ฝนหลงฤดู...

๏  ฝน  หลงมาทุกข์แท้              ทรมาน
     ตก  ร่ำไรรุกราน                     ล่วงเช้า
            กวน  สมบัติพัสถาน                  กระทั่ง กางเกง
                      ใจ  หล่นลงแทบเท้า                โธ่เอ้ยกรรมเวร     ๚


๏  เกง  ในตัวสุดท้าย              โถถัง
       ใน  อ่างกาละมัง                  หมกไว้
                 กลับ  หลังใส่ประทัง               ทนหน่อย สักวัน
                           เอา  น่า..ฝนซ้ำไซร้               สลับข้างอีกที     ๚๛


                        * เปลวอัคคี *


สถานการณ์เกิดขึ้นเมื่อ...   ฟ้าหลังฝนครับผม