จริงๆไม่ใช่คนกรุงเทพค่ะ
เพิ่งมาทำงานในกรุงเทพไม่ถึงปี รุสึกแตกต่าง
ชีวิตไม่ได้ร่ำรวยมากมาย ไม่เที่ยว ไม่ดื่ม ไม่แบรนด์เนม
จนบางครั้งรุสึกว่าคนอื่นมองเราแปลก
ทำงานบ. ที่มีคนอยากเข้าติดอันดับ 1ใน3ของประเทศ ใครๆก็หรู ใครๆก็รวย
ที่รุสึกแตกต่างมากๆคือ เราแค่ไม่ค่อยพูด ไม่กินของแพง เย็นมาก็กลับบ้าน
นั่งรถเมล์ ทุกวัน แต่บางคนที่บ.บอกว่าเหม็น
เราซื้อต้นไม้ไปปลูก ก็มองว่าไร้สาระ
บางคนก็พูดดูถูก ว่าจะทำไรได้ แต่งตัวก็ไม่มีราคา ของมีค่าก็ไม่ใส่
แค่ชีวิตช้าๆแบบว่า
เวลาขึ้นรถเมล์ เราชอบลุกให้คนแก่ราวพ่อแม่เรานั่ง คนก็บอกว่า ให้ทำไม ไม่เมื่อยหรอ
วิ่ง ออกกำลัง ก็มีคนบอก เหนื่อย ออกทำไม
ชอบเลี้ยงหมา เจอหมาข้างถนนก็เล่นด้วย คนก็มองว่าตลก เล่นทำไม
เป็นชีวิตที่ ต้องคอยแคร์สายตาคนอื่นหรอคะ
แต่เวลามีปัญหา เราให้คำปรึกษาได้หมด
ทุกครั้งที่มีปัญหา จะเข้ามาหาเรา
แม่ มักจะบอกเสมอว่า ทำไปเถอะ สิ่งที่ทำแล้วสุข
สิ่งที่ทำแล้วรุสึกดี เขาไม่เห็นก็ช่างเขา
แค่อยากรุว่า เราทำแบบนี้ มันแย่ มันต่างจากคนอื่นมาเลยหรอคะ อยู่ต่างจังหวัด ยังมีเพื่อนที่เข้าใจเยอะเลย
อาจจะบ่นยาวไปหน่อย แต่พันทิป น่าจะเปนเพื่อนเราได้ดีเลย
เคยรุสึกตัวเองแตกต่างจากคนอื่นไหม
เพิ่งมาทำงานในกรุงเทพไม่ถึงปี รุสึกแตกต่าง
ชีวิตไม่ได้ร่ำรวยมากมาย ไม่เที่ยว ไม่ดื่ม ไม่แบรนด์เนม
จนบางครั้งรุสึกว่าคนอื่นมองเราแปลก
ทำงานบ. ที่มีคนอยากเข้าติดอันดับ 1ใน3ของประเทศ ใครๆก็หรู ใครๆก็รวย
ที่รุสึกแตกต่างมากๆคือ เราแค่ไม่ค่อยพูด ไม่กินของแพง เย็นมาก็กลับบ้าน
นั่งรถเมล์ ทุกวัน แต่บางคนที่บ.บอกว่าเหม็น
เราซื้อต้นไม้ไปปลูก ก็มองว่าไร้สาระ
บางคนก็พูดดูถูก ว่าจะทำไรได้ แต่งตัวก็ไม่มีราคา ของมีค่าก็ไม่ใส่
แค่ชีวิตช้าๆแบบว่า
เวลาขึ้นรถเมล์ เราชอบลุกให้คนแก่ราวพ่อแม่เรานั่ง คนก็บอกว่า ให้ทำไม ไม่เมื่อยหรอ
วิ่ง ออกกำลัง ก็มีคนบอก เหนื่อย ออกทำไม
ชอบเลี้ยงหมา เจอหมาข้างถนนก็เล่นด้วย คนก็มองว่าตลก เล่นทำไม
เป็นชีวิตที่ ต้องคอยแคร์สายตาคนอื่นหรอคะ
แต่เวลามีปัญหา เราให้คำปรึกษาได้หมด
ทุกครั้งที่มีปัญหา จะเข้ามาหาเรา
แม่ มักจะบอกเสมอว่า ทำไปเถอะ สิ่งที่ทำแล้วสุข
สิ่งที่ทำแล้วรุสึกดี เขาไม่เห็นก็ช่างเขา
แค่อยากรุว่า เราทำแบบนี้ มันแย่ มันต่างจากคนอื่นมาเลยหรอคะ อยู่ต่างจังหวัด ยังมีเพื่อนที่เข้าใจเยอะเลย
อาจจะบ่นยาวไปหน่อย แต่พันทิป น่าจะเปนเพื่อนเราได้ดีเลย