ในคืนพระจันทร์สีเลือด แม่น้ำไหลรินเป็นสีแดงสดดุจดั่งเลือดมนุษย์ไหลรินเจิ่งนองเต็มท้องธารา เพลาผ่านไปมินานนัก ทุกอย่างเงียบสงบแต่แฝงไว้ด้วยความอ้างว้าง วังเวง
"ฆ่าให้หมดทุกคน มิให้หลงเหลือแม้แต่ชีวิตเดียว" เสียงดังประกาศก้อง
"เผาให้เกลี้ยงอย่าให้เหลือไว้เป็นเสนียดแผ่นดิน" เสียงมีอำนาจแต่แฝงไว้ด้วยความโหดเหี้ยมสั่งขึ้น ดังก้องไปทั่วอาณาบริเวณ
คำสั่งประกาศิต ถูกสั่งก่อนเล่นศึกละเลงเลือดในคืนนั้น
ชั่วพริบตาเดียว เมื่อบรรลุเป้าหมายเรียบร้อย เมืองแห่งนั้น...หลงเหลือไว้เพียงซากศพที่เกลื่อนกลาดตามท้องถนน ร่องรอยของซากปรักหักพัง กลิ่นควันเผาไหม้แลกลิ่นคาวเลือดยังคงคละคลุ้งเต็มไปทั่วอาณาบริเวณ
มิมีผู้ใดรู้ว่า เกิดอะไรขึ้น แต่ถึงจะรู้ก็มิทันที่ดาบจะมาถึงคอ นี่ไม่ใช่การฆ่ายกครัว แต่นี่คือเหตุการณ์ "ฆ่ายกเมือง เผายกเมือง!!!" มิเว้นแม้แต่ทารกแรกเกิด แลคนชรา
เมืองกสิวนา จากครั้งหนึ่งเคยเป็นเมืองที่สวยสดงดงามดุจดั่งสรวงสวรรค์ มิมีผู้ใดจะคิดว่าเพียงชั่วข้ามคืน เมืองที่เคยรุ่งโรจน์งดงามแห่งนี้จะหลงเหลือเพียงซากปรักหักพัง เสียงเพลงบรรเลงที่เคยขับกล่อมทำให้เมืองกสิวนาแห่งนี้เป็นเมืองที่น่าหลงใหล กลับกลายเป็นเพียงสุสานที่เต็มไปด้วยซากศพ ไม่มีการเก็บศพ ไม่มีพิธีศพ มีเพียงซากศพที่แปรสภาพเป็นอาหารของแร้งที่ลงมากิน
เวลาผ่านไป จากปากต่อปาก เรื่องเล่าที่เคยเกิดขึ้นจริงของนครกสิวนา กลายเป็นนิทาน เรื่องเล่าสยองขวัญ หรือ นครแห่งความตาย
กาลเวลาผ่านไป 700 ปี นครแห่งนั้นกลายเป็นโบราณสถาน และเป็นโบราณสถานที่มิมีผู้ใดกล้าเข้าไปแม้แต่จะเฉียดใกล้
หากทว่า บางสิ่ง บางอย่าง ยังคงรอ
รอคอย อยู่ที่แห่งนี้....รอจนกว่าจะเจอสิ่งที่ปรารถนา.....
ในคืน...พระจันทร์สีเลือด.....
นาคาพิฆาต เล่ม 1 (สนพ. รัตนสุคนธ์) : ตอนที่ 1 ปฐมบท
"ฆ่าให้หมดทุกคน มิให้หลงเหลือแม้แต่ชีวิตเดียว" เสียงดังประกาศก้อง
"เผาให้เกลี้ยงอย่าให้เหลือไว้เป็นเสนียดแผ่นดิน" เสียงมีอำนาจแต่แฝงไว้ด้วยความโหดเหี้ยมสั่งขึ้น ดังก้องไปทั่วอาณาบริเวณ
คำสั่งประกาศิต ถูกสั่งก่อนเล่นศึกละเลงเลือดในคืนนั้น
ชั่วพริบตาเดียว เมื่อบรรลุเป้าหมายเรียบร้อย เมืองแห่งนั้น...หลงเหลือไว้เพียงซากศพที่เกลื่อนกลาดตามท้องถนน ร่องรอยของซากปรักหักพัง กลิ่นควันเผาไหม้แลกลิ่นคาวเลือดยังคงคละคลุ้งเต็มไปทั่วอาณาบริเวณ
มิมีผู้ใดรู้ว่า เกิดอะไรขึ้น แต่ถึงจะรู้ก็มิทันที่ดาบจะมาถึงคอ นี่ไม่ใช่การฆ่ายกครัว แต่นี่คือเหตุการณ์ "ฆ่ายกเมือง เผายกเมือง!!!" มิเว้นแม้แต่ทารกแรกเกิด แลคนชรา
เมืองกสิวนา จากครั้งหนึ่งเคยเป็นเมืองที่สวยสดงดงามดุจดั่งสรวงสวรรค์ มิมีผู้ใดจะคิดว่าเพียงชั่วข้ามคืน เมืองที่เคยรุ่งโรจน์งดงามแห่งนี้จะหลงเหลือเพียงซากปรักหักพัง เสียงเพลงบรรเลงที่เคยขับกล่อมทำให้เมืองกสิวนาแห่งนี้เป็นเมืองที่น่าหลงใหล กลับกลายเป็นเพียงสุสานที่เต็มไปด้วยซากศพ ไม่มีการเก็บศพ ไม่มีพิธีศพ มีเพียงซากศพที่แปรสภาพเป็นอาหารของแร้งที่ลงมากิน
เวลาผ่านไป จากปากต่อปาก เรื่องเล่าที่เคยเกิดขึ้นจริงของนครกสิวนา กลายเป็นนิทาน เรื่องเล่าสยองขวัญ หรือ นครแห่งความตาย
กาลเวลาผ่านไป 700 ปี นครแห่งนั้นกลายเป็นโบราณสถาน และเป็นโบราณสถานที่มิมีผู้ใดกล้าเข้าไปแม้แต่จะเฉียดใกล้
หากทว่า บางสิ่ง บางอย่าง ยังคงรอ
รอคอย อยู่ที่แห่งนี้....รอจนกว่าจะเจอสิ่งที่ปรารถนา.....
ในคืน...พระจันทร์สีเลือด.....