สำหรับผมการที่เรารักใครสักคนหรือชอบใครสักคนก็เป็นสิ่งที่ดีนะครับ มันอาจจะทำให้คุณมีทั้งความทุกข์ ทั้งความสุข ความทรงจำดีๆ ทำให้คุณมีความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น แต่การแอบชอบหรือแอบรักเพื่อนตัวเองนี้ไม่ใช่เรื่องที่ดีนะครับเพราะเมื่อไรที่เรารู้สึกแบบนั้นออกไปเราก็ได้เสียเพื่อนไปคนนึง แต่ผมก็เข้าใจนะครับเพราะความรู้สึกของคนเรามันก็บังคับกันไม่ได้
ประมาณ 2 ปีที่แล้วผมชอบผญ.คนนึงครับ เค้าเป็นเพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกับผมแต่ตอนนั้นผมก็ไม่ได้สนิทกับเค้ามาก ผมก็พยายามอะไรหลายๆอย่างเพื่อเธอแต่ก็อย่างที่บอกตอนนั้นผมไม่ได้สนิทกับเค้าเลยไม่ค่อยมีโอกาสทำไรให้เค้า ตอนนั้นผมก็บอกชอบเค้าไปนะครับแต่เค้าบอกว่าเค้าคิดกับผมแค่เพื่อนตอนนั้นก็เฮิทพอสมควรนะครับ ผมเลยปรึกษากับเพื่อนคนนึงว่าควรเอาไงต่อเพราะตอนนั้นเหมือนผมเจอทางตัน ผมเล่าทุกอย่างให้เพื่อนคนนั้นฟังเค้าก็บอกผมว่าถ้าตัดใจได้ก้ทำสะแต่ถ้ารักเค้ามากจิงๆอะ ก็ต้องอยู่ใกล้ๆเค้า คอยดูแลเค้าอยู่ข้างๆ ถึงแม้ในฐานะเพื่อนแต่ก็ได้อยู่ข้างๆคนที่รัก ผมเลือกที่จะทำแบบนั้น หลังจากนั้นทุกคนคิดว่าผมไม่ได้คิดไรแล้วผมก็สนิทกับเค้ามากขึ้นเรื่อยๆถึงขั้นเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน ทุกคนในกลุ่มสนิทกันมากักกันมาก ในกลุ่มมีผู้หญิง 5 คนและผู้ชาย 2 คนซึ่งผมก็เป็นนึงในนั้น อยู่ด้วยกันไปเรื่อยความผูกพันธ์กับคนในกลุ่มมีมากขึ้นเรื่อยๆ กับเธอคนนั้นเมื่อยิ่งอยู่ใกล้ก้ยิ่งรักมากขึ้น พอเวลาผ่านไปสักพักนึง เค้าก็มีแฟน แน่นอนครับตอนนั้นผมไม่โอเคมากๆอยู่ช่วงนึง ผมคิดอยู่ทุกวันว่าเอาไงดีตอนนั้นได้แต่คิดละก้เก็บไว้คนเดียว พอผ่านไปสักพักผมก็พยายามคิดเข้าข้างตัวเองว่าผมเห็นคนที่เรารักมีความสุขเราก็น่าจะโอเคถึงแม้ความสุขของเค้าไม่มีเราก็ตาม พอผมทำใจได้ผมก็ได้แค่เป็นเพื่อนที่อยู๋ข้างๆเค้า อย่างน้อยผมก้ได้รู้ความเคลื่อนไหวของเค้าว่าเค้าเป็นไงบ้าง มีความสุขดีมั้ย พอเวลาผ่านไปผมยอมรับนะครับตอนแรกผมอาจจะแค่ชอบแต่ตอนนี้มันรักไปแล้วอะครับด้วยปัจจัยหลายๆอย่าง ปีกว่าๆผมได้แต่ยิ้มสู้กับความรู้สึกตัวเอง ช่วงนั้นผมก้ห่างๆเค้าออกมานะครับผมก้ไม่อยากทรมานตัวเอง พอเวลาผ่านไปเกือบปีเค้าก้เลิกกับแฟนเพราะแฟนเค้าไปมีคนอื่น ช่วงนั้นเธอเสียใจมาก ผมรู้สึกไม่ชอบหน้าไอผช.คนนั้นเลยแต่ก้ทำไรไม่ได้ ได้แต่อยู่ข้างๆเธอให้กำลังใจในฐานะเพื่อน พอหลังจากนั้นผมก็สนิทกันมากขึ้นละตอนนั้นเธอก้ยังไม่มีใครส่วนตัวผมก็ได้แต่เก็บความรู้สึกไว้ละคอยทำดีกับเธอทุกอย่างที่ทำได้ในฐานะเพื่อน ผ่านไปเกือบสองเดือนแฟนเก่าเธอก็กลับมาคืนดีๆ ผมยอมรับว่าผมไม่พอใจมากๆละก้ไม่อยากให้เค้ากลับไปแต่ผมก้ทำได้แค่เตือน แต่ในที่สุดเธอก็กลับไปหามัน ผมเสียใจมากๆไม่เข้าใจว่ามันมีไรดีต่ผมก้ได้แค่ยิ้มสู้ครับ ละบอกผช.