พรหมลิขิตกุยช่าย คืนวันศุกร์ ที่ 3 มีนาคม 2560
ไม่มีอะไรมาก อยากรู้ชื่อและคณะของคนๆหนึ่ง คืนวันศุกร์ที่ผ่านมาเขาใส่เสื้อ จะเรียกว่าเสื้อแบบไหนดี แบบเป็นเสื้อยืดแต่แขนยาว ดึงแขนเสื้อขึ้นมาถึงข้อศอก สีเสื้อจะเรียกว่ากรมก็ไม่น่าใช่ สีน้ำเงินก็ไม่เชิงอยู่เป็นสีกึ่งๆค่ะ ดัดฟัน เหล็กดัดฟันสีฟ้า (มั้วค่ะ อันนี้เราไม่ค่อยแน่ใจเพราะสังเกตแค่ตอนเดินผ่านกัน 10 วิ/ 2 ก้าว) ผิวขาว ส่วนสูงน่าจะประมาณ 170 up เจอกันเพราะกุยช่าย เรื่องมีอยู่ว่า.. .
ไปเดิน walking กับเพื่อนแก้เครียดหลังสอบ เดินไปเดินมาก็หิว ไปซื้อกุยช่ายสี่เหลี่ยมร้านลุงหน้าเวทีกิน ซื้อเสร็จแล้วก็เดินกินเรื่อยๆจนเหลือแค่ชิ้นสุดท้ายในปาก ตอนนั้นกำลังเดินถึงร้านวาฟเฟิล เราก็เดินเอาถุงไปทิ้งถังขยะตรงม้านั่งสีขาว พอหันหลังกลับมารู้แค่ว่าเดินส่วนกับกลุ่มผช. 4 คนตอนนั้นยังไม่ได้มองหน้าเพราะมัวแต่เคี้ยวกุยช่ายอยู่ เดินผ่านไปสักพัก เพื่อนที่มาด้วยก็พูดขึ้นว่าหล่อ ปฏิกิริยาของตัวเราตอบสนองอย่างรวดเร็วหันหลัง ควับ! เจอผช.คนนี้แหละค่ะ ปล. เริ่มแรกเราเห็นเฉพาะด้านข้างแค่เสี้ยวหน้า เขายิ้มหัวเราะกับเพื่อนอยู่ ม่านตาเราเบิกกว้างแต่ใจไม่ได้เต้นเหมือนในนิยายนะคะ รู้ตัวแค่ว่าใจมันกลับตะโกนออกมาว่า "หล่อ รอยยิ้มสดใสมาก ขาวมากกกก"
คนนี้แหละค่ะพรหมลิขิตกุยช่ายของเรา ก่อนจะได้ชื่อนี้มามันเป็นอย่างนี้ค่ะ 1 2 3 เริ่ม.. .
หลังจากหันหน้ากลับมาและเดินต่อ.. .
เพื่อน "หล่ออ่ะ หล่อมาก"
ดิฉัน "เอ่อว่ะ หล่อจริงๆ"
เพื่อน "เมื่อกี้เขาหันมาและยิ้มพอดีโคตรน่ารัก"
ดิฉันพอได้ยินคำว่า 'เขาหันมายิ้มพอดี' เอ๊ะ! ตอนนั้นนนนนน ฉันกำลังเคี้ยวกุยช่ายนิ่หว่า เฮ้ยยยเคี้ยวกุยช่าย นึกถาพตามแบบที่เรากำลังเคี้ยวอย่างอร่อยหน้ากำลังเอ๋อๆ ผมฟูๆเพราะมัวแต่กิน แล้วผู้หล่อๆหันมางี้ ปากมันแพล็บบบ! เอ่อออออ ความเรียบร้อยหายหมด ซกมกมาแทนที่! รู้แค่ว่าตอนนั้นอร่อยอ่ะ ถ้าย้อนเวลากลับไปก็ยังจะเลือกเจอเริ่มแรกคือเคี้ยวกุยช่าย เพราะมันอร่อยจริงๆ555555 ต่อนะคะ.. .
