ทำไมต้องมีแฟน ทั้งๆที่เราก็อยู่คนเดียวได้

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ เรามีแฟน แต่แฟนก็ไม่สนใจเราเท่าไหร่ เอาแต่อ่านนิยาย เล่นเกม กว่าจะได้คุยกัน ก็4ทุ่ม แปปๆก็ขอตัวนอน คือทั้งวันเค้าก็ว่างแหละค่ะ แต่ก็ทำกิจกรรมส่วนตัวมากกว่าจะคุยกับเรา กว่าจะได้เจ

เคยรู้สึกเหงาๆ เปลี่ยวๆ ทั้งๆที่ก็มีเพื่อนเยอะแยะ มีครอบครัวบ้างมั้ย บางคืนรู้สึกเปลี่ยวจนอยากนอนร้องไห้อยู่บนเตียงคนเดียว บางครั้งรู้สึกเหมือนต้องการความรัก บางครั้งเหมือนอยากมีแฟน แต่พอลองนึกแล้วก็ย

เราเลิกกับแฟนเก่านานละ ต่างคนก็ต่างไปมีแฟน จนตอนนี้เราเลิกกับแฟนแล้ว แต่ตลอดเวลาเรายังคิดถึงเขา ทั้งๆที่เขาทำกับเราเยอะมาก นอกใจ โกหก สารพัด แต่ทำไมเราถึงยังรัก ยังลืมคนที่ทำร้ายไม่ได้

ถ้ามีแฟนแล้วแฟนห้ามคบเพื่อนทุกคนเลย จะเลิกคบแฟนเพื่อมีเพื่อน หรือเลือกคบเพื่อนเพื่อมีแฟน

แฟนคือคนที่ทำให้เรา รู้สึกว่า มีแรงสู้เดินอยู่โลกใบนี้ แต่ตอนนี้ เราเลิกกับแฟนแล้ว แฟนไปมีคนอื่น เราไม่เหลือใครแล้ว เราไม่มีเพื่อนที่คุยได้สนิทใจ เราใช้ชีวิตแบบผ่านไปวันๆ หลังเลิกงานกลับห้องมาก็เหงาๆก

เนื่องจากไม่มีแฟนค่ะติดอยู่กับความเหงา เลยอยากจะรู้ว่า คนที่มีแฟน หรือ กำลังดูใจ พวกคุณมีความรู้สึกยังไงบ้างคะ

เวลาที่อยู่คนเดียว เราเข้าใจดีนะ ว่าบ้างครั้งมันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น แต่สุดท้ายแล้วมันก็ทำให้รู้สึกแบบเคว้งๆเหมือนกันนะ อยากจะมีใครคอยปรึกษา พูดคุย เข้าใจกัน มาแบ่งปันเรื่องราวต่างๆให้กันและกันบ้างค่ะ

คือก็ตามหัวข้อกระทู้เลยคะเหงามากแต่ไม่พร้อมเริ่มใหม่จริงๆ

ชินกับการทำอะไรด้วยตัวเอง อยู่กับตัวเอง กินคนเดียว เที่ยวคนเดียว ทำนั่นทำนี่คนเดียว บางครั้งเหงานะอยากมีใครสักคน แต่ทุกครั้งก็เหมือนมีอะไรมาสะกิดให้รู้สึกว่า ไม่อยากมีแฟนอีกแล้ว มีใครเป็นแบบนี้กันบ้าง