คนนั้นว่าอย่าทำเพื่อนผมเสียใจเพราะผมไม่ยอมแน่ มันก้บอกผมว่าได้เลยจะไม่ทำอีก พอผ่านไปไม่กี่วันมันก้ทิ้งเพื่อนผมไปหาคนเดิม ผมไม่พอใจมากครับ มันก้คงจะรู้ตัวเวลามันเจอหน้าผมมันจะหลบหน้าผม พอหลังจากนั้นผมคิดที่จะจิงจังกับเธอเพราะเหตุผลหลายๆอย่างเช่นความใกล้ชิดทำให้ผมทำอะไรหลายๆอย่างเพื่อเธอมากกว่าสิ่งที่เพื่อนจะทำให้ผมคอยอยู่ข้างๆเธอตลอด ทำทุกๆอย่างจนเพื่อนผมบางคนก้เริ่มสงสัย ผมเลือกที่จะบอกความรู้สึกของผมให้กับเพื่อนที่ผมไว้ใจได้มากที่สุด พอเวลาผ่านไปผมก้ทำดีกับเธอเรื่อยๆ จนเธอก็เริ่มรู้ว่าผมรู้สึกอย่างไร ผมเลือกที่จะคุยกับเค้าตรงๆ เค้าก้บอกผมว่าเค้ารู้อยู่แล้ว เค้าบอกกับผมว่าเป็นเพื่อนกันก็ดีอยู่แล้วป่าว ตอนนั้นผมก็เสียใจนะครับตอนแรกก้กัวว่าเธอจะไม่ยุ่งกับผมเลยแแต่เธอก้ยังเป็นเพื่อนกับผม จากการบอกครั้งนี้ทำให้ผมทั้งดีใจและก็เสียใจในเวลาเดียวกัน หลังก็มีคนมาจีบเธอมากขึ้นเรื่อยๆ แน่นอนคับถ้าคุณรักใครมากๆคุณก้คงทนไม่ได้เหมือนผมแต่ผมก้ไม่มีสิทธิไปบังคับเค้า ผมจึงไ้ต่เก็บไว้คนเดียวๆสะสมมาเรื่อยๆ แน่นอนครับความอดทนของคนเรามีขีดจำกัดผมทนไม่ไหวจิงๆ ผมจึงทักไปถามเข้าว่าผมต้องทำไงผมอึดอัดไม่พอใจเรื่องนู้นเรื่องนี้ แต่เค้ากลับตอบกับผมว่า "จะให้กูเลิกคุยหรอ กูจะคุยกับใครก้สิทธิของกุมั้ย" ประโยคนี้ทำให้ผมรู้ว่า ใจแลกใจใช้ไม่ได้กับทุกคนครับ เพื่อนผมก้นะนำให้ตัดใจนะครับ แต่ให้ผมทำแบบนั้นคงไม่ง่าย เพราะผมไม่ได้ค่ชอบอะสิครับ มีทั้งความรัก ความผูกพันธ์และอะไรหลายๆอย่าง ตอนนี้ผมเจอทางตันจิงๆแล้วคับ ผมไม่รู้ว่าผมต้องทำไงต่อ จะให้ตัดดใจผมก็คงทำไม่ได้เพราะผมกับเค้าเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เรียนด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน ทำอะไรหลายๆอย่าง้วยกันถ้าผมขาดเธอไป ผมคงอยู่ไม่ได้
ผมไม่รู้ว่าผมต้องทำตัวอย่างไง แต่ผมเลือกที่จะเก็บความรู้สึกที่มีให้เธอแบบนี้ไปเรื่อยๆ ผมยอมทนเก็บความรู้สึกแบบนี้ถึงแม้มันจะหนักใจผมแค่ไหนเพราะผมคงอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ ผมจึงเลือกที่จะอยู่ข้างๆเธอถึงแม้แค่ในฐานะเพื่อนแต่อย่างน้อยผมก้ได้อยู่ข้างๆเธอและจะเก็บความร็สึกของผมไว้คนเดียวและจะไม่แสดงออกมา
***เพื่อนๆช่วยกันมาเม้นให้ความคิดเห็นด้วยนะครับ ว่าผมคงต้องทำตัวอย่างไร หรือ ไม่ก็ถ้าใครที่ประสบปัญหาเหมือนผมโปรดเอาเรื่องราวของผมไปเป็นบทเรียนเพื่อที่จะได้ไม่ต้องเจอเรื่องราวแบบนี้เหมือนผม
แอบชอบเพื่อนตัวเองผิดมั้ยครับ ?