ดิฉัน "โอ้ยยยเมื่อกี้เคี้ยวกุยช่ายอยู่อ่ะไม่ได้มองเลยเสียดายเห็นแค่ครึ่งหน้า อยากเห็นเต็มๆหน้าอีกรอบว่ะ" เราและเพื่อนก็ตัดสินใจเดินอ้อมเข้าแถวกลางไปในทิศทางที่คิดว่าจะเจอแต่กลับไม่เจอ เดินเร็วมาก แปปเดี๋ยวเอง ตอนนั้น เราก็คิดแค่ว่า เอ่ออก็ปกติแหละเนอะเจอหล่อๆ ผ่านหน้าผ่านตาไรงี้เลยปล่อย เขาก็หล่อเหมือนคนปกติที่เราเจอแล้วก็ผ่านไป เลยบ่นเรื่องเคี้ยวกุยช่ายกับเพื่อนว่า ตอนนั้นที่เขาหันมานิ้มคือแบบกูกำลังเคี้ยวกุยช่ายนะเว่ยยย มันต้องเป็นภาพทุเรศแน่เลยง ถึงแม้ความจริงเขาอาจไม่ได้สังเกตหน้ากูหรอกแต่มโนบ้าบอเพ้อเจ้อไปก่อนนนฟหกดเ้าางง บลาบล้าาาาๆๆๆๆๆ เดินไปสักพักบ่นเรื่องกุยช่ายอยู่ยังไม่จบกลับเจออีกค่ะ ก็เลยคิดตลกๆกับเพื่อนว่า 'เฮ้ย! เพราะเราพูดถึงกุยช่ายป่ะว่ะถึงเจอไรงี้ เพราะครั้งแรกที่เจอก็เพราะต้องเดินไปทิ้งขยะคือถุงที่ใส่กุยช่าย แต่ความคิดก็ไม่ได้จริงจังไง แค่คิดฮาๆบ้าๆทั่วไป เจอรอบนี้ก็มอง อืมมมมมมใกล้ๆหน้าขาว ใสมาก แต่ก็ไม่ได้อะไร ดีใจที่เจออีกรอบ เดินสวนไปปกติ เดินต่อสักพัก เหนื่อยล่ะกำลังจะกลับ เราจะออกประตูด้านหน้าข้างเวลาที คิดว่าคงไม่เจอแล้วแหละ ถึงอยากจะเจออีกรอบก็เถอะ เลยพูดกับเพื่อนว่า เดี๋ยวลองพูด 'กุยช่ายกุยช่ายกุยช่าย' กันป่ะเผื่อเจอ555555555 แบบคิดเล่นๆ แต่ก็พูดนะ บ้าไปตามๆกันไรงี้ พอพูดเสร็ดปุ๊บมองไปข้างหน้าก่อนออกจาก walking เจอเขากับเพื่อนยืนอยู่ตรงหน้าเวที ตอนนั้นคือแบบหันไปพูดกับเพื่อน "หรือกุยช่ายทำให้เราเจอว่ะ" รอบนี่ก็พูดบ้าๆบอๆกันไปอีก จากนั้นเราก็เดินมาขึ้นรถแดง ช่วงกำลังรอคนขึ้นให้เต็มก็เลยพูดถึงหนุ่มกุยช่ายคนนี้แหละเอ่ออออคือแบบฮาไง บังเอิญปนความฮาแค่พูดกุยช่ายก็เจอ เราก็เลยบอกเพื่อนลองพูดอีกป่ะ เผื่อเราจะเจออีกพูดไปก็หัวเราะไป แต่ก็พูดนะบ้าไปตามกันอีกรอบ สักพักเขานั่งซ้อนมอไซต์กับเพื่อนผ่านหน้าไป คือตอนนั้นแบบเอ่ออออว่ะ แบบนี้เรียกพรหมลิขิตกัยช่ายได้ป่ะว่ะ555555555555 ตอนนั้นคือสตั้นมากกับเพื่อน -///-
ตามนี้แหล่ะค่ะ เรื่องราวทั้งหมด จะว่าบ้าก็ยอมรับค่ะ มันอาจเป็นเรื่องปกติที่เราจะเดินผ่านคนเดิมซ้ำๆได้ทั้งวัน แต่มันมีไม่กี่คนหรอกค่ะที่เราเดินผ่านไปแล้วไม่อยากให้ผ่านไปเลยเป็นแค่คนที่เราเคยพูดกับเพื่อนว่า "! คนนี้หล่อว่ะ"
จุดประสงค์ "อยากรู้คณะของคนนี้ค่ะ ชั้นปี ชื่อ สถานะโสดหรือมีคนรู้ใจแล้วไรงี้" ลักษณะบุคคลนี้ตามที่เราได้เขียนไว้ก่อนเริ่มเรื่อง เราก็ได้แต่หวังว่าจะได้เจอเขาอีกครั้ง พน.เริ่มเรียนปกติหลังสอบเสร็จ ว่าจะลองพูดกุยช่ายดูเผื่อเจอออ555555 แต่ก็คิดว่าไม่น่าจะเจอ - -!
