เมื่อมีความคิดอยากที่จะเที่ยวขึ้นมา เชื่อได้เลยว่าจุดมุ่งหมายของการท่องเที่ยวของคนในประเทศเขตร้อนๆ อย่างเราเนี้ย หนึ่งในนั้นต้องมีหิมะอยู่ในรายการแน่นอน ใช่มะๆ สักครั้งในชีวิต อยากจะเห็นหิมะสักครั้งนึงก็ยังดี ผมก็เป็นหนึ่งในนั้นแหละ หนึ่งในคนที่ตกหลุมพรางความขาว ความฟุ้ง ความละเอียดของมันเข้าเต็มประตู แต่หารู้ไม่ว่า...(ทำหน้าชั่วร้าย)
เอาล่ะ จะไปเจอหิมะทั้งที...ก็ต้องเอาให้มันสุดๆหน่อยสิเว้ย พวกเมืองที่มีหิมะตกเยอะ ตกหนักติดอันดับต้น ๆ ของโลกอย่าง Sapporo หรือ Otaru งี้ เอาให้ฟิน ให้สาสมกับความอยากเจอไปเลย
ก่อนจะตกลงกับทริปนี้ ผมมีความลังเลอยู่สองที่ ระหว่างไปเหยียบทะเลทรายที่มุยเน่ หรือจะไปเหยียบหิมะที่ฮอกไกโดดี เป็นคุณคงเลือกได้ไม่ยากใช่ไหมล่ะ แต่กับผมมีหลายปัจจัยนะครับ ทะเลทรายเดินทางง่ายกว่า ใช้งบน้อยกว่า(มาก) แถมไปที่เดียว ได้ทั้งทะเลทรายและทะเลจริง ๆ เลยด้วย แต่ แต่ แต่ สุดท้ายยย...ก็เลือกหิมะจ่ะ ตามประสาคนไม่เคยเห็นไง ทั้งขาวทั้งนวลขนาดนั้น ไม่หลง(กล)ก็บ้าแล้นนน...
และแล้วความอยากแอ่วก็ท่วมทุ่งข้าวสาลี ตู้มมม เกิดเป็นโกโก้ ครั้นช์!! (ไม่ใช่แล้วโว้ย!)
ก่อนจะไปฮอกไกโด ผมขอเสนอที่นี่ก่อนนะครับ
Nui. Hostel & Bar Lounge
ที่นี่ที่เดียวตอบโจทย์ฮิปเตอร์สายเมาได้สบาย
ตอนเช้านั่งจิบกาแฟดีๆ แกล้มขนมอบใหม่ ๆ กลิ่นนี่ห๊อมมมฟุ้งไปทั่วร้าน เติมพลังก่อนออกไปตะลุยโตเกียวได้ดีเชียว
ตกเย็นกลับมา อ้าววว เป็นบาร์ซะงั้น! ดริ๊งเลยสิ รออะไร กับแกล้มอร่อย ฟินจนลืมความเหนื่อยเลยล่ะ เนื้อย่างหวานๆ กินกับเครื่องดื่มก็ดี แบบโปะข้าวมาเป็นถ้วยก็มี เอ็นไก่ทอดก็กรุบกรอบ ลูกค้าคนอื่น ๆ ที่มาก็ดูจะกรุบ ๆ เหมือนกัน ฮาาาาา.... ของดีราคาไม่แพง ซัดให้หนำใจ พอใจแล้วกดลิฟต์ขึ้นชั้นบน มุดที่หลับที่นอนของตัวเองได้เลย ไม่ต้องเมาทิ่มหัวตำออกจากร้านไปไหนเลยจ่ะ
ผมพักที่นี่ก่อนหนึ่งคืน เพราะจองตั๋วแบบแยกมา บินตรงไม่ไหวฮะ แพงงง!! แบบนี้ก็ดีด้วย ได้แวะปักหมุดระแวกโตเกียว ซึ่งผมยังไม่เคยมา ได้พักเหนื่อยระหว่างการเดินทางด้วย เลือกพักที่นี่ถือว่าคุ้มครับ
"เธอคือสีขาว"
