สวัสดีครับ ผมเคยตั้งกระทู้คุยเรื่องคนตกงาน ปลายปีก่อน และ วันนี้ตอนเย็น ก็มีเพื่อนสมัยเรียน ไม่ได้เจอกันนานแล้ว โทรมาบอกว่า เขาตกงานแล้ว ออกสิ้นเดือนนี้ และแม้มีเงินชดเชย แต่นาทีนี้ เขาถามผมว่า มีงานแนะนำให้เขาไหม ? ผมทำได้แค่ตอบว่า เดี๋ยวจะถามคนรู้จักให้นะ
หลังจากวางหูโทรศัพท์ไป ผมก็คิดว่า ตลอดตั้งแต่ต้นปีมาคนที่รู้จักมันก็แย่ๆกันทั้งนั้น แล้วผมจะช่วยเขายังไงล่ะ ? แม้ไม่สนิทกัน แต่ก็อยากช่วย แต่พวกเราก็ไม่ใช่เด็กๆอายุ 20 กว่าแล้วนะ เหอะๆ หัวเราะให้กับชะตาชีวิต อย่าว่าแต่เพือนผมเลย ถ้าผมต้องตกงานสิ้นเดือนนี้ บอกตรงๆ ผมมีทางออกเดียวคือ ต้องพึ่งตัวเองเท่านั้น ผมเตรียมแผน B ไว้แล้ว แต่บอกได้เลย ไม่มีแผน C ซึ่ง ผมคิดว่า แผน B ก็คงจะไม่ยืนยาวได้สักแค่ไหน ไม่มีอะไรแน่นอนเหมือนเดิม
การโทรหาเพื่อน เป็น Solution ที่ดีทางหนึ่ง แต่มันก็เหมือนกับเบางครั้ง เสียงของเราที่ส่งไปในเรื่องแบบนี้ อาจไม่ทำให้อีกฝั่งฟังแต่ไม่ได้ยินก็เป็นได้ เปรียบเสมือนกับ Sound of Silence
ก่อนจากฝากกลอน อาจไม่ลงล็อคแต่พอมีข้อคิดบ้าง ขอให้โชคดีครับ
โปรดได้ยั้ง ฟังความคิด สักนิดหนึ่ง
ของคนซึ่ง สำคัญ อันมากหลาย
อย่าไปคิด ถึงใครใคร ให้มากมาย
ก็ไม่ยาก เกินจะทาย เลยว่าใคร
อยู่ใกล้ๆ คือหัวใจ ของเรานี้
ฟังให้ดี ว่าเรียกร้อง หาสิ่งไหน
เสียงคนอื่น แม้ดังมา ไม่ว่าใคร
ก็ไม่จริง เท่ากับใจ ข้างในเรา
แม้เสียงเบา ฟังสักนิด แล้วคิดตาม
อย่าทำห่าม ห้ามไม่ฟัง ดังโง่เขลา
หวังคนอื่น สุดท้ายเหมือน ปัญญาเบา
พึ่งตัวเอง เถอะนะเจ้า จะเข้าใจ
ไม่มีใคร ประสงค์ดี กว่านี้แล้ว
ความชำนาญ คล่องแคล่ว คือสิ่งไหน
ทั้งการงาน ที่ทำแล้ว สบายใจ
ก็จะใคร รู้ดีไป กว่าตัวเรา
อยู่กับเงา เฝ้าฟังเสียง ความเงียบงัน
อย่าไปหวั่น แม้ประจัญ ความเงียบเหงา
สิ่งสำคัญ ที่ต้องทำ เพื่อตัวเรา
ให้พรุ่งนี้ ดีกว่าเก่า ไม่เศร้าจน
แล้วจงดล บันดาล งานสักสิ่ง
ที่ทำได้ แท้จริง ขึ้นสักหน
แม้เริ่มต้น ไม่สวยงาม ตามอยากยล
จงค่อยๆ ดั้นดน ผ่านพ้นไป
อย่ากลัวใจ ใฝ่ผวา หรือว่าหวั่น
แม้ทางไกล จงอย่าหันเหไปไหน
จะผิดถูก จงค่อยค่อย เริ่มทำไป
แล้วจะได้ ภาคภูมิใจ ในตัวเอง ...
