2548
ปีนี้เพิ่งย่างเข้า 2560
ห่างกันแค่ 12 ปีเท่านั้น วังเวียงพลิกหน้ามือ เป็นหลังมือ
2548 วังเวียงเพิ่งตั้งไข่เพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยวได้แค่ปีสองปีเท่านั้น
คนไทยน้อยคนจะรู้จักวังเวียง มีแต่ฝรั่งที่รู้และบอกต่อๆ กันในหมู่ แบคแพค
จากเมืองเล็กๆ ที่เป็นโลเกชั่นสำหรับถ่ายทำหนังย้อนยุคสมัยค่อนศตวรรษก่อน
กลับเป็นเมืองที่กลายเป็นตึกและอาคารสมัยใหม่มากขึ้น
ถนน และสภาพเมือง เปลี่ยนไปจนจำแทบไม่ได้
เชื่อว่า ภายในไม่เกิน 3-4 ปี นับจากนี้ วังเวียง น่าจะมีสภาพคล้ายๆ พัทยา
คือเป็นเมืองที่เต็มไปด้วยตึก และถนนลาดยางอย่างดี
ในภาพที่เอามาให้ดูนี้ แทบทั้งหมด คือภาพที่อยู่ใน ใจกลางเมืองวังเวียง
มีไม่กี่ภาพที่เป็นถนนและท่ารถที่ห่างจากตัวตลาดไปแค่ไม่กี่ร้อยเมตร
จะเห็นได้ว่า ถนน เป็นหิน กรวด ดินแดง
ภาพที่เป็นสะพานข้ามน้ำซอง จุดนี้อยู่ตรงปลายสุดของการล่องแก่งน้ำซอง
ซึ่งสะพานนี้ถูกรื้อทิ้งไปเมื่อราวๆ สิบปีที่ผ่านมา เพื่อสร้างสะพานปูน
การไปเที่ยววังเวียงวันนี้ จึงไม่ได้รสชาดดิบๆ เหมือนเคยเป็นเมื่อสิบกว่าปีก่อน














เพิ่งนึกได้ว่ามีปี 2551 ด้วย
ล่องแก่ง ลำน้ำซอง วังเวียง Vang Vieng Laos 2551
https://www.youtube.com/watch?v=Tv_gSPB18f4

เป็น “ทริปถ่ายภาพ” ที่ตอนนั้นเพิ่งหวนกลับมาจับกล้องอีกครั้ง หลังจากหยุดไปหลายปี
เสียดาย ที่ไฟล์ส่วนใหญ่ความละเอียดต่ำ และกล้องวีดีโอเป็นแบบม้วนเทป ความคมชัดระดับ กล้อง Mini DV เท่านั้น
แต่ก็ยังดี ที่มีภาพถ่ายเหลืออยู่ให้รำลึกถึงความประทับใจ
วังเวียง ... วันวาน ที่ไม่มีภาพแบบนี้ บรรยากาศแบบนี้อีกแล้ว......
ปีนี้เพิ่งย่างเข้า 2560
ห่างกันแค่ 12 ปีเท่านั้น วังเวียงพลิกหน้ามือ เป็นหลังมือ
2548 วังเวียงเพิ่งตั้งไข่เพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยวได้แค่ปีสองปีเท่านั้น
คนไทยน้อยคนจะรู้จักวังเวียง มีแต่ฝรั่งที่รู้และบอกต่อๆ กันในหมู่ แบคแพค
จากเมืองเล็กๆ ที่เป็นโลเกชั่นสำหรับถ่ายทำหนังย้อนยุคสมัยค่อนศตวรรษก่อน
กลับเป็นเมืองที่กลายเป็นตึกและอาคารสมัยใหม่มากขึ้น
ถนน และสภาพเมือง เปลี่ยนไปจนจำแทบไม่ได้
เชื่อว่า ภายในไม่เกิน 3-4 ปี นับจากนี้ วังเวียง น่าจะมีสภาพคล้ายๆ พัทยา
คือเป็นเมืองที่เต็มไปด้วยตึก และถนนลาดยางอย่างดี
ในภาพที่เอามาให้ดูนี้ แทบทั้งหมด คือภาพที่อยู่ใน ใจกลางเมืองวังเวียง
มีไม่กี่ภาพที่เป็นถนนและท่ารถที่ห่างจากตัวตลาดไปแค่ไม่กี่ร้อยเมตร
จะเห็นได้ว่า ถนน เป็นหิน กรวด ดินแดง
ภาพที่เป็นสะพานข้ามน้ำซอง จุดนี้อยู่ตรงปลายสุดของการล่องแก่งน้ำซอง
ซึ่งสะพานนี้ถูกรื้อทิ้งไปเมื่อราวๆ สิบปีที่ผ่านมา เพื่อสร้างสะพานปูน
การไปเที่ยววังเวียงวันนี้ จึงไม่ได้รสชาดดิบๆ เหมือนเคยเป็นเมื่อสิบกว่าปีก่อน
เพิ่งนึกได้ว่ามีปี 2551 ด้วย
ล่องแก่ง ลำน้ำซอง วังเวียง Vang Vieng Laos 2551
https://www.youtube.com/watch?v=Tv_gSPB18f4
เป็น “ทริปถ่ายภาพ” ที่ตอนนั้นเพิ่งหวนกลับมาจับกล้องอีกครั้ง หลังจากหยุดไปหลายปี
เสียดาย ที่ไฟล์ส่วนใหญ่ความละเอียดต่ำ และกล้องวีดีโอเป็นแบบม้วนเทป ความคมชัดระดับ กล้อง Mini DV เท่านั้น
แต่ก็ยังดี ที่มีภาพถ่ายเหลืออยู่ให้รำลึกถึงความประทับใจ