แล้วจีล่ะ.... น้ำเสียงแหบ เบาๆ
น้ำเสียงที่ถามออกไป เหมือนออกจากจิตใต้สำนึก พูดออกไปทันที ด้วยความเป็นห่วงเหลือเกิน โดยลืมไปว่า....
ใครดูแล้วรู้สึกเหมือนเรามั้ย ว่า มันห่วงใยกันเหลือเกิน
และอีกครั้งตอนที่ แม่ติวดี ได้ บอกไปว่า" เมื่อกี้ หนูจี ก็มา แม่เห็น"
แค่ได้ฟังแค่นั้น สาธิต แทบจะลุกจากเตียงเลยทีเดียว สายตาจ้องมองไปที่ประตู ถ้าเป็นไปได้ อยากออกไปหาจี เอง ในตอนนั้นเลย แต่ไปไม่ได้ ทำไม สื่อออกมาได้ โหยหาขนาดนี้นะ
คนดูรู้สึก อยากจะไปช่วยให้เขาได้เจอกันจัง ( ใครมีภาพเอามาลงให้หน่อย )
แล้วจีล่ะ
น้ำเสียงที่ถามออกไป เหมือนออกจากจิตใต้สำนึก พูดออกไปทันที ด้วยความเป็นห่วงเหลือเกิน โดยลืมไปว่า....
ใครดูแล้วรู้สึกเหมือนเรามั้ย ว่า มันห่วงใยกันเหลือเกิน
และอีกครั้งตอนที่ แม่ติวดี ได้ บอกไปว่า" เมื่อกี้ หนูจี ก็มา แม่เห็น"
แค่ได้ฟังแค่นั้น สาธิต แทบจะลุกจากเตียงเลยทีเดียว สายตาจ้องมองไปที่ประตู ถ้าเป็นไปได้ อยากออกไปหาจี เอง ในตอนนั้นเลย แต่ไปไม่ได้ ทำไม สื่อออกมาได้ โหยหาขนาดนี้นะ
คนดูรู้สึก อยากจะไปช่วยให้เขาได้เจอกันจัง ( ใครมีภาพเอามาลงให้หน่อย )