โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะครับ เป็นความเชื่อส่วนบุคคล และเรื่องที่กำลังจะเล่านี้ไม่ได้หวังผลประโยชน์หรือใดๆทั้งสิ้น
เรื่องที่ผมกำลังจะเล่าต่อไปนี้ไม่ได้เกิดกับตัวผมเองโดยตรงแต่เกิดขึ้นกับคนที่เป็นญาติ แต่เรื่องที่ผมกำลังจะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงไม่ได้แต่งขึ้นมาแต่อย่างใด (การใช้ภาษาอาจจะอ่านไม่ค่อยรู้เรื่องประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้
..............
เรื่องนี้ต้องย้อนไปเมื่อต้นปีที่แล้ว ลุง ป้า สองท่านนี้มีอาชีพค้าขาย เป็นคนที่ชอบทำบุญช่วยเหลือผู้อื่น ชอบปฏิบัติธรรมผมชอบไปเล่นที่บ้านหลังนี้อยู่บ่อยๆเพราะพี่สาวอยู่ที่นั้น และท่านทั้งสองใจดีมาก ทุกอย่างดูดีมีความสุขมาก จนกระทั่งมีผู้หญิงคนนึงชื่อแต(นามสมมุติ) มาทำดีด้วยเอาของมาให้กินบ้าง(มีแค่ลุง กับป้าที่กิน) มาช่วยงานที่บ้าน(คนดีเกิ๊น) แล้วก็เป็นอย่างนี้ไปเลื่อยๆ เขาเริ่มมาก้าวก่ายในครอบครัวมากขึ้นพร้อมกับ ลุง-ป้า ที่เริ่มมีนิสัยเปลี่ยนไปทีละนิดๆ จากที่ชอบทำบุญเข้าวัด นั่งสมาธิ ทุกอย่างกลับเปลี่ยนจากหน้ามือ เป็นหลังมือ เอาเสียดื้อๆ จากนั้นผมก็ไม่ไปบ้านของลุง-ป้าสองท่านนี้อีกเลย วันเวลาผ่านไปนานพอสมควรจนทำให้ผมเกือบจะลืมเรื่องนี้ไปเสียแล้ว จนพี่สาวทนไม่ได้มาหาแต่เช้าและเล่าให้ฟังว่า ทุกอย่างเริ่มหนักขึ้นเลื่อยๆ พี่สาวเล่าว่าแตมันขอเข้ามาอยู่ในบ้าน แต่พี่สาวไม่ยอมเพราะไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ แต่หาได้มีประโยชน์ไม่เพราะ ลุง-ป้า อนุญาตให้เขาเข้ามาอยู่โดยไม่คิดไตร่ตรองอะไรทั้งสิ้น พี่สาวให้ผมไปอยู่เป็นเพื่อนเพราะว่ากลัว แต มาขโมยของในบ้านเพราะดูไม่น่าไว้ใจเลย ผมก็ตอบตกลงว่าจะไปอยู่เป็นเพื่อนพี่สาว ผมก็ขอเวลาเก็บของ พี่ขอนั่งรออยู่ด้านล่างผมก็รีบขึ้นไปเก็บของให้เสร็จเพราะกลัวพี่จะรอนานผมลงมายังไม่ได้พูดอะไรเลยพี่สาวก็บอกว่าปะรีบไปกันเถอะเอาของไปไว้เบาะหลังเลย ท่าทีพี่สาวดูรีบ ผมก็ถามไปว่าจะรีบไปไหนพี่บ้านอยู่ไม่ไกลนะ นี่ยังสายๆอยู่เลยพี่บอกว่าจะไปวัดก่อนพี่อยากไปไหว้พระผมก็โอเคๆ พอไหว้เสร็จพี่ก็ชวนไปหาไรกินในห้างต่อ ผมก็เออ ออ ตามไปเพราะเดาว่าพี่คงยังไม่อยากกลับบ้านไปตอนนี้ ผมกับพี่สาวก็ไปเลื่อย จนเวลาล่วงเลยมาจน เกือบค่ำแล้วผมก็ชวนพี่กลับ พอกลับมาถึงบ้านลุง-ป้า ผมก็เอาของไปเก็บไว้ในห้องแล้วออกมาเดินเล่นหน้าบ้านส่วนพี่สาวนั้นไปนั่งสมาธิในห้องพระ (บ้านมี2ส่วนนะครับ ส่วนที่1จะเป็นเรือนใหญ่ครับเป็นเรือนหลักจะมี ผม ลุง ป้า พี่สาว ส่วนที่2จะเป็นเรือนรับรอง มี แต อยู่ครับ) ทุกครั้งที่ผมมาบ้านนี้จะเห็นเด็ก เป็นลูกของลุง ป้า แต่เสียชีวิตไปตั้งนานแล้วทุกครั้งที่ผมมาเค้าจะมาหา แต่ผมมาครั้งนี้ผมกลับไม่เห็นน้องคนนี้เลย จนมาถึงเวลากินข้าวบรรยากาศบนโต๊ะนั้นเงียบมากไม่มีการคุยกันแต่อย่างใดกินเสร็จก็ไป ซึ่งเปลี่ยนไปเยอะมากจากเมื่อก่อนกินข้าวเสร็จแล้วจะนั่งคุยกันและดูทีวีด้วยกัน ผมกินเสร็จผมก็เดินออกมาย่อยอาหารซักหน่อยและเดินหาน้องด้วย
รัก สาม เศร้า....
