มาแชร์วิธีปราบ----พวกชอบฝากซื้อของกัน---

คืองี้ค่ะ เราเป็นคนที่ไปญี่ปุ่นเกือบบ่อย  บ่อยคือะไรเดี่ยวนี้เห็นบางคนไปปีละ 3 ครั้งคือไปทุกฤดู ยังกะcollection เสื้อผ้า
10 ปีมานี้เราไปมาเกือบๆ10 ครั้ง ทำวีซ่าประมาณ 3 ครั้งมั้ง

ระยะหลังมานี้ไปทุกปีบางปีไป2 หนตั้งแต่ฟรีวีซ่า ไม่รู้ว่าบ่อยมั้ย คือเพราะเพื่อนสนิทอยู่นั่น เป็นคนญี่ปุ่น เลยไปเยี่ยมเพื่อน เยี่ยมหลาน ไปทำงานแวะ transit บ้าง พาพ่อแม่ไปเที่ยวบ้าง (....แต่เชื่อมะไปบ่อยขนาดนี้ ไม่เคยโดนลวนลามบนรถไฟเลย หนังหน้าเราคงดีมากๆ สาวแว่น..... )

แล้วทีนี้คือทุกครั้งที่ไปก็ต้องลางาน ที่ทำงานก็ถามไหน แล้ว พรึบบบบ ทุกคนรู้ เพราะแต่ละครังเราลางานไป 7-14 วันแหละ เอาให้คุ้มค่าตั๋ว

แล้วก็ต้องบอกญาติที่บ้านอยู่ติดกัน ใช่มั้ยหายไป 10 วันก็กระไรอยู่

เข้าเรื่องเลย

อันแรก (เจ็บสุด)
พอถึง ญป เพื่อนที่ทำงานเว้ยก็ทักมาเลย เที่ยวสนุกมั้ย อยากได้ คอลลาเจนเมจิ ฝากซื้อ 4 ถุงนะ ออกเงินก่อนเดี๋ยวจ่ายให้ตอนรับของ

หาซื้อง่ายหนิมีทุกร้าน รบกวนด้วย

เราก็แบบเว้ย ไรว๊า แต่ด้วยความที่เราทำงานกันเยอะต้องพึ่งนางว่างั้นแต่ไม่สนิท ไม่เคยเล่นไม่กินข้าวด้วยกัน ก็ทำใจซื้อมา คือมันดูเหมือนเป็นผงเบาๆ

แต่ มันโคตรกินเนื้อที่กระเป๋าเลย คือนึกถึงผงซักพอก นมผงเด็กอะไรงี้ กระเป๋าแทบปลื้น  ซิปแตก (ซิปกระเป๋านะไม่ใช่เป้าเรา ฮา)

ผลปรากฎว่า พอกลับมา เคลียร์ตังค์นางถาม  ทำไมราคาเท่าเมืองไทยเลยยย นางเคยฝากคนนั้นซื้อ 9 ร้อยกว่า ทำไมเราซื้อ 1,200 คือ

ค่าเงินเยนแข็งมากช่วงที่เราไป แถมภาษีก็ขึ้นจาก 5% เป็น 8% แล้วรูดบัตรก็ต้องบวกอีก 2% คือซื้อให้แล้วต้องมาอธิบายเว้ยยยย บอกได้ว่าเจ็บใจมาก นางบอกว่าเมืองไทยขายอยู่ 1,3xx (กรูผิดอีก ร้องไห้ )


เรื่องที่ 2 คือญาติที่อยู่บ้านติดกันแหละ คือเป็นแฟนของลูกพี่ลูกน้องเรา นางบอกให้ลูกพี่ลูกน้องเรามาฝากซื้อ whip foam 12 หลอด

บอกจะเอาไปขายเพื่อนที่ทำงาน (คือช็อกมากแล้วถ้าโดนศุลกากรจะคุ้มมั้ย ใครจะช่วยชั้น ลูกยังไม่มีผัวกำลังหา ฮาาา อมยิ้ม17)