ขอบคุณที่เขามาอ่านนะคะ
ปล. ขอความกรุณาไม่ดึงเอี่ยวดราม่าในทุกเรื่องนะคะ เกี่ยวกับความเป็นผญ.หรือผช. ความไม่งามหรือไม่เหมาะสม
เหตุเกิดที่ Bangsaen Walking Street
ไม่มีอะไรมาก อยากรู้ชื่อและคณะของคนๆหนึ่ง คืนวันศุกร์ที่ผ่านมาเขาใส่เสื้อ จะเรียกว่าเสื้อแบบไหนดี แบบเป็นเสื้อยืดแต่แขนยาว ดึงแขนเสื้อขึ้นมาถึงข้อศอก สีเสื้อจะเรียกว่ากรมก็ไม่น่าใช่ สีน้ำเงินก็ไม่เชิงอยู่เป็นสีกึ่งๆค่ะ ดัดฟัน เหล็กดัดฟันสีฟ้า (มั้วค่ะ อันนี้เราไม่ค่อยแน่ใจเพราะสังเกตแค่ตอนเดินผ่านกัน 10 วิ/ 2 ก้าว) ผิวขาว ส่วนสูงน่าจะประมาณ 170 up เจอกันเพราะกุยช่าย เรื่องมีอยู่ว่า.. .
ไปเดิน walking กับเพื่อนแก้เครียดหลังสอบ เดินไปเดินมาก็หิว ไปซื้อกุยช่ายสี่เหลี่ยมร้านลุงหน้าเวทีกิน ซื้อเสร็จแล้วก็เดินกินเรื่อยๆจนเหลือแค่ชิ้นสุดท้ายในปาก ตอนนั้นกำลังเดินถึงร้านวาฟเฟิล เราก็เดินเอาถุงไปทิ้งถังขยะตรงม้านั่งสีขาว พอหันหลังกลับมารู้แค่ว่าเดินส่วนกับกลุ่มผช. 4 คนตอนนั้นยังไม่ได้มองหน้าเพราะมัวแต่เคี้ยวกุยช่ายอยู่ เดินผ่านไปสักพัก เพื่อนที่มาด้วยก็พูดขึ้นว่าหล่อ ปฏิกิริยาของตัวเราตอบสนองอย่างรวดเร็วหันหลัง ควับ! เจอผช.คนนี้แหละค่ะ ปล. เริ่มแรกเราเห็นเฉพาะด้านข้างแค่เสี้ยวหน้า เขายิ้มหัวเราะกับเพื่อนอยู่ ม่านตาเราเบิกกว้างแต่ใจไม่ได้เต้นเหมือนในนิยายนะคะ รู้ตัวแค่ว่าใจมันกลับตะโกนออกมาว่า "หล่อ รอยยิ้มสดใสมาก ขาวมากกกก"
คนนี้แหละค่ะพรหมลิขิตกุยช่ายของเรา ก่อนจะได้ชื่อนี้มามันเป็นอย่างนี้ค่ะ 1 2 3 เริ่ม.. .
หลังจากหันหน้ากลับมาและเดินต่อ.. .
เพื่อน "หล่ออ่ะ หล่อมาก"
ดิฉัน "เอ่อว่ะ หล่อจริงๆ"
เพื่อน "เมื่อกี้เขาหันมาและยิ้มพอดีโคตรน่ารัก"
ดิฉันพอได้ยินคำว่า 'เขาหันมายิ้มพอดี' เอ๊ะ! ตอนนั้นนนนนน ฉันกำลังเคี้ยวกุยช่ายนิ่หว่า เฮ้ยยยเคี้ยวกุยช่าย นึกถาพตามแบบที่เรากำลังเคี้ยวอย่างอร่อยหน้ากำลังเอ๋อๆ ผมฟูๆเพราะมัวแต่กิน แล้วผู้หล่อๆหันมางี้ ปากมันแพล็บบบ! เอ่อออออ ความเรียบร้อยหายหมด ซกมกมาแทนที่! รู้แค่ว่าตอนนั้นอร่อยอ่ะ ถ้าย้อนเวลากลับไปก็ยังจะเลือกเจอเริ่มแรกคือเคี้ยวกุยช่าย เพราะมันอร่อยจริงๆ555555 ต่อนะคะ.. .
