ทุกวันนี้ผมสงสัยมากครับ เราเรียนตั้งแต่เด็กเลิกเรียนก็เย็นมาก แถมยิ่งโตยิ่งเรียนหนักเรื่อยๆ คือแบบชีวิตมีแต่เรียนๆแข่งขันๆ ใครโง่วิชาการก็แพ้ไป แถมข้อสอบสมัยนี้มันวัดความรู้ของเด็กได้จริงๆหรอ พอข้อสอบยากเกิน ไม่ต้องกลัวครับมีที่เรียนพิเศษคอยสนับสนุน สนับสนุนให้เด็กอยู่วงโครจรนี้ต่อไปอย่างดี เด็กทุกวันนี้มีแต่ความกดดัน ความเครียด และอีกหลายๆอย่าง แทนที่เด็กจะได้ใช้เวลาอยู่กับครอบครัวกลับต้องทุ่มเวลาทั้งหมดให้หนังสือวิชาการ แถมเราก็ถูกสอนมาอย่างนี้ซะส่วนใหญ่ เรียนเก่งๆจะได้ทำงานดี ได้เงินดี แล้วสุขภาพร่างกาย กับสุขภาพจิตหล่ะครับ กว่าจะได้งานดี เงินดีเด็กต้องสูญเสียสุขภาพกายสุขภาพจิตไปซะเท่าไหร่ แล้วความรู้ที่ได้จากการเรียนวิชาการเนี่ย ในชีวิตจริงเราหยิบมาใช้กี่เปอร์เซ็นกัน แล้วในวงจรนี้คิดว่าเด็กมันจะมีคุณธรรมกันจริงๆซักกี่คน เด็กส่วนมากไม่ได้มีคุณธรรมกันจริงๆหรอกครับ เป็นเพราะเด็กต้องพยายามทำตัวให้กลมกลืนกับสังคมส่วนมากไงครับถ้าแสดงพฤติกรรมไม่เหมาะสมก็จะโดนมองต่อว่า บลาๆ เด็กเลยต้องมีสกิลครับสกิลแห่งความชั่วร้ายที่ไม่ให้ใครจับได้ และสกิลของเด็กก็พัฒนาขึ้นเรื่อยๆ แล้วพวกผู้ใหญ่ไม่คิดกันหรอครับบางครั้งที่เห็นเด็กทำตัวดีทำตัวน่ารัก บางทีเค้าแค่อยากให้คุณแห่งอย่างที่เค้าอยากให้เห็น นี่แหละครับคือวงจรชีวิตของเด็กส่วนมาก เด็กควรได้รับคำสอนคุณธรรมมากกว่าวิชาการนะครับ จขกท. ก็เป็นแค่เด็กตาดำๆคนหนึ่ง ว่าได้แต่อย่าแรงนะครับ ฮ่าๆ
ผมสงสัยกับวงจรชีวิตของเด็กครับ เรียนเยอะๆเพื่อได้งานดี เงินดีหรอครับทุกวันนี้