ขออนุญาตติดแท็ก "เพศที่สาม" ในกระทู้นี้ด้วยนะครับ เหตุผลคือมีการพูดถึงเพศที่สามโดยตรง

คือย้อนกลับไปตั้งแต่ตอนรอบออดิชั่นแล้วมีประกาศรับเพศที่สามเข้าร่วมแข่งขัน เราเข้าใจว่ามันต้องมีเหตุการณ์หรือเคสทำนองนี้เกิดแน่ๆ

เจตนาของตัวรายการเอง ถ้าเอาตามที่คุณเต้บอกก็เพื่อเปิด "โอกาส" ให้แก่เพศอื่นๆ เสมือนมีความเท่าเทียมกันในการแข่งขัน

แต่บนโลกของความเป็นจริง ความเท่าเทียมที่แท้จริงสำหรับผมคือความไม่เท่าเทียม

ไม่มีทางที่อะไรหรือสิ่งใดจะเท่าเทียมหรือเสมือนเสมอภาคกันทั้งหมด

บลอสซั่มเป็นคนที่พูดย้ำถึงเพศสภาพตนเองมากกว่าที่คนอื่นมองหรือพูดถึงบลอสซั่มอีกด้วยซ้ำ

บลอสซั่มพูดบ่อยๆว่า "ตัวเองเป็นตัวแทนของเพศที่สาม"

แต่ในความเป็นจริง ถ้าพูดกันแบบเปิดอกจริงๆ ที่เธอมารายการนี้ก็เพราะต้องการชนะ เพราะต้องการเป็นเดอะเฟสใช่ไหม ? พูดกันตามตรงทุกคนที่มาแข่งก็หวังชนะ หวังจะไปถึงตรงสุดนั้น ชื่อเสียง คอนเนคชั่น สิ่งอื่นๆที่จะได้จากการแข่งขัน ทั้งหมดนั้นตัวบลอสซั่มเองใช่ไหมที่เป็นคนได้ ไม่ใช่เพศที่สามคนอื่นๆ

บางครั้งเราไม่จำเป็นต้องหาเหตุผลสวยหรูหรือคิดไปว่าทำเพื่อใครก็ได้ครับ

คนเรา ทำ "เพื่อตัวเอง" บ้าง มันไม่ผิดอะไร

ไม่ต้องคิดว่าเห้ยยย ฉันเป็นตัวแทนของใคร ฉันเป็นอะไร ฉันทำเพื่อใคร

ฉันมาสมัครเดอะเฟส เพราะอยากเป็นเดอะเฟส เพื่อตัวฉันเอง ...มันไม่ผิดอะไรเลยนะถ้าจะคิดแบบนั้น

เพราะบลอสซั่มเองก็เป็นได้แค่ตัวเธอเองเท่านั้น

อีกคำถามที่เราอยากจะถาม

อะไรคือสิ่งที่ทำให้เธอคิดว่าเธอแตกต่างจาก "ผู้หญิง" คนอื่นในรายการ ?

เป็นผู้เข้าแข่งขันเหมือนกัน ลวดทรงองค์เอวเหมือนกัน ตรงไหนที่เธอไม่เป็น "ผู้หญิง" ?

ก่อนที่อยากจะให้ใครยอมรับในตัวเรา เราควรยอมรับตัวเองให้ได้ก่อนถึงสิ่งที่เราเป็นจริงๆรึเปล่า?

ในสายตาของผม ทุกคนในรายการคือผู้แข่งขันที่เท่าเทียมกัน พวกคุณมาถึง 15 คนสุดท้ายของรายการได้ เอาตรงๆมันไม่มีใครอนาคตดับอยู่แล้ว มันมาถึงจุดที่สามารถต่อยอดไปได้หลากหลายมากขึ้นอยู่แล้ว

ทำไมต้องเอาเพศสภาพตัวเองมาเป็นข้อจำกัดตัวเองว่าตัวเองเป็นใคร ทั้งๆที่เธอสามารถเป็นอะไรก็ได้ที่เป็นเธอ

อีกเรื่องคือในเรื่องของ "โอกาส"

