สัปดาห์นี้ได้มีโอกาสมาอบรมเกี่ยวกับการทำงาน ได้พบปะคนในสังคม โดยปกติในการใช้ชีวิตประจำวันเราไม่ค่อยได้ใช้ชีวิตร่วมกับคนในสังคมมากนัก ออกจากบ้านก็ไปทำงาน ทานข้าวที่ทำงาน เสร็จก็กลับบ้าน
เช้านี้ที่โรงแรมมีอาหารเช้า เราก็เห็นแล้วว่ามันยังพอมีโต๊ะว่าง เราก็เดินไปตักอาหารเลย แล้วถึงหาโต๊ะนั่ง เดินไปโต๊ะว่าง คนที่นั่งอยู่แล้วก็บอกจอง จอง จอง จอง จองหมดเลย เราก็ไม่ได้อะไร คิดว่าเขาคงกำลังเดินตักอาหารเดี๋ยวก็คงมานั่งก็คงมีสิทธิ์จองไว้ก่อน (มั้ง) เราก็ไปหาโต๊ะอื่น
คือโต๊ะจะเป็นโต๊ะกลมนั่งได้ 10 คนค่ะ จนเห็นโต๊ะว่างอีกโต๊ะ มีนั่งอยู่ 1 คน เราก็ถามก่อนนะคะ ว่ามีคนนั่งไหม เขาก็บอกว่ามี เราก็เลยถามว่านั่งกี่คน พี่เขาก็บอกว่า 4 คน ก็พูดจาดีปกตินะคะ ไม่ได้เหวี่ยงอะไร เราเว้นที่ให้เขาไว้ 4 ทีนับเว้นไว้ เราก็นั่งทานข้าวกับเพื่อนอีก 1 คนตามปกติ
ระหว่างที่เราทานข้าว คนก็เริ่มลงมาเยอะ เดินหาที่นั่งกันวุ่น เยอะจนแบบต้องยืนรอคนลุกถึงได้นั่ง เราก็รีบๆทานให้เสร็จๆ เรานั่งทานข้าวประมาณ 15 นาที เพื่อนๆเขาเพิ่งลงกันมา
คือสรุปว่าเขาจองที่ให้เพื่อนทั้งๆที่เพื่อนยังไม่ลงมา คือแบบเรายังรู้สึกไม่ดีที่มีคนที่เขาไม่มีที่นั่ง เราก็รีบๆทานเพื่อคนอื่นจะได้นั่งต่อจากเรา แล้วเขารู้สึกอะไรบ้างไหม ที่มีคนไม่มีที่นั่งทานข้าวที่ยืนอยู่ตรงที่ว่างแต่นั่งไม่ได้เพราะจองไว้ให้เพื่อน
แล้วเราก็นึกได้เหมือนเวลาไปห้าง มีที่จอดรถว่าง มีคนยืนอยู่แล้วบอกว่า "จองแล้วค่ะ" ประมาณนี้
หลังจากทานข้าวเสร็จก็ขึ้นรถตู้ที่โรงแรมเตรียมไว้เพื่อมาที่อบรม เปิดประตู ก็เจอกับคำว่า อันนี้จองแล้วนะคะ ทั้งแถวเลย เรากับเพื่อนก็เลยไปนั่งข้างหน้าข้างคนขับไม่ได้อะไร
ขึ้นมาถึงห้องอบรม คนยังน้อยอยู่ กันอยู่แค่ 4 คน ในห้องนั่งได้ 50 คน เราก็ชวนเพื่อนไปนั่งตรงกลางจอ กลัวจะมองไม่เห็น เขาก็บอกว่าจองแล้วนะคะ ทั้งแถวเลย
จอง จอง จอง จอง จอง เต็มไปหมดเลยยยยยย
ว่าด้วยเรื่องวัฒนธรรมการ "จอง"
เช้านี้ที่โรงแรมมีอาหารเช้า เราก็เห็นแล้วว่ามันยังพอมีโต๊ะว่าง เราก็เดินไปตักอาหารเลย แล้วถึงหาโต๊ะนั่ง เดินไปโต๊ะว่าง คนที่นั่งอยู่แล้วก็บอกจอง จอง จอง จอง จองหมดเลย เราก็ไม่ได้อะไร คิดว่าเขาคงกำลังเดินตักอาหารเดี๋ยวก็คงมานั่งก็คงมีสิทธิ์จองไว้ก่อน (มั้ง) เราก็ไปหาโต๊ะอื่น
คือโต๊ะจะเป็นโต๊ะกลมนั่งได้ 10 คนค่ะ จนเห็นโต๊ะว่างอีกโต๊ะ มีนั่งอยู่ 1 คน เราก็ถามก่อนนะคะ ว่ามีคนนั่งไหม เขาก็บอกว่ามี เราก็เลยถามว่านั่งกี่คน พี่เขาก็บอกว่า 4 คน ก็พูดจาดีปกตินะคะ ไม่ได้เหวี่ยงอะไร เราเว้นที่ให้เขาไว้ 4 ทีนับเว้นไว้ เราก็นั่งทานข้าวกับเพื่อนอีก 1 คนตามปกติ
ระหว่างที่เราทานข้าว คนก็เริ่มลงมาเยอะ เดินหาที่นั่งกันวุ่น เยอะจนแบบต้องยืนรอคนลุกถึงได้นั่ง เราก็รีบๆทานให้เสร็จๆ เรานั่งทานข้าวประมาณ 15 นาที เพื่อนๆเขาเพิ่งลงกันมา
คือสรุปว่าเขาจองที่ให้เพื่อนทั้งๆที่เพื่อนยังไม่ลงมา คือแบบเรายังรู้สึกไม่ดีที่มีคนที่เขาไม่มีที่นั่ง เราก็รีบๆทานเพื่อคนอื่นจะได้นั่งต่อจากเรา แล้วเขารู้สึกอะไรบ้างไหม ที่มีคนไม่มีที่นั่งทานข้าวที่ยืนอยู่ตรงที่ว่างแต่นั่งไม่ได้เพราะจองไว้ให้เพื่อน
แล้วเราก็นึกได้เหมือนเวลาไปห้าง มีที่จอดรถว่าง มีคนยืนอยู่แล้วบอกว่า "จองแล้วค่ะ" ประมาณนี้
หลังจากทานข้าวเสร็จก็ขึ้นรถตู้ที่โรงแรมเตรียมไว้เพื่อมาที่อบรม เปิดประตู ก็เจอกับคำว่า อันนี้จองแล้วนะคะ ทั้งแถวเลย เรากับเพื่อนก็เลยไปนั่งข้างหน้าข้างคนขับไม่ได้อะไร
ขึ้นมาถึงห้องอบรม คนยังน้อยอยู่ กันอยู่แค่ 4 คน ในห้องนั่งได้ 50 คน เราก็ชวนเพื่อนไปนั่งตรงกลางจอ กลัวจะมองไม่เห็น เขาก็บอกว่าจองแล้วนะคะ ทั้งแถวเลย
จอง จอง จอง จอง จอง เต็มไปหมดเลยยยยยย