เรื่องที่ผมกำลังจะเล่าต่อไปนี้ไม่ได้เกิดกับตัวผมเองโดยตรงแต่เกิดขึ้นกับคนที่เป็นญาติ แต่เรื่องที่ผมกำลังจะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงไม่ได้แต่งขึ้นมาแต่อย่างใด (การใช้ภาษาอาจจะอ่านไม่ค่อยรู้เรื่องประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้
..............
เรื่องนี้ต้องย้อนไปเมื่อต้นปีที่แล้ว ลุง ป้า สองท่านนี้มีอาชีพค้าขาย เป็นคนที่ชอบทำบุญช่วยเหลือผู้อื่น ชอบปฏิบัติธรรมผมชอบไปเล่นที่บ้านหลังนี้อยู่บ่อยๆเพราะพี่สาวอยู่ที่นั้น และท่านทั้งสองใจดีมาก ทุกอย่างดูดีมีความสุขมาก จนกระทั่งมีผู้หญิงคนนึงชื่อแต(นามสมมุติ) มาทำดีด้วยเอาของมาให้กินบ้าง(มีแค่ลุง กับป้าที่กิน) มาช่วยงานที่บ้าน(คนดีเกิ๊น) แล้วก็เป็นอย่างนี้ไปเลื่อยๆ เขาเริ่มมาก้าวก่ายในครอบครัวมากขึ้นพร้อมกับ ลุง-ป้า ที่เริ่มมีนิสัยเปลี่ยนไปทีละนิดๆ จากที่ชอบทำบุญเข้าวัด นั่งสมาธิ ทุกอย่างกลับเปลี่ยนจากหน้ามือ เป็นหลังมือ เอาเสียดื้อๆ จากนั้นผมก็ไม่ไปบ้านของลุง-ป้าสองท่านนี้อีกเลย วันเวลาผ่านไปนานพอสมควรจนทำให้ผมเกือบจะลืมเรื่องนี้ไปเสียแล้ว จนพี่สาวทนไม่ได้มาหาแต่เช้าและเล่าให้ฟังว่า ทุกอย่างเริ่มหนักขึ้นเลื่อยๆ พี่สาวเล่าว่าแตมันขอเข้ามาอยู่ในบ้าน แต่พี่สาวไม่ยอมเพราะไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ แต่หาได้มีประโยชน์ไม่เพราะ ลุง-ป้า อนุญาตให้เขาเข้ามาอยู่โดยไม่คิดไตร่ตรองอะไรทั้งสิ้น พี่สาวให้ผมไปอยู่เป็นเพื่อนเพราะว่ากลัว แต มาขโมยของในบ้านเพราะดูไม่น่าไว้ใจเลย ผมก็ตอบตกลงว่าจะไปอยู่เป็นเพื่อนพี่สาว ผมก็ขอเวลาเก็บของ พี่ขอนั่งรออยู่ด้านล่างผมก็รีบขึ้นไปเก็บของให้เสร็จเพราะกลัวพี่จะรอนานผมลงมายังไม่ได้พูดอะไรเลยพี่สาวก็บอกว่าปะรีบไปกันเถอะเอาของไปไว้เบาะหลังเลย ท่าทีพี่สาวดูรีบ ผมก็ถามไปว่าจะรีบไปไหนพี่บ้านอยู่ไม่ไกลนะ นี่ยังสายๆอยู่เลยพี่บอกว่าจะไปวัดก่อนพี่อยากไปไหว้พระผมก็โอเคๆ พอไหว้เสร็จพี่ก็ชวนไปหาไรกินในห้างต่อ ผมก็เออ ออ ตามไปเพราะเดาว่าพี่คงยังไม่อยากกลับบ้านไปตอนนี้ ผมกับพี่สาวก็ไปเลื่อย จนเวลาล่วงเลยมาจน เกือบค่ำแล้วผมก็ชวนพี่กลับ พอกลับมาถึงบ้านลุง-ป้า ผมก็เอาของไปเก็บไว้ในห้องแล้วออกมาเดินเล่นหน้าบ้านส่วนพี่สาวนั้นไปนั่งสมาธิในห้องพระ (บ้านมี2ส่วนนะครับ ส่วนที่1จะเป็นเรือนใหญ่ครับเป็นเรือนหลักจะมี ผม ลุง ป้า พี่สาว ส่วนที่2จะเป็นเรือนรับรอง มี แต อยู่ครับ) ทุกครั้งที่ผมมาบ้านนี้จะเห็นเด็ก เป็นลูกของลุง ป้า แต่เสียชีวิตไปตั้งนานแล้วทุกครั้งที่ผมมาเค้าจะมาหา แต่ผมมาครั้งนี้ผมกลับไม่เห็นน้องคนนี้เลย จนมาถึงเวลากินข้าวบรรยากาศบนโต๊ะนั้นเงียบมากไม่มีการคุยกันแต่อย่างใดกินเสร็จก็ไป ซึ่งเปลี่ยนไปเยอะมากจากเมื่อก่อนกินข้าวเสร็จแล้วจะนั่งคุยกันและดูทีวีด้วยกัน ผมกินเสร็จผมก็เดินออกมาย่อยอาหารซักหน่อยและเดินหาน้องด้วย