆๆ ซึ่งเราไม่เห็นด้วย เพราะถึงแม้เอ็ดภาคนี้จะไม่เหมือนเด็กอายุ 15 แต่ก็มีความเป็น Alchemist มากกว่า คือโฟกัสกับการหาคำตอบมากกว่าความรู้สึกตัวเอง มองโลกผ่านสายตาของคนที่เป็น "นักแปรธาตุ" มากกว่าความเป็น "เอ็ดเวิร์ด เอลริก"

ถ้าถามว่าเอ็ดภาคไหนมีมิติมากกว่ากัน เราคิดว่ามีมิติเหมือนกันทั้งสองภาค แต่ต้องถือว่าเป็นคนละคน เพราะคนบนโลกนี้บางคนก็เป็นแบบเอ็ดภาคแรก บางคนก็เป็นแบบเอ็ดภาคBH คนที่มีแนวคิดคล้ายกับเอ็ดภาคแรกมากกว่าก็จะรู้สึกว่าเอ็ดภาคBHดูไม่มีความซับซ้อนน่าสนใจ และคนที่มีแนวคิดคล้ายกับเอ็ดภาคสองมากกว่าก็จะรู้สึกว่าเอ็ดภาคแรกดูอีโมเกินไป

ส่วนมากคนที่ชอบภาคแรกจะชอบอะไรที่ชัดเจน เป็นรูปธรรม และจับต้องได้มากกว่า เช่น ความรู้สึกที่เข้มข้น ความเป็นไปได้ในทฤษฎีต่างๆ ความเป็นไซไฟ ความเป็นละครชีวิต การเรียนรู้ความเจ็บปวดที่เข้าถึงได้ในชีวิตจริง อย่างความสูญเสีย ความตาย ความรับผิดชอบ การพัฒนาทางความคิดของตัวละคร

ส่วนคนที่ชอบภาคBHคือคนที่ชอบการมองโลกแบบเน้นภาพรวม เน้นความเป็นหนึ่งเดียวระหว่างตัวละครหนึ่งตัว กับโลกที่เชื่อมโยงกันเป็นระบบขนาดใหญ่ ชอบความเป็น Butterfly Effect ชอบที่จะเห็นว่าเรื่องนี้ไปเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ได้อย่างไร ภาคBHไม่มีความเป็นไซไฟเลย แต่เป็นเรื่องปรัชญาศาสนาล้วน ๆ ยิ่งถ้าศึกษาทางพุทธก็จะยิ่งรู้สึกซึ้งกับภาคนี้มากเป็นพิเศษ สังเกตได้ว่าภาคBHไม่พูดอะไรเกี่ยวกับความลับของจักรวาลเลย พูดแค่ว่ามันมี แต่ไม่โฟกัสเลย เพราะสิ่งที่BHจะโฟกัสคือการเอาชนะใจตัวเอง และการอยู่ร่วมกับโลกอย่างเข้าใจมันมากกว่าจะเอาชนะมัน พอดูไปดูมาจะเริ่มรู้สึกว่าทุกตัวละครจะกลมกลืนกันไปเป็นเนื้อเดียวมากกว่าจะมีตัวละครเอกด้วยซ้ำ

ตัวละครของBHมีพัฒนาการเหมือนกัน แต่ไม่ใช่พัฒนาการทางความคิด แต่เป็นพัฒนาการด้านความเข้าใจโลกที่ไปถึงสุดทางจริงๆ แทบจะเรียกได้ว่าบรรลุสัจธรรม สิ่งที่น่าสนใจที่สุดคือตัวละครในภาคBHจะดูปลงอนิจจังกว่าภาคแรกแบบเทียบไม่ติดฝุ่น 555

ในขณะที่ภาคแรกให้ข้อคิดกับเรามากมาย ให้แนวทางความเป็นไปได้ในจักรวาลมากมาย ภาคบราเธอร์ฮู้ดพูดแค่ "โลกมันก็เป็นแบบนั้นแหละ" จะว่าลึกซึ้งกว่าภาคแรกไหม ก็ลึกซึ้งกว่าในแง่หนึ่ง แต่ความลึกซึ้งนั้นมันเป็นแนวเซ็น คือดูธรรมดาสามัญมาก เหมือนเอาเรื่องบ้านๆมาพูด เช่น การไม่ยอมใช้ชีวิตคนเพื่อตัวเองเพราะมีอุดมการณ์ เป็นประเด็นที่พระเอกโชเน็นเรื่องไหนๆก็คิดแบบนี้ ทำแบบนี้ ในขณะที่เอ็ดในภาคแรกดูสับสนเมื่อเวลาต้องเลือกชีวิตคนอื่น กับชีวิตคนที่ตัวเองรักมาถึง เอ็ดภาคแรกต้องถูกใจคนที่มีแนวคิดว่าโลกเป็นสีเทาๆมากกว่าอยู่แล้ว

สำหรับเรา เราชอบภาคบราเธอร์ฮู้ดกว่ามาก แต่ไม่เถียงว่าภาคแรกซาบซึ้งกว่า ดราม่ากว่า เพราะภาคแรกขายสิ่งนั้น ในขณะที่ภาคBHขายอย่างอื่น

แต่ว่าเราก็ไม่เกลียดภาคแรกนะ ออกจะชอบมากด้วยซ้ำ อันที่จริงก็เริ่มตามเรื่องนี้เพราะมูฟวี่ภาคแรกมันเจ็บปวดบาดจิตสุดๆ ประทับใจจนต้องตามตั้งแต่ต้นจนจบ ซื้อซีดีมาครบเซ็ท จนมาแหกทีหลังว่ามีอีกภาค เวรจริงๆ ต้องซื้ออีกเซ็ท = = หมดตูดไปยาวๆ จะไม่ซื้อก็รู้สึกสงสัยมากว่าจะเป็นยังไง สุดท้ายก็จัดมาครบเซ็ททั้งสองเวอร์ชั่น ดูยาวๆไป ไม่เสียใจที่เสียตังค์ให้เรื่องนี้ไม่ว่าจะเวอร์ชั่นไหน

และคิดว่าคงจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้อีกครั้งกับเรื่อง Ao no Exorcist แน่ๆ ฮือออออ