ประมาณ 2 ปีที่แล้วผมชอบผญ.คนนึงครับ เค้าเป็นเพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกับผมแต่ตอนนั้นผมก็ไม่ได้สนิทกับเค้ามาก ผมก็พยายามอะไรหลายๆอย่างเพื่อเธอแต่ก็อย่างที่บอกตอนนั้นผมไม่ได้สนิทกับเค้าเลยไม่ค่อยมีโอกาสทำไรให้เค้า ตอนนั้นผมก็บอกชอบเค้าไปนะครับแต่เค้าบอกว่าเค้าคิดกับผมแค่เพื่อนตอนนั้นก็เฮิทพอสมควรนะครับ ผมเลยปรึกษากับเพื่อนคนนึงว่าควรเอาไงต่อเพราะตอนนั้นเหมือนผมเจอทางตัน ผมเล่าทุกอย่างให้เพื่อนคนนั้นฟังเค้าก็บอกผมว่าถ้าตัดใจได้ก้ทำสะแต่ถ้ารักเค้ามากจิงๆอะ ก็ต้องอยู่ใกล้ๆเค้า คอยดูแลเค้าอยู่ข้างๆ ถึงแม้ในฐานะเพื่อนแต่ก็ได้อยู่ข้างๆคนที่รัก ผมเลือกที่จะทำแบบนั้น หลังจากนั้นทุกคนคิดว่าผมไม่ได้คิดไรแล้วผมก็สนิทกับเค้ามากขึ้นเรื่อยๆถึงขั้นเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน ทุกคนในกลุ่มสนิทกันมากักกันมาก ในกลุ่มมีผู้หญิง 5 คนและผู้ชาย 2 คนซึ่งผมก็เป็นนึงในนั้น อยู่ด้วยกันไปเรื่อยความผูกพันธ์กับคนในกลุ่มมีมากขึ้นเรื่อยๆ กับเธอคนนั้นเมื่อยิ่งอยู่ใกล้ก้ยิ่งรักมากขึ้น พอเวลาผ่านไปสักพักนึง เค้าก็มีแฟน แน่นอนครับตอนนั้นผมไม่โอเคมากๆอยู่ช่วงนึง ผมคิดอยู่ทุกวันว่าเอาไงดีตอนนั้นได้แต่คิดละก้เก็บไว้คนเดียว พอผ่านไปสักพักผมก็พยายามคิดเข้าข้างตัวเองว่าผมเห็นคนที่เรารักมีความสุขเราก็น่าจะโอเคถึงแม้ความสุขของเค้าไม่มีเราก็ตาม พอผมทำใจได้ผมก็ได้แค่เป็นเพื่อนที่อยู๋ข้างๆเค้า อย่างน้อยผมก้ได้รู้ความเคลื่อนไหวของเค้าว่าเค้าเป็นไงบ้าง มีความสุขดีมั้ย พอเวลาผ่านไปผมยอมรับนะครับตอนแรกผมอาจจะแค่ชอบแต่ตอนนี้มันรักไปแล้วอะครับด้วยปัจจัยหลายๆอย่าง ปีกว่าๆผมได้แต่ยิ้มสู้กับความรู้สึกตัวเอง ช่วงนั้นผมก้ห่างๆเค้าออกมานะครับผมก้ไม่อยากทรมานตัวเอง พอเวลาผ่านไปเกือบปีเค้าก้เลิกกับแฟนเพราะแฟนเค้าไปมีคนอื่น ช่วงนั้นเธอเสียใจมาก ผมรู้สึกไม่ชอบหน้าไอผช.คนนั้นเลยแต่ก้ทำไรไม่ได้ ได้แต่อยู่ข้างๆเธอให้กำลังใจในฐานะเพื่อน พอหลังจากนั้นผมก็สนิทกันมากขึ้นละตอนนั้นเธอก้ยังไม่มีใครส่วนตัวผมก็ได้แต่เก็บความรู้สึกไว้ละคอยทำดีกับเธอทุกอย่างที่ทำได้ในฐานะเพื่อน ผ่านไปเกือบสองเดือนแฟนเก่าเธอก็กลับมาคืนดีๆ ผมยอมรับว่าผมไม่พอใจมากๆละก้ไม่อยากให้เค้ากลับไปแต่ผมก้ทำได้แค่เตือน แต่ในที่สุดเธอก็กลับไปหามัน ผมเสียใจมากๆไม่เข้าใจว่ามันมีไรดีต่ผมก้ได้แค่ยิ้มสู้ครับ ละบอกผช.