เคยมีใครมอบคำนิยามดีๆ /แอบแฝงดี ๆ ให้คุณบ้างไหมล่ะ ยิ่งคนนั้นเป็นคนพิเศษ คุณก็จะยิ่งชอบในสิ่งที่เขาอ้างอิงขึ้น อย่างเวลาคุณคบกับแฟน แล้ววันนึง เขาเกิดใช้สรรพนามใหม่เรียกคุณแทนชื่อว่า 'หมูน้อย' งี้ เรียกเสียงหวานๆ ท้ายเสียงยานๆ แหม่...ได้ยินแล้วตัวบิดตัวงอกันไป เริ่มชอบในความมีน้ำหนักเยอะของร่างกายตัวเอง ทั้งที่ก่อนหน้านี้ โดนเพื่อนเรียก 'อีอ้วน' ดันโกรธเป็นฝืนเป็นไฟ เอาไปโพสต์ด่า กระแหนะกระแหนอยู่หน้าฟีดเป็นสามวัน เจ็ดวัน แล้วใครจะไปรู้...ที่แฟนคุณเรียกว่า หมูน้อยนั่นน่ะ...ตัวมันน้อยประมาณไหนกัน
ก็ตามที่กล่าวข้างต้นละครับ เมื่อเขาให้ผมเป็นสีขาว ผมก็เริ่มชอบสีขาวมากขึ้น สนใจในสิ่งต่าง ๆ ที่มีสีขาว และหิมะก็ขาว มันก็เลยเป็นหนึ่งในเหตุผลที่เกิดทริปนี้ขึ้นมา (ถุงก๊อบแก๊บผมเตรียมไว้ให้ข้างเก้าอี้แล้วครับ อยากอ้วกเชิญหยิบได้เลยตามสบาย)
OTARU
โอตารุ หรือ โอ่ะต้ะหรุ คือจุดหมายแรกที่ไปครับ และจุดหมายแรกของทริปก็ต้อนรับเราได้ถึงอกถึงใจเลยทีเดียว
วันที่ 1 กุมพาพันธ์ 2560 เครื่องบินลำโตกว่าปลาชะโดหลายเท่าได้พาสารร่างของผมไปถึงสนามบิน New Chitose ก็ช่วงบ่ายค่อนไปทางเย็นแล้ว ที่สนามบินนี่แหละ คือที่ที่ผมได้สัมผัสหิมะครั้งแรก มันเบา ๆ ฟู ๆ เหมือนทุเรียนสุกทอดกรอบเลย (พูดแล้วก็หิว) ละลายไวมากเมื่อได้สัมผัสกับฝ่ามือ คล้าย ๆ เกล็ดน้ำแข็งที่บขูดออกจากช่องฟรีทเนอะ แต่มีความละเอียดกว่า บวกกับลมที่แรงประมาณนึง ทำให้มันพัดฟุ้งไปทั่วไม่สาดเป็นสายเหมือนฝน ฟินจนลืมความหนาวกันไปชั่วขณะนึงเชียว ก่อนออกจากสนามบินก็ต้องไปต่อคิวแย่งชิงบัตรเบ่ง(Hokkaido Rail Pass) กับพี่จีน(อีกแล้วครับท่าน ไปไหนก็เจอ) ซึ่งใช้เวลานานมาก ตรงนี้ กว่าจะออกสนามบินได้ ก็ประมาณ6โมงแล้ว ฟ้ามืดไปละ วิสัยทัศน์ 2 ข้างทางแทบจะไม่เห็นอะไรกันแล้ว แต่ก็พอเห็นว่าหิมะตกเยอะมาก อาคารบ้านเรือนถูกปกคลุมไปด้วยหิมะหนาๆ โว้ววววว มันภาพในฝันที่อยากจะเจอเลยเว้ย สวย สวย สวย
หลังจากที่แวะเอากระเป๋าใหญ่ไปฝากไว้ที่สถานี Sapporo แล้ว ถึงสถานีปลายทางก็เป็นเวลา 2 ทุ่มนิด ๆ มั้ง ไม่แน่ใจ ออกจากสถานีเพื่อเดินไปยังที่พัก และช่วงเวลาต่อจากนี้แหละ คือความโหดสุดในการเจอหิมะของทริปเลย
การเดินฟ่าหิมะครั้งแรก เราต้องเดินลัดเลาะขึ้นไปตามเนินเขาของโอตารุ ซึ่งเป็นตอนกลางคืน เสื้อผ้าที่ใส่ ณ ตอนนั้น ยังน้อยชิ้นนัก หมวกมีไม่หยิบออกมาใช้ หูเย็นไปดิ ถุงมือก็ไม่ใส่ กางเกงก็ใส่แค่ยีนส์ชั้นเดียว ไม่มีลองจอห์น รองเท้า...ผ้าใบธรรมดา ๆ ที่พื้นรองเท้า
