สวัสดีค่ะ เราคบกับเเฟนมาสักพักแล้ว เราจะบอกนิสัยเราคือเป็นคนติดเเฟนมาก คือแบบอยากอยู่ด้วยอยากคุยด้วยตลอด เพราะเราคิดว่าเราไม่รู้ว่าเราจะมีเค้าอยู่ข้างๆเราแบบนี้ไปอีกนานเเค่ไหนเราเลยอยากใช้เวลาอยู่กับเค้าให้นาน ตั้งเเต่เราเริ่มคบกับกัน พอเราเลิกเรียนตอนเย็นเราก็จะนัดเจอกับแฟน เเล้ว
นั่งรถตู้กลับบ้านเเวะหาไรกินกันทุกวัน เเต่พอเราเลิกเรียนเราก็จะเป็นฝ่ายรีบเพื่อที่จะมาหาเค้าบางทีเรารอเค้าเป็นชั่วโมงเค้ายังไม่มาทั้งๆที่โรงเรียนอยู่ใกล้ห้างมากเดินเเปปเดียวก็ถึง เราก็หงุดหงิดโทรจิกโทรตาม เเต่เราก็คืนดีกันตลอดเพราะเป็นคนไม่โกรธเเต่เราเเค่เสียความรู้สึกแฟนเราปล่อยให้เรารอบ่อย พอเเฟนเราเลิกเรียนเราก็จะโทรตามว่าแบบ ออกมารึยัง เค้าถึงล้ะนะ เเฟนเราก็จะบอกว่ากำลังออก เเต่มันลีลากว่าจะออกมาทำให้เราต้องโทรบ่อยๆ จนวันเกิดเเฟนเราเพื่อนในกลุ่มที่รร.ของเเฟนเราเค้าอวยพรเเฟนเราเเล้วก็บอกประมาณว่า แฟนเราติดเรามากไม่มีเวลาให้เพื่อน เราเข้าไปอ่านเราก็รู้สึกไม่ดี มันทำให้เรารู้สึกผิด แฟนเราก็บอกว่า"เค้ามีเเฟนเค้าก็ต้องอยู่กับเเฟนบ้างป้ะ" เเต่จริงๆแฟนเราติดเพื่อนมาก เวลาเค้าจะไปไหนเราก็จะงอแงไม่อยากให้ไป บางทีก็ห้ามไม่ให้ไป เพื่อนที่รร.นางก็คงไม่พอใจนั่นเเหละ แฟนเราจะมีเพื่อนสนิทอยู่2กลุ่ม คือเพื่อนสนิทที่โรงเรียนเก่ากับเพื่อนสนิทที่โรงเรียนปัจจุบัน เราจะสนิทกับเพื่อนเเฟนที่โรงเรียนเก่ามากกว่า ทั้งๆที่พี่เราเป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกันกับเเฟนเราที่รร.ปัจจุบัน ไม่รู้สิเราเเค่ไม่รู้ว่าที่เราทำอยู่ทุกวันนี้มันถูกรึป่าว เราร้องไห้เพราะเรื่องนี้ เราพยายามที่จะปรับตัวว่าเเบบจะไม่ตามจะไม่จิก เเต่เราเป็นห่วงเค้าเวลาเค้าไปไหน สิ่งที่เราคิดตอนนี้คือต่อไปนี้จะไม่ห้ามเวลาเพื่อนนางชวนไปไหน เราจะให้ไปเเค่มันจะขัดกับความรู้สึกเราเท่านั้นเอง
#ถ้าพิมพ์ไม่รู้เรื่องขอโทษด้วยนะคะ
#ที่เพื่อนเค้าไม่ชอบคงเป็นเพราะเราโทรจิกโทรตามแต่บางทีเราก็อยากให้เค้ากระตือรือร้นมาหาเราบ้าง
#สิ่งที่เรารู้ตอนนี้คือเรารักเค้ามาก
ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ เราไม่รู้จะระบายกับใครจริงๆ
เรารู้สึกว่าเพื่อนเเฟนไม่ชอบเรา
นั่งรถตู้กลับบ้านเเวะหาไรกินกันทุกวัน เเต่พอเราเลิกเรียนเราก็จะเป็นฝ่ายรีบเพื่อที่จะมาหาเค้าบางทีเรารอเค้าเป็นชั่วโมงเค้ายังไม่มาทั้งๆที่โรงเรียนอยู่ใกล้ห้างมากเดินเเปปเดียวก็ถึง เราก็หงุดหงิดโทรจิกโทรตาม เเต่เราก็คืนดีกันตลอดเพราะเป็นคนไม่โกรธเเต่เราเเค่เสียความรู้สึกแฟนเราปล่อยให้เรารอบ่อย พอเเฟนเราเลิกเรียนเราก็จะโทรตามว่าแบบ ออกมารึยัง เค้าถึงล้ะนะ เเฟนเราก็จะบอกว่ากำลังออก เเต่มันลีลากว่าจะออกมาทำให้เราต้องโทรบ่อยๆ จนวันเกิดเเฟนเราเพื่อนในกลุ่มที่รร.ของเเฟนเราเค้าอวยพรเเฟนเราเเล้วก็บอกประมาณว่า แฟนเราติดเรามากไม่มีเวลาให้เพื่อน เราเข้าไปอ่านเราก็รู้สึกไม่ดี มันทำให้เรารู้สึกผิด แฟนเราก็บอกว่า"เค้ามีเเฟนเค้าก็ต้องอยู่กับเเฟนบ้างป้ะ" เเต่จริงๆแฟนเราติดเพื่อนมาก เวลาเค้าจะไปไหนเราก็จะงอแงไม่อยากให้ไป บางทีก็ห้ามไม่ให้ไป เพื่อนที่รร.นางก็คงไม่พอใจนั่นเเหละ แฟนเราจะมีเพื่อนสนิทอยู่2กลุ่ม คือเพื่อนสนิทที่โรงเรียนเก่ากับเพื่อนสนิทที่โรงเรียนปัจจุบัน เราจะสนิทกับเพื่อนเเฟนที่โรงเรียนเก่ามากกว่า ทั้งๆที่พี่เราเป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกันกับเเฟนเราที่รร.ปัจจุบัน ไม่รู้สิเราเเค่ไม่รู้ว่าที่เราทำอยู่ทุกวันนี้มันถูกรึป่าว เราร้องไห้เพราะเรื่องนี้ เราพยายามที่จะปรับตัวว่าเเบบจะไม่ตามจะไม่จิก เเต่เราเป็นห่วงเค้าเวลาเค้าไปไหน สิ่งที่เราคิดตอนนี้คือต่อไปนี้จะไม่ห้ามเวลาเพื่อนนางชวนไปไหน เราจะให้ไปเเค่มันจะขัดกับความรู้สึกเราเท่านั้นเอง
#ถ้าพิมพ์ไม่รู้เรื่องขอโทษด้วยนะคะ
#ที่เพื่อนเค้าไม่ชอบคงเป็นเพราะเราโทรจิกโทรตามแต่บางทีเราก็อยากให้เค้ากระตือรือร้นมาหาเราบ้าง
#สิ่งที่เรารู้ตอนนี้คือเรารักเค้ามาก
ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ เราไม่รู้จะระบายกับใครจริงๆ