คนนั้นว่าอย่าทำเพื่อนผมเสียใจเพราะผมไม่ยอมแน่ มันก้บอกผมว่าได้เลยจะไม่ทำอีก พอผ่านไปไม่กี่วันมันก้ทิ้งเพื่อนผมไปหาคนเดิม ผมไม่พอใจมากครับ มันก้คงจะรู้ตัวเวลามันเจอหน้าผมมันจะหลบหน้าผม พอหลังจากนั้นผมคิดที่จะจิงจังกับเธอเพราะเหตุผลหลายๆอย่างเช่นความใกล้ชิดทำให้ผมทำอะไรหลายๆอย่างเพื่อเธอมากกว่าสิ่งที่เพื่อนจะทำให้ผมคอยอยู่ข้างๆเธอตลอด ทำทุกๆอย่างจนเพื่อนผมบางคนก้เริ่มสงสัย ผมเลือกที่จะบอกความรู้สึกของผมให้กับเพื่อนที่ผมไว้ใจได้มากที่สุด พอเวลาผ่านไปผมก้ทำดีกับเธอเรื่อยๆ จนเธอก็เริ่มรู้ว่าผมรู้สึกอย่างไร ผมเลือกที่จะคุยกับเค้าตรงๆ เค้าก้บอกผมว่าเค้ารู้อยู่แล้ว เค้าบอกกับผมว่าเป็นเพื่อนกันก็ดีอยู่แล้วป่าว ตอนนั้นผมก็เสียใจนะครับตอนแรกก้กัวว่าเธอจะไม่ยุ่งกับผมเลยแแต่เธอก้ยังเป็นเพื่อนกับผม จากการบอกครั้งนี้ทำให้ผมทั้งดีใจและก็เสียใจในเวลาเดียวกัน หลังก็มีคนมาจีบเธอมากขึ้นเรื่อยๆ แน่นอนคับถ้าคุณรักใครมากๆคุณก้คงทนไม่ได้เหมือนผมแต่ผมก้ไม่มีสิทธิไปบังคับเค้า ผมจึงไ้ต่เก็บไว้คนเดียวๆสะสมมาเรื่อยๆ แน่นอนครับความอดทนของคนเรามีขีดจำกัดผมทนไม่ไหวจิงๆ ผมจึงทักไปถามเข้าว่าผมต้องทำไงผมอึดอัดไม่พอใจเรื่องนู้นเรื่องนี้ แต่เค้ากลับตอบกับผมว่า "จะให้กูเลิกคุยหรอ กูจะคุยกับใครก้สิทธิของกุมั้ย" ประโยคนี้ทำให้ผมรู้ว่า ใจแลกใจใช้ไม่ได้กับทุกคนครับ เพื่อนผมก้นะนำให้ตัดใจนะครับ แต่ให้ผมทำแบบนั้นคงไม่ง่าย เพราะผมไม่ได้ค่ชอบอะสิครับ มีทั้งความรัก ความผูกพันธ์และอะไรหลายๆอย่าง ตอนนี้ผมเจอทางตันจิงๆแล้วคับ ผมไม่รู้ว่าผมต้องทำไงต่อ จะให้ตัดดใจผมก็คงทำไม่ได้เพราะผมกับเค้าเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เรียนด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน ทำอะไรหลายๆอย่าง้วยกันถ้าผมขาดเธอไป ผมคงอยู่ไม่ได้
ผมไม่รู้ว่าผมต้องทำตัวอย่างไง แต่ผมเลือกที่จะเก็บความรู้สึกที่มีให้เธอแบบนี้ไปเรื่อยๆ ผมยอมทนเก็บความรู้สึกแบบนี้ถึงแม้มันจะหนักใจผมแค่ไหนเพราะผมคงอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ ผมจึงเลือกที่จะอยู่ข้างๆเธอถึงแม้แค่ในฐานะเพื่อนแต่อย่างน้อยผมก้ได้อยู่ข้างๆเธอและจะเก็บความร็สึกของผมไว้คนเดียวและจะไม่แสดงออกมา
***เพื่อนๆช่วยกันมาเม้นให้ความคิดเห็นด้วยนะครับ ว่าผมคงต้องทำตัวอย่างไร หรือ ไม่ก็ถ้าใครที่ประสบปัญหาเหมือนผมโปรดเอาเรื่องราวของผมไปเป็นบทเรียนเพื่อที่จะได้ไม่ต้องเจอเรื่องราวแบบนี้เหมือนผม