ประสบการณ์จากคนเสียงดังในโรงหนัง

วันนี้ผมไปดูหนังเรื่อง logan รอบเที่ยงที่เซ็นทรัลปิ่นเกล้า โรงที่8ที่นั่งแถวL14 พอจองบัตรเสร็จก็เข้าไปนั่งรอ จากนั้นสักพักก็มีกลุ่มนักเรียนประมาณ4-5คนมานั่งข้างหลังผม นั่งปุ๊บก็เปิดฉากเสียงสะท้านเลยผมเห็นว่านั่งยังไม่เริ่มก็ได้ว่าอะไร จากนั้นก็มีเด็กอีกกลุ่มเดินเข้ามาน่าจะประมาณเกือบ10คน มานั่งข้างๆ ตอนแรก2คนข้างผมก็คุยกันเสียงไม่ดังเท่าไรแต่ก็รู้สึกรำคาญใช้ได้ผมคิดในใจว่า ‘หนังเริ่มก็คงจะหยุดกันเอง’ ผมทนทั้งจากด้านข้างและด้านหลังจนในที่สุดหนังก็เริ่ม ด้วยความคิดที่ว่าพวกเค้าน่าจะเงียบลงได้แล้ว แถวบนผมเงียบลงจริงมีพูดมั่งเป็นระยะยังพอทน แต่เสียงจากด้านข้างผมเหมือนมีคนไปปรับโวลุ่นเพิ่มเสียง เสียงค่อยๆดังขึ้นจนผมทนไม่ไหว เลยลุกย้ายไปที่นั่งM14 ช่วงแถวMกะLจะมีช่องทางเดินอยู่ผมคิดว่านะจะทำให้ได้ยินเสียงเบาลง ตอนแรกที่ลุกก็คิดว่าน่าจะทำให้พวกเค้าคิดได้ว่าตัวเองส่งเสียงดังเกินไป แต่พอย้ายปุ๊บเหมือนรู้สึกว่าพวกเค้าจะได้ไม่ต้องเกรงใจคนข้างอีกแล้วที่นี้ล่ะเสียงแถบจะลั่นโรง เสียงคุยเสียงหัวเราะเสียงพากย์  ผมต้องทนจนหนังจบหนังจบก็หงุดหงิดมากอยากจะลุกด่าสักที แต่ก็กลัวจะมีปัญหาเลยรีบเดินออกจากโรงไปเลย
     นี้เป็นครั้งแรกที่ผมดูนั่งแล้วต้องลุกย้ายที่นั่งจริงๆ ครั้งอื่นๆยังพอมีคิดบ้างแต่ก็ทนได้ ผมเข้าใจเลยนะว่าปัญหานี้มันคงไม่หมดไปง่ายๆ แต่อย่างน้อยผมก็อยากให้คนพวกนี้คิดหน่อยนะว่า ในโรงหนังไม่ได้มีแค่กลุ่มตัวเองกลุ่มเดียวควรมีความเกรงใจคนอื่นบ้าง ตอนที่เดินมาในใจคิดเลยนะว่า ‘โรงเรียนสมัยนี้เค้าไม่สอนเรื่องมารยาทกันแล้วหรอ’ แต่ยังงัยผมก็อยากหาที่มาระบายแค่นั้นละ ขอบคุณครับ