เรียบกริบ เหมาะแก่การเหยียบหิมะขึ้นลงเขามากกก!!! (ประชดนะ) เดินไปสักแปป เอาล่ะ ลื่น~ เดินอีกหน่อย ลื่นนน~ เปิดแมพหาที่พักยังไม่ทันจะได้ถึงครึ่งทาง ดับจ่ะ ความเย็นน็อคมันไปสะแล้ว หนาวก็หนาว หูแข็ง มือแข็ง หน้าเหน้อ หิมะพัดใส่จนชาไปหมด ที่พักก็ต้องหา ทางเดินนี่แบบว่าขึ้น ๆ ลง ๆ ทั้งน้านน แล้วพื้นถนนตรงที่จะต้องเดินมันดันเป็นหิมะที่โดนเหยียบซะจนเรียบเนียนอะ ช่วยสร้างเสริมประสบการณ์ลื่นได้ดีมาก โหดร้ายยย! ทำไมต้องต้อนรับคนบอบบางอย่างเราได้ทารุณเยี่ยงนี้ กระซิกๆ
สุดท้ายถึงที่พักแล้ว เชคอินแล้วเรียบร้อย ไม่ออกไปไหนแล้วครับ จากที่ตั้งใจจะออกไปเที่ยวต่อ ไม่เอาละ ขอหลบอยู่ในห้องให้ฮีทเตอร์ปลอบประโลมใจจากเหตุการณ์อันเลวร้ายที่พึ่งผ่านพ้นไปดีกว่า
ประสบการณ์อาบน้ำรวม(ชาย) หล่อ ล่ำ ขาว ตี๋ เกาหลี จีน ญี่ปุ่น (18+)
บันทึกของโอตารุยังไม่หมดนะครับ จะขอแทรกด้วยเรื่องนี้ก่อน แต่ค่อนข้างติดเรทนิดนึง จึงใส่ไว้ในส่วนของ Spoil
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แหม่....รีบคลิกกันเชียว สติ...นิดนึง (ดีดนิ้ว) / จะโดนถีบไหมนี่เรา
ขอฝากเพจเล็กๆ หน่อยนะครับ www.facebook.com/chuttiejourney
และ Instagram ของผม chatchakan
.
.
จะได้ไม่ประเจิดประเจ้อจนเกินไป (คิดอยู่นานว่าจะเขียนส่วนนี้ดีไหม)
[CR] Japan again : Snow falls in Hokkaido | เมื่อหิมะตกที่ฮอกไกโดตอนฉันไปญี่ปุ่นอีกครั้ง
เมื่อมีความคิดอยากที่จะเที่ยวขึ้นมา เชื่อได้เลยว่าจุดมุ่งหมายของการท่องเที่ยวของคนในประเทศเขตร้อนๆ อย่างเราเนี้ย หนึ่งในนั้นต้องมีหิมะอยู่ในรายการแน่นอน ใช่มะๆ สักครั้งในชีวิต อยากจะเห็นหิมะสักครั้งนึงก็ยังดี ผมก็เป็นหนึ่งในนั้นแหละ หนึ่งในคนที่ตกหลุมพรางความขาว ความฟุ้ง ความละเอียดของมันเข้าเต็มประตู แต่หารู้ไม่ว่า...(ทำหน้าชั่วร้าย)
เอาล่ะ จะไปเจอหิมะทั้งที...ก็ต้องเอาให้มันสุดๆหน่อยสิเว้ย พวกเมืองที่มีหิมะตกเยอะ ตกหนักติดอันดับต้น ๆ ของโลกอย่าง Sapporo หรือ Otaru งี้ เอาให้ฟิน ให้สาสมกับความอยากเจอไปเลย
ก่อนจะตกลงกับทริปนี้ ผมมีความลังเลอยู่สองที่ ระหว่างไปเหยียบทะเลทรายที่มุยเน่ หรือจะไปเหยียบหิมะที่ฮอกไกโดดี เป็นคุณคงเลือกได้ไม่ยากใช่ไหมล่ะ แต่กับผมมีหลายปัจจัยนะครับ ทะเลทรายเดินทางง่ายกว่า ใช้งบน้อยกว่า(มาก) แถมไปที่เดียว ได้ทั้งทะเลทรายและทะเลจริง ๆ เลยด้วย แต่ แต่ แต่ สุดท้ายยย...ก็เลือกหิมะจ่ะ ตามประสาคนไม่เคยเห็นไง ทั้งขาวทั้งนวลขนาดนั้น ไม่หลง(กล)ก็บ้าแล้นนน...