พูดกันตามตรง สังคมไทยเป็นสังคมที่มีความเหลื่อมล้ำในหลายๆมีติมาก ทั้งเพศสาม ชนชั้นฐานะ การศึกษา หน้าที่การงาน และการเป็นเพศที่สามก็ทำให้คุณถูกแบ่งชนชั้นอย่างแท้จริงเช่นกัน ยิ่งในสายงานวงการบันเทิง มันยาก มันเหนื่อย มันมีอุปสรรคและข้อจำกัดหลายอย่างในสังคมที่ "ชายเป็นใหญ่" เรารู้ เราเข้าใจ ในฐานะเพศที่สามคนหนึ่งเรารู้ว่ามันหนัก มันเหนื่อยยังไง

แต่มันไม่ใช่มีแค่เราหรือแค่เพศเราที่เจออุปสรรค

ทุกคนไม่ว่าใครทำอะไรอายุเท่าไหร่เพศอะไรล้วนเจออุปสรรคในรูปแบบของตัวเองทั้งนั้น อย่างที่เม็ดพลอยบอกแหละ กว่าจะไปถึงตรงจุดๆนั้น ไม่ว่าใครก็เจอปัญหา เจออุปสรรค เจอสิ่งหนักๆที่ทำให้หมดกำลังใจกันทั้งนั้น ทั้งผู้หญิง ผู้ชาย หรือเพศที่สาม

หรือเธอจะบอกว่า "เห้ยยย  ฉันเจออุปสรรคที่หนักหน่วงกว่านะ ฉันต้องได้รับโอกาสมากกว่าสิ เพราะฉันเจอมาเยอะกว่า" ทั้งๆที่ไม่ว่าใครต่างก็มีอุปสรรคของตัวเองทั้งนั้นอ่ะนะ?

อย่างที่เรากล่าวไปในต้นกระทู้

เราอยากให้บลอสซั่มได้รับโอกาส ในทุกๆโอกาส ไม่ว่าจะอะไรก็แล้วแต่

เธอควรได้รับมันเพราะเธอเป็นคนมีความสามารถ มีความสามารถมากพอที่คนอื่นจะให้โอกาส มีความสามารถมากพอจะแสดงออกให้คนอื่นได้เห็น ไม่ใช่เพราะเธอเป็นเพศที่สาม ไม่ใช่เพราะเธอเจออุปสรรคที่มากกว่าคนอื่น

จริงๆไม่ใช่แค่บลอสซั่มหรอก เราอยากกล่าวถึงเพศที่สามทุกๆคนเลย

คือสำหรับเรา ถ้าคุณอยากให้เกิดความเท่าเทียม คุณต้องยอมรับก่อนว่า "มันไม่เท่าเทียม" และยอมรับต่อว่า "ไม่ใช่แค่เราที่เจอความไม่เท่าเทียมนี้"

ความเท่าเทียมที่มีในโลกของความเป็นจริง(สำหรับผม) คือความไม่เท่าเทียมที่ไม่ว่าใครต่างก็ต้องเผชิญกับมัน

คุณไม่ต้องทำอะไร คุณแค่ยอมรับมัน ต่อให้มันจะเป็นความจริงที่รู้สึกบัดซบแค่ไหน ยอมรับ เข้าใจ และปล่อยมันไป ทำในสิ่งที่เราทำได้ อะไรที่อันคอนโทรลก็ไม่จำเป็นต้องไปเดินตามมัน

เงยหน้าเข้าไว้ เชิ่ดหน้าให้กับความเป็นจริงแย่ๆ และก้าวเดินต่อไปในเส้นทางที่ความสามารถของเราจะพาไป

เราอยากเห็นธอมั่นใจและมีความภาคภูมิใจ “ในความเป็นตัวของตัวเธอเอง” มากกว่าจะคิดมากว่าตัวเองเป็นอะไร หรือทำอะไรเพื่อใคร

หวังเป็นอย่างยิ่งว่าสิ่งที่เราเขียนถึงเธอจะทำให้เธอได้มีความคิดในแง่มุมอื่นมากขึ้นเกี่ยวกับตัวเธอเอง

ขอบคุณครับ