บทเรียนการรักคนที่มีเจ้าของ (แต่งงานแล้ว)

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ เรามีความรักที่แสนจะเจ็บปวดมากๆ

เรามีเรื่องราวความรักของเราที่จะเล่าให้เพื่อนๆฟัง   เราเป็นทอม แอบชอบผู้หญิงคนนึง ซึ่งเราเจอเขาในที่ทำงานแต่คนละบริษัท
ตอนน้นเราก็คบกับแฟนเราอยู่ค่ะ คบมา 8 ปี ค่ะ ตอนนั้นเรายอมรับเลยว่าเราชอบผู้หญิงคนนั้นมากมากจนเราเลิกกับแฟนเราค่ะ เข้าคั่นหลงค่ะ ผู้หญิงคนนั้นแต่งงานแล้วค่ะ เพิ่งมารู้ทีหลัง เขาทำให้เราหลงมาก ยอมรับเลยว่าเราเลวมาก ผู้หญิงคนนั้นห้ามเราติดต่อกบแฟนเก่าทุกช่องทางค่ะ ไลน์ เฟสบุ๊ค เบอร์โทร ให้เราลบหมดค่ะ แต่เราก็ยังแอบคุยกับแฟนเก่าบางครั้ง จนเราคบกันนานขึ้นเราเริ่มรับรู้เรื่องราวของแฟนผู้หญิงคนนั้นค่ะ การกระทำทุกอย่างเราเห็นและรับรู้ เช่น โทรมาให้เราเงียบ บอกใครๆว่าเราพี่น้องกัน สถานะเรารู้กันแค่สองคน เราแอบเปิดไลน์ของผู้หญิงค่ะ เห็นบทสนทนาทุกอย่างที่เขาคุยกัน ตอนนั้นเราเจ็บมากๆ ร้องไห้ เจ็บปวดค่ะ จนเราคิดได้ค่ะ คิดว่าเราควรพอและเป็นบทเรียนของชีวิตวัย 25 ปี ค่ะ  ผู้หญิงเขาชอบบอกรักเรา คิดถึงเราอยู่บ่อยครั้ง ห้ามทิ้ง และขอบคุณเราที่เข้าใจในตัวผู้หญิง  จนเราเองสับสนค่ะ  การกระทำมันสวนทางกับคำพูด จนเราคิดว่าเดินออกมาดีกว่าค่ะ

อ่านแล้วอย่าด่านะคะ เรารู้ตัวว่าเราและผู้หญิงเลวทั้งคู่  ทั้งคู่  แต่เราออกมาแล้วค่ะ ตัดใจได้แล้วค่ะ


ขอบคุณที่อ่านค่ะ