และแล้วความอยากแอ่วก็ท่วมทุ่งข้าวสาลี ตู้มมม เกิดเป็นโกโก้ ครั้นช์!! (ไม่ใช่แล้วโว้ย!)
ก่อนจะไปฮอกไกโด ผมขอเสนอที่นี่ก่อนนะครับ
Nui. Hostel & Bar Lounge
ที่นี่ที่เดียวตอบโจทย์ฮิปเตอร์สายเมาได้สบาย
ตอนเช้านั่งจิบกาแฟดีๆ แกล้มขนมอบใหม่ ๆ กลิ่นนี่ห๊อมมมฟุ้งไปทั่วร้าน เติมพลังก่อนออกไปตะลุยโตเกียวได้ดีเชียว
ตกเย็นกลับมา อ้าววว เป็นบาร์ซะงั้น! ดริ๊งเลยสิ รออะไร กับแกล้มอร่อย ฟินจนลืมความเหนื่อยเลยล่ะ เนื้อย่างหวานๆ กินกับเครื่องดื่มก็ดี แบบโปะข้าวมาเป็นถ้วยก็มี เอ็นไก่ทอดก็กรุบกรอบ ลูกค้าคนอื่น ๆ ที่มาก็ดูจะกรุบ ๆ เหมือนกัน ฮาาาาา.... ของดีราคาไม่แพง ซัดให้หนำใจ พอใจแล้วกดลิฟต์ขึ้นชั้นบน มุดที่หลับที่นอนของตัวเองได้เลย ไม่ต้องเมาทิ่มหัวตำออกจากร้านไปไหนเลยจ่ะ
ผมพักที่นี่ก่อนหนึ่งคืน เพราะจองตั๋วแบบแยกมา บินตรงไม่ไหวฮะ แพงงง!! แบบนี้ก็ดีด้วย ได้แวะปักหมุดระแวกโตเกียว ซึ่งผมยังไม่เคยมา ได้พักเหนื่อยระหว่างการเดินทางด้วย เลือกพักที่นี่ถือว่าคุ้มครับ
"เธอคือสีขาว"
เคยมีใครมอบคำนิยามดีๆ /แอบแฝงดี ๆ ให้คุณบ้างไหมล่ะ ยิ่งคนนั้นเป็นคนพิเศษ คุณก็จะยิ่งชอบในสิ่งที่เขาอ้างอิงขึ้น อย่างเวลาคุณคบกับแฟน แล้ววันนึง เขาเกิดใช้สรรพนามใหม่เรียกคุณแทนชื่อว่า 'หมูน้อย' งี้ เรียกเสียงหวานๆ ท้ายเสียงยานๆ แหม่...ได้ยินแล้วตัวบิดตัวงอกันไป เริ่มชอบในความมีน้ำหนักเยอะของร่างกายตัวเอง ทั้งที่ก่อนหน้านี้ โดนเพื่อนเรียก 'อีอ้วน' ดันโกรธเป็นฝืนเป็นไฟ เอาไปโพสต์ด่า กระแหนะกระแหนอยู่หน้าฟีดเป็นสามวัน เจ็ดวัน แล้วใครจะไปรู้...ที่แฟนคุณเรียกว่า หมูน้อยนั่นน่ะ...ตัวมันน้อยประมาณไหนกัน
ก็ตามที่กล่าวข้างต้นละครับ เมื่อเขาให้ผมเป็นสีขาว ผมก็เริ่มชอบสีขาวมากขึ้น สนใจในสิ่งต่าง ๆ ที่มีสีขาว และหิมะก็ขาว มันก็เลยเป็นหนึ่งในเหตุผลที่เกิดทริปนี้ขึ้นมา (ถุงก๊อบแก๊บผมเตรียมไว้ให้ข้างเก้าอี้แล้วครับ อยากอ้วกเชิญหยิบได้เลยตามสบาย)
OTARU
โอตารุ หรือ โอ่ะต้ะหรุ คือจุดหมายแรกที่ไปครับ และจุดหมายแรกของทริปก็ต้อนรับเราได้ถึงอกถึงใจเลยทีเดียว