สรุปเราซื้อมาให้ 2 หลอด บอกกระเป๋าไม่พอ 2 หลอดมัน ไม่กี่ร้อยบาทสรุปนางซึน เราก็เกรงใจ สรุปนางไม่จ่ายนะคะ เพราะเห็นว่าไม่กี่ร้อยบาท อ่าวฝากซื้อหรือ ซื้อฝากชักงง



เรื่องที่ 3 แฟนเก่าเราซึ่งไม่คุยมา 5 ปี มาcomment ใต้รูปว่า “อยากได้กาจาปอง” ฝากกดหน่อย โอเคไม่กี่ร้อยเยน

กดไปให้ 2 ลูกก็นึกว่าไม่เปนไรเดี่ยวนัดเจอกันเอาของให้พี่เค้าคงเลี้ยงขนมเรา ดีเลยจะได้แคชฉับอัพเดทด้วยไม่เจอหลายปีขนาดนั้น

พอกลับมาเราจัดเจอเอาของให้ก็บ่ายเบี่ยงตลอดเลยบับ พี่เอาที่อยู่มาเดี่ยวหนูส่ง ปณ ให้  ไมได้ตังค์ไม่เป็นไร ไม่กี่ร้อย กะคนเคยรัก

  แต่หลังจากนั้นจร้าาาาาาา ขึ้นหน้าฟีด เต็มๆ แฟนนางโพสรุปกาจาปองบนจานแพนเค้ก แล้วแทกนางบอก "ขอบคุณค่ะที่เบบี๋หามาให้  ต้อนรับสมาชิกใหม่กันน๊อออ"  

เชร็ดเจ็ดดอกกกก ดกมง+++ (ขั้นกว่าของดกทง) คือ ชะนีเด็กเแฟนใหม่สะสมกาจาปอง แล้วคือไร เราต้องไปเกี่ยวมาให้นางมั้ย

จะไม่อะไรเลยถ้าแฟนนางไม่ดันเด็กกว่า ขาวกว่า สวยกว่ากรู(จะไม่ให้มงลงได้ไง ฮ่วยยย อิจฉาว่างั้น.....) คือพูดเลยเสียเซลฟ์มากกก


จริงๆมีหลายเรื่องมาก ฝากซื้อ กอมเดกาซง จนเราต้องวิ่งหาหลายๆห้างมาก เพราะสีหมด ไซส์หมด คนไทยกวาดเรียบ (กระเป๋าเบาเบาก็เช่นกัน หายามากๆในโตเกียว คหสต ) ฝากซื้อรองเท้าโอนิสึกะ 4 คู่ก็โดนมาแล้วแต่โชคดีที่มันแพงเลยไม่เอา (รอดไปกรู)


ทีนี้พอทริปล่าสุด ก็เบื่อเซ็ง loop ฝากของเดิมๆ กะหลาบแล้วค่า

แล้วค่าเงินแพงมาก เราได้ไอเดีย น้องสาวเปิดเพจขายของกระจุกกระจิกเลยเราจัดการ "เปิดรับพรีออเดอร์ " คิดเลยเรท 38 บาท / 100 เยน

สรุปขาประจำหายจ้อยยยเลยจ้า ไม่ทักกรุมาสักคน แถมlist ที่ Pre Order ก็ซื้อเองสิคะ 555 แหม่ เราก็นึกว่ากลับมาจะขายได้ ที่ไหนใช้เองรัวๆ55

ใครมีวิธีดักอย่างไรมาแชร์กันค่ะ

ส่วนเราที่จะบอกคือการ เปิดตัวว่าเรา "รับพรีออเดอร์" เป็นอะไรที่ได้ผลนักแล


ทริปล่าสัตว์ เอ้ยยย ล่าสุดทั้งหมดนี้ ชั้นช๊อปคนเดียว ฮ่าฮ่า (นับว่าเป็นที่น่าพอใจ 55++)

แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่