ดิฉัน "โอ้ยยยเมื่อกี้เคี้ยวกุยช่ายอยู่อ่ะไม่ได้มองเลยเสียดายเห็นแค่ครึ่งหน้า อยากเห็นเต็มๆหน้าอีกรอบว่ะ" เราและเพื่อนก็ตัดสินใจเดินอ้อมเข้าแถวกลางไปในทิศทางที่คิดว่าจะเจอแต่กลับไม่เจอ เดินเร็วมาก แปปเดี๋ยวเอง ตอนนั้น เราก็คิดแค่ว่า เอ่ออก็ปกติแหละเนอะเจอหล่อๆ ผ่านหน้าผ่านตาไรงี้เลยปล่อย เขาก็หล่อเหมือนคนปกติที่เราเจอแล้วก็ผ่านไป เลยบ่นเรื่องเคี้ยวกุยช่ายกับเพื่อนว่า ตอนนั้นที่เขาหันมานิ้มคือแบบกูกำลังเคี้ยวกุยช่ายนะเว่ยยย มันต้องเป็นภาพทุเรศแน่เลยง ถึงแม้ความจริงเขาอาจไม่ได้สังเกตหน้ากูหรอกแต่มโนบ้าบอเพ้อเจ้อไปก่อนนนฟหกดเ้าางง บลาบล้าาาาๆๆๆๆๆ เดินไปสักพักบ่นเรื่องกุยช่ายอยู่ยังไม่จบกลับเจออีกค่ะ ก็เลยคิดตลกๆกับเพื่อนว่า 'เฮ้ย! เพราะเราพูดถึงกุยช่ายป่ะว่ะถึงเจอไรงี้ เพราะครั้งแรกที่เจอก็เพราะต้องเดินไปทิ้งขยะคือถุงที่ใส่กุยช่าย แต่ความคิดก็ไม่ได้จริงจังไง แค่คิดฮาๆบ้าๆทั่วไป เจอรอบนี้ก็มอง อืมมมมมมใกล้ๆหน้าขาว ใสมาก แต่ก็ไม่ได้อะไร ดีใจที่เจออีกรอบ เดินสวนไปปกติ เดินต่อสักพัก เหนื่อยล่ะกำลังจะกลับ เราจะออกประตูด้านหน้าข้างเวลาที คิดว่าคงไม่เจอแล้วแหละ ถึงอยากจะเจออีกรอบก็เถอะ เลยพูดกับเพื่อนว่า เดี๋ยวลองพูด 'กุยช่ายกุยช่ายกุยช่าย' กันป่ะเผื่อเจอ555555555 แบบคิดเล่นๆ แต่ก็พูดนะ บ้าไปตามๆกันไรงี้ พอพูดเสร็ดปุ๊บมองไปข้างหน้าก่อนออกจาก walking เจอเขากับเพื่อนยืนอยู่ตรงหน้าเวที ตอนนั้นคือแบบหันไปพูดกับเพื่อน "หรือกุยช่ายทำให้เราเจอว่ะ" รอบนี่ก็พูดบ้าๆบอๆกันไปอีก จากนั้นเราก็เดินมาขึ้นรถแดง ช่วงกำลังรอคนขึ้นให้เต็มก็เลยพูดถึงหนุ่มกุยช่ายคนนี้แหละเอ่ออออคือแบบฮาไง บังเอิญปนความฮาแค่พูดกุยช่ายก็เจอ เราก็เลยบอกเพื่อนลองพูดอีกป่ะ เผื่อเราจะเจออีกพูดไปก็หัวเราะไป แต่ก็พูดนะบ้าไปตามกันอีกรอบ สักพักเขานั่งซ้อนมอไซต์กับเพื่อนผ่านหน้าไป คือตอนนั้นแบบเอ่ออออว่ะ แบบนี้เรียกพรหมลิขิตกัยช่ายได้ป่ะว่ะ555555555555 ตอนนั้นคือสตั้นมากกับเพื่อน -///-
ตามนี้แหล่ะค่ะ เรื่องราวทั้งหมด จะว่าบ้าก็ยอมรับค่ะ มันอาจเป็นเรื่องปกติที่เราจะเดินผ่านคนเดิมซ้ำๆได้ทั้งวัน แต่มันมีไม่กี่คนหรอกค่ะที่เราเดินผ่านไปแล้วไม่อยากให้ผ่านไปเลยเป็นแค่คนที่เราเคยพูดกับเพื่อนว่า "! คนนี้หล่อว่ะ"
จุดประสงค์ "อยากรู้คณะของคนนี้ค่ะ ชั้นปี ชื่อ สถานะโสดหรือมีคนรู้ใจแล้วไรงี้" ลักษณะบุคคลนี้ตามที่เราได้เขียนไว้ก่อนเริ่มเรื่อง เราก็ได้แต่หวังว่าจะได้เจอเขาอีกครั้ง พน.เริ่มเรียนปกติหลังสอบเสร็จ ว่าจะลองพูดกุยช่ายดูเผื่อเจอออ555555 แต่ก็คิดว่าไม่น่าจะเจอ - -!
ขอบคุณที่เขามาอ่านนะคะ
ปล. ขอความกรุณาไม่ดึงเอี่ยวดราม่าในทุกเรื่องนะคะ เกี่ยวกับความเป็นผญ.หรือผช. ความไม่งามหรือไม่เหมาะสม