วันที่ 1 กุมพาพันธ์ 2560 เครื่องบินลำโตกว่าปลาชะโดหลายเท่าได้พาสารร่างของผมไปถึงสนามบิน New Chitose ก็ช่วงบ่ายค่อนไปทางเย็นแล้ว ที่สนามบินนี่แหละ คือที่ที่ผมได้สัมผัสหิมะครั้งแรก มันเบา ๆ ฟู ๆ เหมือนทุเรียนสุกทอดกรอบเลย (พูดแล้วก็หิว) ละลายไวมากเมื่อได้สัมผัสกับฝ่ามือ คล้าย ๆ เกล็ดน้ำแข็งที่บขูดออกจากช่องฟรีทเนอะ แต่มีความละเอียดกว่า บวกกับลมที่แรงประมาณนึง ทำให้มันพัดฟุ้งไปทั่วไม่สาดเป็นสายเหมือนฝน ฟินจนลืมความหนาวกันไปชั่วขณะนึงเชียว ก่อนออกจากสนามบินก็ต้องไปต่อคิวแย่งชิงบัตรเบ่ง(Hokkaido Rail Pass) กับพี่จีน(อีกแล้วครับท่าน ไปไหนก็เจอ) ซึ่งใช้เวลานานมาก ตรงนี้ กว่าจะออกสนามบินได้ ก็ประมาณ6โมงแล้ว ฟ้ามืดไปละ วิสัยทัศน์ 2 ข้างทางแทบจะไม่เห็นอะไรกันแล้ว แต่ก็พอเห็นว่าหิมะตกเยอะมาก อาคารบ้านเรือนถูกปกคลุมไปด้วยหิมะหนาๆ โว้ววววว มันภาพในฝันที่อยากจะเจอเลยเว้ย สวย สวย สวย
หลังจากที่แวะเอากระเป๋าใหญ่ไปฝากไว้ที่สถานี Sapporo แล้ว ถึงสถานีปลายทางก็เป็นเวลา 2 ทุ่มนิด ๆ มั้ง ไม่แน่ใจ ออกจากสถานีเพื่อเดินไปยังที่พัก และช่วงเวลาต่อจากนี้แหละ คือความโหดสุดในการเจอหิมะของทริปเลย
การเดินฟ่าหิมะครั้งแรก เราต้องเดินลัดเลาะขึ้นไปตามเนินเขาของโอตารุ ซึ่งเป็นตอนกลางคืน เสื้อผ้าที่ใส่ ณ ตอนนั้น ยังน้อยชิ้นนัก หมวกมีไม่หยิบออกมาใช้ หูเย็นไปดิ ถุงมือก็ไม่ใส่ กางเกงก็ใส่แค่ยีนส์ชั้นเดียว ไม่มีลองจอห์น รองเท้า...ผ้าใบธรรมดา ๆ ที่พื้นรองเท้า
สุดท้ายถึงที่พักแล้ว เชคอินแล้วเรียบร้อย ไม่ออกไปไหนแล้วครับ จากที่ตั้งใจจะออกไปเที่ยวต่อ ไม่เอาละ ขอหลบอยู่ในห้องให้ฮีทเตอร์ปลอบประโลมใจจากเหตุการณ์อันเลวร้ายที่พึ่งผ่านพ้นไปดีกว่า
ประสบการณ์อาบน้ำรวม(ชาย) หล่อ ล่ำ ขาว ตี๋ เกาหลี จีน ญี่ปุ่น (18+)
บันทึกของโอตารุยังไม่หมดนะครับ จะขอแทรกด้วยเรื่องนี้ก่อน แต่ค่อนข้างติดเรทนิดนึง จึงใส่ไว้ในส่วนของ Spoil
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
.
.
จะได้ไม่ประเจิดประเจ้อจนเกินไป (คิดอยู่นานว่าจะเขียนส่วนนี้ดีไหม)