ผมไม่รู้ว่า พรุ่งนี้ หรืออนาคตจะเป็นยังไง แต่บอกได้เลยว่า เราต้องดิ้นรนครับ อย่าไปยอมแพ้มัน
คนตกงาน กับ Sound of Silence
หลังจากวางหูโทรศัพท์ไป ผมก็คิดว่า ตลอดตั้งแต่ต้นปีมาคนที่รู้จักมันก็แย่ๆกันทั้งนั้น แล้วผมจะช่วยเขายังไงล่ะ ? แม้ไม่สนิทกัน แต่ก็อยากช่วย แต่พวกเราก็ไม่ใช่เด็กๆอายุ 20 กว่าแล้วนะ เหอะๆ หัวเราะให้กับชะตาชีวิต อย่าว่าแต่เพือนผมเลย ถ้าผมต้องตกงานสิ้นเดือนนี้ บอกตรงๆ ผมมีทางออกเดียวคือ ต้องพึ่งตัวเองเท่านั้น ผมเตรียมแผน B ไว้แล้ว แต่บอกได้เลย ไม่มีแผน C ซึ่ง ผมคิดว่า แผน B ก็คงจะไม่ยืนยาวได้สักแค่ไหน ไม่มีอะไรแน่นอนเหมือนเดิม
การโทรหาเพื่อน เป็น Solution ที่ดีทางหนึ่ง แต่มันก็เหมือนกับเบางครั้ง เสียงของเราที่ส่งไปในเรื่องแบบนี้ อาจไม่ทำให้อีกฝั่งฟังแต่ไม่ได้ยินก็เป็นได้ เปรียบเสมือนกับ Sound of Silence
ของคนซึ่ง สำคัญ อันมากหลาย
อย่าไปคิด ถึงใครใคร ให้มากมาย
ก็ไม่ยาก เกินจะทาย เลยว่าใคร
อยู่ใกล้ๆ คือหัวใจ ของเรานี้
ฟังให้ดี ว่าเรียกร้อง หาสิ่งไหน
เสียงคนอื่น แม้ดังมา ไม่ว่าใคร
ก็ไม่จริง เท่ากับใจ ข้างในเรา
แม้เสียงเบา ฟังสักนิด แล้วคิดตาม
อย่าทำห่าม ห้ามไม่ฟัง ดังโง่เขลา
หวังคนอื่น สุดท้ายเหมือน ปัญญาเบา
พึ่งตัวเอง เถอะนะเจ้า จะเข้าใจ
ไม่มีใคร ประสงค์ดี กว่านี้แล้ว
ความชำนาญ คล่องแคล่ว คือสิ่งไหน
ทั้งการงาน ที่ทำแล้ว สบายใจ
ก็จะใคร รู้ดีไป กว่าตัวเรา
อยู่กับเงา เฝ้าฟังเสียง ความเงียบงัน
อย่าไปหวั่น แม้ประจัญ ความเงียบเหงา
สิ่งสำคัญ ที่ต้องทำ เพื่อตัวเรา
ให้พรุ่งนี้ ดีกว่าเก่า ไม่เศร้าจน
แล้วจงดล บันดาล งานสักสิ่ง
ที่ทำได้ แท้จริง ขึ้นสักหน
แม้เริ่มต้น ไม่สวยงาม ตามอยากยล
จงค่อยๆ ดั้นดน ผ่านพ้นไป
อย่ากลัวใจ ใฝ่ผวา หรือว่าหวั่น
แม้ทางไกล จงอย่าหันเหไปไหน
จะผิดถูก จงค่อยค่อย เริ่มทำไป
แล้วจะได้ ภาคภูมิใจ ในตัวเอง ...